دانلود مقالات ISI درباره گیرنده استروژن + ترجمه فارسی

گیرنده استروژن(به انگلیسی: Estrogen receptor) استروژن نام گروهی از هورمون های جنسی زنانه است که در انسان در سیکل طبیعی تخم دان در مرحله فولیکولی(follicullar) از تخمک آزاد می‌شود. طی دوران بارداری، مقدار زیادی از استروژن‌ها ترشح می‌شود. در واقع استروژن نام یک هورمون در بدن نیست و این نام به دسته‌ای از هورمون‌ها اطلاق می‌شود. سه هورمون استروژن مهم که در بدن خانم‌ ها تولید می‌شوند، استریول، استرادیول و استرون هستند. استروژن‌ها عمدتا در تخمدان‌ها ساخته می‌شوند و به نام هورمون‌های زنانه شناخته می‌شوند. البته آقایان نیز مقدار کمی از این هورمون را در بیضه ‌های خود تولید می‌کنند. استرادیول از موثرترین استروژن‌های طبیعی است و احتمالاً هورمونی حقیقی است. استروژن‌ها باعث رشد دستگاه تولیدمثلی زن و ایجاد صفات زنانه مثل بزرگ شدن سینه ‌ها در جنس مونث و داشتن صدای ظریف زنانه می‌شوند. این هورمون‌ها در دوران کودکی ترشح بسیار کمی دارند و در هنگام بلوغ ترشح آنها زیاد می‌شود. به همین دلیل در این هنگام اندام‌ های جنسی از حالت کودکانه در می‌آید و شبیه افراد بزرگسال می‌شود. استروژن‌ها فعالیت استخوان‌سازی را نیز افزایش می‌دهند، بنابراین هنگام بلوغ افزایش قد دختران سریع‌تر از قبل می‌شود. استروژن‌ها همچنین توزیع چربی را در بدن به فرم زنانه درمی‌آورند، یعنی بیشتر در سینه‌ها، باسن و ران‌ها. استروژن ها با اتصال به گیرنده استروژنی در سیتوپلاسم، باعث افزایش میزان ساخته شدن DNA و RNA و پروتئین ‌های دیگر در بافت هدف می‌شوند. استروژن در جدار رحم باعث رشد و پرخونی آندومتر (دیواره داخلی رحم) می شود. هم چنین در هیپوتالاموس میزان آزاد شدن هورمون محرک غدد جنسی تحت تاثیر استروژن کاهش پیدا می‌کند و در غده هیپوفیز آزاد شدن FSH و LH کاهش می‌یابد. استروژن‌ها یک اثر جالب نیز بر روی پوست دارند، به این معنی که نه تنها باعث نرمی و لطافت پوست می‌شوند، بلکه سبب می‌شوند تا رگ‌های خونی بیشتری در سطح پوست ایجاد شوند. به همین دلیل وقتی پوست یک زن می‌برد بیشتر از بریدگی پوست یک مرد خونریزی می‌کند. بعد از یائسگی تقریبا هیچ استروژنی در بدن تولید نمی‌شود، بنابراین فعالیت استخوان‌سازی در بدن بسیار کاهش می‌یابد. این حالت اگر شدید باشد، منجر به بروز پوکی استخوان در سنین بعد از یائسگی در زنان می‌شود. استروژن در دوران بارداری نیز نقش مهمی در بدن زن ایفا می‌کند که همگی آن ها در راستای آماده ‌سازی بدن مادر برای پذیرش جنین هستند. طی دوران بارداری، مقدار زیادی از استروژن‌ها ترشح می‌شوند. این هورمون در دوران حاملگی از جفت نیز ترشح می‌شود و باعث بزرگ شدن رحم و سینه‌ها و رشد مجاری شیری در پستان ها می‌شود. اثر جالب دیگر استروژن در این دوران این است که برای آسان‌تر شدن زایمان، به مفاصل لگن مادر حالت ارتجاعی می‌بخشد. البته استروژن‌ها تاثیرات دیگری نیز بر روی زنان دارند که به تازگی کشف شده‌اند؛ مثلا معلوم شده که این هورمون‌ها باعث زیباتر شدن زنان می‌شوند و بر روی ظاهر صورت و بدن آنان اثر می‌گذارند. در دوره یائسگی تولید استروژن‌ها در بدن کم می‌شود. این امر باعث بروز یک سری علایم در خانم‌های یائسه می‌شود. برخی از این علایم عبارت از احساس گرگرفتگی (داغ شدن سر و صورت و قفسه‌سینه)، عرق کردن بیش از حد، خشکی و خارش واژن و تحریک‌پذیری عصبی. بنابراین برخی از خانم‌ها ترجیح می‌دهند پس از یائسگی، کمبود این هورمون‌ها را از راه دارودرمانی در بدن خود جایگزین کنند تا این علایم را راحت‌تر تحمل کنند. استروژن‌ها به‌عنوان دارو در درمان سرطان سینه در زنان یائسه و درمان سرطان سینه و پروستات در مردان نیز به کار برده می‌شوند. این دارو در شکل‌های مختلفی وجود دارد مثل قرص‌های خوراکی، نوارهای قابل چسباندن به پوست و پماد واژینال. تعدیل‌کننده انتخابی گیرنده استروژن یا باختصار SERM گروهی از ترکیب ‌ها هستند که روی گیرنده استروژن کنش دارند. یکی از ویژگی ‌های این مواد را از گیرنده‌ های محض آگونیست و آنتاگونیست متمایز می‌کند اینست که عملکرد آنها در بافت ‌های گوناگون متفاوت است، در نتیجه امکان انتخاب عمل مهار یا تحریک در بافت‌های گوناگون را ممکن می‌سازد. . SERMs به عنوان بلوک کننده در مورد سرطان سینه عمل می‌کنند. این مواد شیمیایی به گیرنده‌های استروژن سلول‌های سینه می‌چسبند، و به شکل مؤثر مانع ارسال پیام از سوی استروژن به سلول‌ها برای رشد می‌شوند. توماکسیفن رایج‌ترین داروی SERM است که برای سرطان سینة ER – مثبت به کار می‌رود. در مورد زنان یائسه‌ای که دچار سرطان پیشرفتة ER – مثبت هستند ممکن است به جای توماکسیفن داروی فارستون تجویز شود.