دانلود مقالات ISI درباره مسدودکننده گیرنده آدرنرژیک بتا، بلوک کننده بتا + ترجمه فارسی

مسدودکننده گیرنده آدرنرژیک بتا یا بلوک کننده بتا Beta blockers به گروهی از داروها گفته می‌شود که نقش آنتاگونیست رقابتی را برای اتصال به گیرنده های آدرنرژیک ایفا می کنند. در سیستم سمپاتیک واسطه هایی مانند اپی‌نفرین اثراتشان را به وسیله دو نوع گیرنده در سطح سلول ها (به نام گیرنده بتا و آلفا) اعمال می کنند. داروهای مسدود کننده گیرنده های بتا آدرنرژیک، سبب انسداد گیرنده های بتا در قلب، عروق محیطی، ریه، پانکراس و کبد می شوند. اگر چه داروهای موجود از کارایی یکسان برخوردار هستند، ولی تفاوت میان آنها سبب می شود که برای بیماری های خاص داروی انتخابی باشند. به عنوان مثال اسمولول و سوتالول فقط برای کنترل آریتمی مصرف می شوند. داروهای مسدود کننده گیرنده بتا با طول اثر نسبتاً کوتاه، دو یا سه بار در روز مصرف می شوند و لذا اغلب به صورت پیوسته رهش تهیه می شوند تا امکان مصرف یکبار در روز دارو جهت درمان زیادی فشار خون فراهم شود. آتنولول و کارودیلول دارای طول اثر نسبتاً طولانی تر بوده و لذا بصورت یکبار در روز مصرف می گردند. بعضی از داروهای مسدود کننده گیرنده ها بتا محلول در چربی و بعضی محلول در آب هستند. آتنولول و سوتالول محلول در آب می باشند. این داروها وارد مغز نمی شوند و بنابراین اختلالات خواب و کابوس ناشی از مصرف این داروها کمتر است. داروهای محلول در آب از راه کلیه دفع می شوند. هرچند که در صورت وجود عیب کار کلیه در بدن تجمع یافته و لذا در این دسته از بیماران مقدار مصرف باید کاهش یابد. انواع گیرنده بتا: در سیستم سمپاتیک سه نوع گیرنده بتا یعنی بتا یک، بتا دو و بتا سه داریم: 1- گیرنده های بتا یک (β1) به صورت عمده در قلب و کلیه قرار دارند. 2- گیرنده های بتا دو (β2) اغلب در ریه، دستگاه گوارش، کبد، رحم، عضلات صاف جدار عروق و عضلات اسکلتی وجود دارند. 3- گیرنده بتا سه (β3) در سلولهای چربی مشاهده می شود.