دانلود مقالات ISI درباره مرگ و میر مادران + ترجمه فارسی

مرگ و میر مادران به مرگ ناشی از عوارض حاملگی یا زایمان اشاره دارد. از سال 1990 تا سال 2015، بر اساس برآوردهای بین سازمان ملل متحد میزان مرگ و میر جهانی مادران 44 درصد کاهش پیدا کرد، یعنی از 385 مورد مرگ تا 216 مرگ در هر 100 هزار تولد زنده. بیشترین مرگ و میر مادران باردار به علت خونریزی بارداری است و بیشترین بیماریهایی که مادران باردار به آنها مبتلا می شوند فشار خون، دیابت، بیماریهای قلبی، کلیوی و اکلامپسی و پره اکلامپسی است. مهمترین مداخلاتی که در جهت کاهش مرگ مادران صورت گرفته، آموزش و تدوین پروتکلهای آموزشی برای دستیاران، پزشکان عمومی و ماماها، افزایش سطح مراقبت از مادران از زمان بارداری تا زایمان و ۴۲ روز پس از زایمان، هستند. ﺷﺎﺧﺺ ﻣﯿﺰان ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ ﻣﺎدران ﺑﺎزﺗﺎﺑﯽ از وﺿﻌﯿﺖ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ در ﺟﺎﻣﻌﻪ اﺳﺖ و اﯾﻦ ﻣﯿﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی است. ﺑﯽ ﺗﺮدﯾﺪ اﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺗﺎﺑﻌﯽ از وﺿﻌﯿﺖ ﺳﻮاد زﻧﺎن، ﺷﺒﮑﻪ راﻫﻬﺎی روﺳﺘﺎﺋﯽ، دﺳﺘﺮﺳﯽ ﺑﻪ ﻓﻮرﯾﺖ ﻫﺎی ﻣﺎﻣﺎﺋﯽ و زاﯾﻤﺎن، ﻫﺰﯾﻨﻪ ﺧﺪﻣﺎت درﻣﺎﻧﯽ، وﺟﻮد ﺷﺒﮑﻪ ارﺗﺒﺎﻃﯽ ﻣﺨﺎﺑﺮاﺗﯽ و درآمد خانوار می باشد. آﺛﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﺑﯿﻤﺎری و ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ ﻣﺎدر ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ اﻋﻀﺎء ﺧﺎﻧﻮاده ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭼﺸﻢ ﭘﻮﺷﯽ اﺳﺖ. زﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺎدر ﻣﺤﻮر اﺻﻠﯽ ﺧﺎﻧﻮاده اﻧﺪ و ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ و ﻧﺎﺗﻮاﻧﯽ آﻧﻬﺎ ﻫﻤﻪ اﺑﻌﺎد ﺳﻼﻣﺖ ﺧﺎﻧﻮاده را ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﺪ. در ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﻣﺨﺘﻠﻒ، ﻣﻬﻤﺘﺮﯾﻦ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺆﺛﺮ ﺑﺮ ﻣﺮگ ﻣﺎدران ﺑﺎردار، ﺳﮑﻮﻧﺖ در روﺳﺘﺎ، ﺳﻄﺢ ﺳﻮاد ﻣﺎدر، ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﺑﯿﺶ از ﭼﻬﺎر ﺑﺎر و ﻋﺪم درﯾﺎﻓﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺘ‌ﻬﺎی وﯾﮋه ﺑﺎرداری ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ و ﻫﻤﮑﺎران ﺣﺎﻣﻠﮕﯽ ﻧﺎﺧﻮاﺳﺘﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻧﻘﺶ را در ﻣﺮگ ﻣﺎدران داﺷﺘﻪ اﺳﺖ. در ﺑﺮﺧﯽ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺷﺎیع ترین ﻋﻠﺖ ﻣﺮگ، ﺧﻮنرﯾﺰی و آمبولی مایع امنیوتیک گزارش شده است.