دانلود مقالات ISI درباره ائوسن + ترجمه فارسی

ائوسن از دورهای زمین‌شناسی است و به ۵۶ میلیون سال پیش تا ۳۳٫۹ میلیون سال پیش گفته می‌شود. در ائوسن آب‌وهوای زمین به طور چشمگیری گرم و مرطوب بوده‌است به طوریی‌که اوایل ائوسن گرم‌ترین آب‌وهوای ۱۰۰ میلیون سال گذشته زمین را داشته‌است. تنوع‌یابی پستانداران و پرندگان که در دور پائوسن آغاز شده‌بود در دور ائوسن ادامه یافت و در ائوسن بسیاری از انواع پستانداران جدید یعنی نیاکان فیل، کرگدن، اسب، خوک و گاو ظاهر شدند و خزندگان تنومند از بین رفتند. نخستین علف‌های امروزی نیز در ائوسن پدید آمدند. پایان ائوسن با یک انقراض عظیم معروف به رخداد انقراضی ائوسن-الیگوسن همراه بود که به بخش اروپایی این رخداد که تأثیر زیادی بر زیاگان اروپا داشت اصطلاحاً «گسست بزرگ» Grande Coupure می‌گویند. واژه ائوسن از زبان یونانی گرفته شده و از نظر لغوی به معنای «پگاه نو» است. ائوین پس از دور پالئوسن و پیش از دور الیگوسن قرار دارد. در دوره ائوسن، جنوبگان و استرالیا همواره از هم دورتر شدند که بر اثر آن جنوبگان به‌طور جداافتاده بر روی قطب جنوب قرار گرفت. این امر باعث جریان یافتن آب دریا به سمت شرق در پیرامون قاره جنوبگان شد (که به آن جریان پیراجنوبگانی گفته می‌شود) در این دور هم‌چنین هند و آفریقا به سمت شمال حرکت کردند که بر اثر آن اقیانوس تتیس در میان این دو خشکی و اوراسیا رفته‌رفته از میان رفت و کوهزایی آلپی ادامه پیدا کرد. هم‌فشردگی برخی خشکی‌ها در ائوسن باعث شکل‌گیری کوه‌های زاگرس و هیمالیا در آسیا، و پیرنه و آلپ دیناری و کوه‌های پیندوس در اروپا شد. آسیا و اروپا در این دور توسط تنگه تورگای که در خاور اورال قرار دارد از هم جدا شدند. هم‌زمان گرینلند از اروپا دورتر شد که این امر باعث فراخ‌تر شدن بخش شمالی اقیانوس اطلس گشت. تحت تأثیر این روند در حوزه دریای شمال نیز کشش زمین‌ساختی پیش‌آمد و صفحه تکتونیکی فروکش کرده و محل کنونی دریای شمال زیر آب رفت. در سمت جنوبی‌تر کوه‌های آلپ آغاز به شکل‌گیری کردند. در دوره ائوسن آمریکا جنوبی و شمالی از هم جدا بودند. در غرب آمریکای شمالی کوهزایی لارامید ادامه یافت. در منطقه قطب شمال قاره‌های آسیا، آمریکای شمالی، و اروپا تقریباً چسبیده به هم قرار داشتند و تنها آبراهه‌های باریکی از شمال اقیانوس اطلس، دریای لابرادور، و تنگه تورگای، اقیانوس منجمد شمالی را با دیگر دریاها مرتبط می‌ساخت. به این خاطر که در ائوسن این آبراهه‌ها چندان پهن نبودند گردش دماشوری به صورت امروزی وجود نداشت و آب اقیانوس منجمد شمالی مانند امروز با آب دیگر دریاها آمیخته نمی‌شد. یک رویداد بزرگ دیگر در تاریخ زمین که ۳۴ میلیون سال قبل هنگام گذار از دوران ائوسن به دوران الیگوسن رخ داد، جدا شدن آمریکای جنوبی از جنوبگان بود. این واقعه باعث ایجاد جریان اقیانوسی قطبی شد که منجر به شکل‌گیری کلاهک یخی قطب جنوب و سرمایش و خشکی جهانی شد. پس از آن در طول دوران زمین‌شناسی الیگوسن و بعدتر در دوران میوسن، علفزارها در سراسر سواحل بزرگ زمین گسترش یافتند.