دانلود مقالات ISI درباره رمیفنتانیل + ترجمه فارسی

رمیفنتانیل یک اپیوئید بی هوش کننده و ضد درد مشتق از فنتانیل است. داروی رمیفنتانیل اثرات کوتاه مدت ضد درد و بی هوش کنندگی با برگشت از بی هوشی سریع دارد. رمیفنتانیل یک آگونیست اختصاصی گیرنده اپیوئیدی مو است بنابراین سبب کاهش در تون سیستم عصبی سمپاتیک، تضعیف تنفسی و بی دردی می شود. کاربرد اصلی آن به عنوان پیش دارو و آرامبخش قبل از بیهوشی در اتاق عمل است. امروزه رمی فنتانیل بطور گسترده ای برای بیهوشی و تسکین درد استفاده می شود. مکانیسم دقیق عملکرد رمی فنتانیل مشخص نیست. این دارو احتمالا با اثر روی گیرنده های اپیوئیدی مو در قسمت های مختلف CNS و سایر بافت ها عمل کرده و باعث ایجاد حس بی دردی ( آنالژزی)، سرکوب تنفسی و خواب آلودگی می شود. فعالیت داروی رمی فنتانیل توسط داروهای آنتاگونیزه کننده گیرنده های اپیوئیدی مانند نالوکسان متوقف می شود. فارماکوکینتیک رمیفنتانیل: نیمه عمر دارو 10-3 دقیقه است. شروع اثر دارو 1 دقیقه و طول مدت اثر آن 10-5 دقیقه بعد از قطع انفوزیون داخل وریدی می‌باشد. عوارض جانبی رمی فنتانیل: افت فشار خون، سفتی عضلات، کاهش ضربان قلب، بی‌قراری، تنگی نفس، افزایش فشار خون، درد بعد زا عمل جراحی، خارش، تضعیف تنفسی، تهوع، سردرد، لرز و استفراغ عوارض جانبی این دارو محسوب می‌شوند. تداخلات دارویی رمی فنتانیل: مصرف همزمان رمی‌فنتانیل‌ با باربیتورات های هوشبر، هوشبر‌های استنشاقی، بنزودیازپین‌ها و پروپوفول ها باعث تشدید افت فشار خون و تضعیف تنفس می‌شود. آتروپین‌ و گلیکوپیرولات برادی‌کاردی ناشی از دارو را کاهش می‌دهد. افدرین اپی‌نفرین، نوراپی‌نفرین نیز افت فشار خون ناشی از دارو را کم می‌کند. شل‌کننده‌های عضلانی‌ باعث تخفیف سفتی عضلانی ناشی از دارو می‌شود. مصرف همزمان این دارو با آنتاگونیست‌های اپیوئیدی اثرات دارو را آنتاگونیزه‌ می‌کند.