دانلود مقالات ISI درباره صربستان + ترجمه فارسی

جمهوری صربستان Serbia کشوری در جنوب شرقی اروپاست که پایتخت آن بلگراد است و تا سال ۲۰۰۶ کشور صربسان و مونته‌نگرو خوانده می‌شد. این کشور از شمال با مجارستان، از شرق با رومانی و بلغارستان، از غرب با مونته‌نگرو، کرواسی و بوسنی و هرزگوین و از جنوب با آلبانی و مقدونیه همسایه است. مردمان این بخش از جهان از نژاد اسلاو بودند. اینان در این گوشه اروپا نشستند و پس از چندی فرمانروایی تزارهای صربستان را ساختند. در شمال صربستان، آب و هوای قاره‌ای (زمستان سرد، تابستان گرم و مرطوب)، بخش مرکزی آن، آب و هوای معتدل قاره‌ای و جنوب آن تابستان‌ و پاییز گرم و خشک و زمستان‌های نسبتا سرد با بارش برف سنگین دارد. رودخانه دانوب (۲۸۵۰ کیلومتر) در یک‌ سوم شمال کشور جاری است. از دیگر رودخانه‌های صربستان می‌توان «ساوا»، «تیمیش»، «درینا» و «بگج» را نام برد. بیش از یک چهارم سرزمین صربستان (۲۷٪) پوشیده از جنگل است. شرایط طبیعی و به‌ ویژه ناهمواری‌ها و شرایط توپوگرافیک صربستان به‌گونه‌ای است که برخلاف دیگر جمهوری‌های پیشین یوگسلاوی که غلبه مناطق کوهستانی در آن‌ها چشمگیر است، بهره‌مند از دشت‌های واسطه‌ای کوچک و بزرگ است که به همراه اقلیمی نسبتا مساعد و متنوع و وجود منابع آب تقریبا کافی به بزرگ‌ترین مرکز تولیدات فراورده‌های کشاورزی یوگوسلاوی تبدیل شده‌ است. تاریخ: صربستان به همراه مقدونیه، مونته‌نگرو و بوسنی و هرزگوین از سال ۱۳۸۹ میلادی زیر سلطه امپراتوری عثمانی رفت و پس از ۴ سده در سال ۱۹۱۲ به دنبال جنگ کوزوو به آزادی دست یافت و بعد از آن به‌عنوان یکی از جمهوری‌های سه‌گانه، همراه با کرواسی و اسلوونی، پادشاهی یوگسلاوی را تشکیل داد که این حکومت نیز تا سال ۱۹۴۵ و به قدرت رسیدن تیتو ادامه داشت. مهاجرت صربها به سوی مناطق غربی‌تر به دنبال ورود ترک‌های عثمانی صورت گرفت و اصولاً اولین هسته‌های تداخل و تلفیق در جهت یوگسلاوی کنونی از همین زمان آغاز شد. مذهب: برای قرن‌ها دین‌های ارتودوکس و کاتولیک و پس از آن اسلام در این کشور نفوذ داشته‌اند. صربستان از لحاظ مذهبی یکی از ناهمگون‌ترین کشورهای قاره‌است. استان کوزوو با ۹۰ درصد مسلمان، استان ویوودینا با ۲۵ درصد کاتولیک یا پروتستان و صربستان مرکزی و بلگراد با بیش از ۹۰ درصد مسیحی ارتودوکس نشاندهنده این گوناگونی است. سیاست در صربستان: حکومت در صربستان از نوع جمهوری است که در آن رئیس جمهور، رئیس حکومت است. کوزوو بخشی از صربستان است که از سال 1999 میلادی تحت نظارت سازمان ملل متحد اداره می‌شود. این بخش خودگردان از سال 1993 درگیر ناآرامی‌هایی بود. ارتش جدایی طلب در این بخش شورش کردند و تلاش کردند کوزوو را از صربستان جدا کنند. با دخالت نیروهای سازمان ملل متحد و پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) آرامش نسبی به منطقه بازگشت. موضوع نامزدی صربستان در اتحادیه اروپا نیز در اول مارس 2012 به تصویب سران این اتحادیه رسید. اقتصاد در صربستان: تولید ناخالص داخلی صربستان 89. 56 میلیارد دلار است که 5. 63درصد آن در بخش خدمات تولید می‌شود. نیروی کار این کشور 2 میلیون و 961 هزار نفر است و نرخ بیکاری در آن8. 18 درصد. مشکلات اقتصادی و جنگ‌های داخلی در این کشور سبب شده 30 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی کنند. نرخ تورم در این کشور 9/8 درصد است. محصولات صادراتی این کشور شامل مواد تولیدی، غذا و حیوانات زنده و ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل است. مهمترین محصولات کشاورزی این کشور گندم، ذرت، آفتابگردان، گوشت و شیر است. مردم صربستان: جمعیت این کشور 10 میلیون و 150 هزار و 256 نفر است. میانگین سنی جمعیت در این کشور 3. 37 سال است. امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 86. 77 سال و برای مردان 49. 72 سال است. 82. 9 درصد از مردم آن صرب، 9. 3 درصد مجار، 4. 1درصد رومانیایی، 1. 1 درصد یوگسلاو، 8/1درصد بوسنیایی و 9/0 درصد مونته‌نگرویی هستند. زبان رسمی این کشور صربیایی است.