دانلود مقالات ISI درباره متوتروکسات + ترجمه فارسی

متوتروکسات (به انگلیسی: Methotrexate) یک داروی ضد سرطان می‌باشد که با رشد سلولهای خاصی از بدن مانند سلول های سرطانی، سلول های مغز استخوان، و سلول های پوست که در بدن تداخل ایجاد می‌کنند مبارزه می‌کند. متوتروکسات در درمان انواع خاصی از سرطان پستان، پوست، سر و گردن، یا ریه استفاده می شود٬ همچنین نیز برای درمان پسوریازیس شدید و آرتریت روماتوئید استفاده می شود. یکی از موثرترین داروهائی است که بطور شایع برای درمان آرتریت روماتوئید و هم چنین درمان آرتریت روماتوئید کودکان، لوپوس، آرتریت پسوریاتیک،میوزیت ها، واسکولیت ها و بعضی بیماری های دیگر روماتیسمی تجویز می شود. این دارو، یک داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی است و جزو داروهائی است که بعنوان داروهای ضدروماتیسمی تغییردهنده سیربیماری ] Disease Modifying Antirheumatic Drugs (DMARDS) [ شناخته می شوند. منظور از این عنوان این است که بر خلاف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و استروئیدی،این داروها فقط علائم بیماری را از بین نمیبرند بلکه بر روی سیر بیماری نیز تاثیر دارند. متوترکسات از دهه 1980 برای درمان آرتریت روماتوئید بکار می رود. متوترکسات با مقادیر زیاد ( حدود 1000 میلی گرم در روز و بیشتر ) برای درمان بعضی ازسرطان ها بکار می رود. مقدار مصرف متوترکسات برای درمان بیماری های روماتیسمی درمقایسه با سرطان ها بسیار کمتر است. بعنوان مثال،مقدار مصرف متوترکسات برای درمان آرتریت روماتوئیدحدود 7. 5 تا 55 میلی گرم در هفته است. علاوه بر بیماری های روماتیسمی، متوترکسات در درمان بیماری هائی مثل بیماری کرون )بیماری التهابی روده ( و بیماری اسکلروز مولتیپل (Multiple Sclerosis) و بیماری های دیگری که به علت اختلال در سیستم ایمنی بوجود می آیند هم مصرف می شود. متوترکسات مهارکننده رقابتی تولید فولیک اسید است که با اتصال به آنزیم دی هیدروفولات ردوکتاز(DHFR) از تبدیل دی هیدروفولات (FH۲) به تتراهیدروفولات(FH۴) جلوگیری می‌کند. فولات برای ساخت طبیعی پورین‌ها و پیریمیدین‌ها و در نتیجه ساخت DNA و RNA ضروری است. فولات برای ایفاء نقش خود به عنوان کوفاکتور باید به وسیله آنزیم DHFR به FH۴ تبدیل شود. متوترکسات به آنزیم DHFR اتصال یافته و از تبدیل FH۲ به FH۴جلوگیری می‌کند، در نتیجه، از ساخت پورین و پیریمیدین جلوگیری می‌شود. تمایل متوتروکسات به اتصال به آنزیم DHFR هزار برابر FH۲ است. آنتی متابولیت‌ها در فاز S یا ساخت چرخه سلولی دخالت می‌کنند. روش مصرف متوترکسات در بیماری های روماتیسمی متوترکسات به صورت قرص های 2. 5 میلی گرمی و آمپول های 5 و 50 میلی گرمی در ایران وجوددارد. برای درمان آرتریت روماتوئید، تعداد 3 تا 4 قرص ( معادل 7. 5 میلی گرم تا 10 میلی گرم )باهم فقط در یک روز در هفته ( مثلا جمعه ها ) مصرف می شود. با توجه به تاثیر درمانی و درصورت عدم وجود عوارض جانبی، در صورت لزوم مقدار دارو بتدریج ممکن است اضافه شود تا به20 تا 30 میلی گرم در هفته برسد. در صورتی که تعداد قرص های متوترکسات زیاد باشد، می توان آن ها را در 2 وعده ( مثلا صبح و شب فقط یک روز در هفته در روزهای جمعه ) مصرف کرد. مصرف متوترکسات در آخر شب و با معده خالی جذب آن را زیاد می کند. از طرفی مصرف دارو همراه با غذا ( شام ) باعث کاهش تهوع می شود. برای مقادیر بالاتر از 15 میلی گرم در هفته، و برای کاهش عوارض جانبی، ممکن است از نوع تزریقی متوترکسات استفاده شود. متوترکسات را می توان هم زیر جلد و هم در عضله تزریق کرد. برای درمان سایر بیماری های روماتیسمی نیز، مقدار مصرف متوترکسات تقریبا مانند مقدار مصرف آن در آرتریت روماتوئید است. در بچه ها، مقدار دارو با توجه به وزن کودک محاسبه می شود. برای پیشگیری از بعضی عوارض متوترکسات مانند تحریک معده، زخم دهان و بالا رفتن آنزیم های کبدی، اسید فولیک (Folic Acid) روزانه 1 میلی گرم و یا اسید فولینیک Folinic Acid پنچ میلی گرم در هفته تجویز می شود. تاثیر درمانی متوترکسات در بیماری های روماتیسمی معمولا بعد از 3 تا 6 هفته ظاهر می شود ولی ممکن است تا 12 هفته هم اثرات آن ظاهر نشود. درمان با متوترکسات معمولا برای مدت طولانی تا زمانی که عوارض ایجاد نشده باشد، ادامه می یابد. اگر درمان با متوترکسات بعد از چند هفته قطع شود، احتمال عود علائم بیماری وجود خواهد داشت. اگر در روز مصرف متوترکسات، دچار بیماری مانند تب یا گاستروآنتریت (اسهال و استفراغ) شوید،می توانید مصرف آن را تا بهبودی به تعویق بیاندازید.