دانلود مقالات ISI درباره نالترکسون + ترجمه فارسی

نالترکسون با اتصال به گیرنده‌های اوپیوئیدی و مهار رقابتی اثرات داروهای اوپیوئیدی و اوپیوئید‌ی‌های آندوژن، به میزان قابل ملاحظه‌ای وابستگی فیزیکی و اثر سرخوشی ناشی از اوپیوئید‌ها را از بین می‌برد وبنابراین تمایل بیمار برای مصرف اوپیوئید‌ها را کاهش می‌دهد. این دارو در افراد معتاد به اوپیوئید‌ها باعث بروز سندرم قطع می‌شود. مکانیسم اثر این دارو در کاهش تمایل به مصرف الکل هنوز مشخص نیست. این دارو به عنوان عامل کمکی برای درمان معتادانی به کار می‌رود که تریاک اعتیاد کرده‌اند. همچنین به عنوان عامل کمکی در درمان اعتیاد به الکل مصرف می‌شود. جذب این دارو سریع و تقریباً کامل است. متابولیسم دارو کبدی (98%)، دفع آن عمدتاً‌ کلیوی و نیمه عمر آن معادل 4 ساعت است. در صورت سابقه واکنشهای آلرژیک و نالترکسون، وابستگی به اوپیوئید‌ها، نارسایی کبدی، التهاب حاد کبد، بیماری‌های کبدی یا سابقه ابتلا به آنها(به جز اختلالات ملایم کبدی)، این دارو را نباید مصرف کرد. درد در ناحیه شکم، اضطراب، عصبانیت، بی‌قراری، اختلال در خواب. سردرد، درد مفاصل و عضلات، تهوع و استفراغ، خستگی غیر معمول از عوارض جانبی شایع این دارو هستند. به دلیل بروز سندرم قطع، این دارو را نباید همراه با ترکیبات اوپیوئیدی مصرف کرد. همچنین مصرف همزمان این دارو با تیوریدازین موجب بی‌حالی و خواب آلودگی می‌گردد. انجام آزمون‌های فعالیت ‌کبدی قبل از شروع و در طی درمان به صورت دوره‌ای‌ الزامی است و در صورت مشاهده اختلال قابل ملاحظه،‌مصرف دارو را باید قطع کرد. توصیه های دارویی نالتروکسون: 1- قبل از سم‌زدائی و حداقل 10-7 روز بعد از قطع مصرف اوپیوئید‌ها و اتمام علائم سندرم قطع، درمان با نالترکسون را نباید شروع کرد. ترک مصرف اپیوئید‌ها باید توسط آزمایش ادرار یا آزمون نالوکسان ( به تک‌نگار نالوکسان مراجعه شود) تأیید گردد. 2- در فوریتهای پزشکی نیازمند به تجویز ضد دردهای اوپیوئیدی، باید برای غلبه بر اثرات نالترکسون از مقادیر زیاد اوپیوئید‌ها استفاده کرد. این عمل باید در بیمارستان و تحت نظر پزشک متخصص انجام شود. در صورت نیاز به جراحی انتخابی، تجویز نالترکسون را باید چند روز قبل از عمل جراحی قطع کرد.