دانلود مقالات ISI درباره سرطان بیضه + ترجمه فارسی

سرطان بیضه Testicular cancer رشد سرطانی سلول‌های بیضه می‌باشد که به صورت یک توده سفت اغلب بدون درد در بیضه خود را نشان می‌دهد. این سرطان می تواند در یکی از این غدد جنسی مردانه و یا در هردوی آنها تشکیل شود، غده هایی که اسپرم و تستوسترون تولید می کنند. سرطان بیضه، سرطان بسیار نادری است و بیشتر در بین افراد ۱۵ تا ۳۴ ساله رخ می دهد. اما ممکن است در هر سن دیگری نیز اتفاق بیافتد. این سرطان حدود یک درصد از انواع سرطان بین مردان را تشکیل می دهد. در برخی افراد که بیضه آنها پایین نیامده و در محل طبیعی خود در کیسۀ بیضه قرار نگرفته است خطر ابتلا به سرطان بیضه بیشتر از افراد عادی است. این خطر حتّی پس از جراحی همچنان باقی می ماند. ولی جرای و پایین آوردن بیضه باعث می گردد که اگر بیضه دچار سرطان شد زودتر و در زمانیکه قابل درمان است تشخیص داده شود. شایع ترین علامت بیماران که موجب مراجعه آنها به پزشک می شود بزرگ شدن و سفتی بیضه بدون درد و لمس توده ای سفت در بیضه می باشد. بیضه مبتلا معمولاً به تدریج بزرگ شده و بیمار در بیضه احساس سنگینی می کند. در موارد کمی بیماران با درد حاد بیضه مراجعه می کنند و یا با علائم ناشی از پیشرفت بیماری مانند درد پشت، تهوع، استفراغ، بی اشتهایی، سرفه، تنگی نفس، درد استخوان یا ورم پاها مراجعه می نمایند. با لمس هر گونه تودۀ سفت در بیضه ها و یا بزرگ شدن بیضه شخص باید فوراً به پزشک مراجعه کند. تشخیص: در معاینه پزشک توده‌ای سفت و بدون درد در بیضه لمس می‌کند و با انجام سونوگرافی بیضه‌ها و آزمایش‌های لازم تشخیص قطعی می‌گردد. تأخیر در مراجعه به پزشک می‌تواند باعث پیشرفت و گسترش سرطان بیضه به سایر نقاط بدن گردد و درمان آن بسیار مشکل گردد. معاینه بیضه توسط خود شخص مهم‌ترین راه تشخیص به موقع سرطان بیضه است و بهترین زمان معاینه هنگام حمام کردن است که پوست کیسه بیضه شل است. برای این کار با لمس دقیق بیضه‌ها بین انگشت شست و سایر انگشتان، هر گونه تغییر ظاهری و سفتی بیضه باید مد نظر قرار گیرد. درمان بسته به نوع سرطان و مرحلۀ آن متفاوت است، امّا درمان مشترک در تمامی موارد خارج کردن بیضۀ مبتلا به سرطان با جراحی می باشد. بر حسب میزان پیشرفت و نوع سرطان درمان های دیگر نیز ممکن است لازم شود. این درمان ها عبارتند از: شیمی درمانی، اشعه درمانی و جراحی وسیع شکمی برای خارج کردن عقده های لنفی شکم. در صورتی که بیضۀ طرف دیگر سالم باشد، خارج کردن یک بیضه تأثیری در عملکرد جنسی و باروری شخص نخواهد داشت.