دانلود مقالات ISI درباره زخـم، جراحت + ترجمه فارسی

زخـم یا جراحت در دانش پزشکی، آسیبی است که در آن پوست خراشیده، پاره، بریده، سوراخ یا دریده شود یا بعلت یک تروما با اینکه پوست سالم مانده ولی در زیر آن آثار قرمزی یا کبودی دیده شود. به شکل مختصر جداسازی اتصال بین سلولی بخشی از پوست یا گوشت بدن را زخم گویند. جراحت به دو نوع بسته و باز تقسیم می‌شود؛ بریدگی یا پارگی پوست از جمله جراحت‌های باز و کوفتگی‌ها از جمله جراحت‌های بسته می‌باشند. انواع زخمهای باز: 1- زخمهای شکافدار یا بریدگی‌ها: در این زخم دیواره زخم منظم و مستقیم است که با وسایل برنده مثل چاقو، شیشه و غیره ایجاد می‌شود. 2- زخمهای پاره پاره: در این نوح زخم لبه‌های زخم نامنظم و ناهموار هستند و ممکن است بر اثر تماس با سیم خاردار برخورد ترکش خمپاره و یا گاز گرفتگی حیوانات ایجاد شود. 3- زخمهای کنده: در این نوع زخم قسمتی از پوست از بدن جدا می‌شود و گاهی اوقات نسج زیر جلدی و عضله نیز کنده می‌شود که می‌تواند ناقص یا کامل باشد. 4- خراشیدگی: معمولا براثر ساییده شدن یا سر خوردن روی سطح زبر به وجود می‌آید. که لایه سطح پوست خراشیده می‌شود و زخم به رنگی قرمز روشن و با لکه‌های کوچک خون همراه است. 5- زخمهای سوراخ شده: در این نوع زخمها ممکن است دیوار زخم منظم باشد، خونریزی کم و التیام به کندی صورت می‌گیرد. مراحل بهبود زخم: 1- مرحله هموستاز یا انعقادی: اولین مرحله پاسخ بدن به دنبال ایجاد پارگی در پوست، خونریزی می باشد. سپس فعالیت پلاکت ها شروع شده که موجب بند آمدن خونریزی می شوند. به دنبال خونریزی در محل آسیب دیدگی، انقباض عروقی، آزاد شدن هیستامین و آدنوزین تری فسفات مشاهده می شود. پلاکت ها در این مرحله، فرایند انعقاد خون را شروع کرده و با ایجاد لایه ای از فیبرین، موجب پوشاندن سطح زخم می شوند. 2- مرحله تکثیر: بافت جوانه ای شکل می گیرد. 3- مرحله بلوغ: بافت جوشگاه در این مرحله پدید می آید. عوارض و آثار سوء زخمها: 1- عفونت: ورود و رشد ونمو میکروبها را در زخم، عفونت گویند. اگر زخم پس از 48 ساعت کاملا بهبود نیافت احتمالا به علت ورود گرد و غبار نسوج مرده و میکروب هایی که در زخم مانده عفونی شده است. 2- از دست دادن مایعات بدن: آسیب وسیع به نسج نرم می‌تواند در صورت عدم خونریزی به شوک بینجامد و نهایتا به تخریب سلولی منتهی شود که این امر باعث از دست دادن مقادیر زیادی مایع داخل سلولی و خارج سلولی می‌گردد. 3- آسیب به احشاء داخلی: ضربات (غیر برنده) به سینه و شکم یا لگن می‌تواند باعث آسیب شدید داخلی (ریه‌ها، شکم، مغز و قلب) شود. 4- ناتوانی و تغییر شکل محل آسیب دیده: آسیبهای شدید به پوست، عضلات، اعصاب یا رگهای خونی می‌تواند منجر به ایجاد تغییر شکل و تشکیل جوشگاه و بافت ناجور کلوئید و ناتوانی شدید در ناحیه آسیب دیده شود.