دانلود مقالات ISI درباره آگونیست + ترجمه فارسی

آگونیست (Agonist) یک ترکیب شیمیایی می باشد که با چسبیدن به یک گیرنده، یک پاسخ بیولوژیکی تولید می کند. آگونیست معمولا عملکرد موادی که بصورت طبیعی تولید می شوند را تقلید می کند. در مقابل، یک آنتاگونیست عکس آن عمل می کند و در حالی که به یک گیرنده می چسبد، هیچ پاسخی تولید نمی کند و عملکرد یک آگونیست را بلوکه می کند. آگونیست یک کلمه یونانی است و معنای آن موافق است. در بدن انسان مواددرون زایی وجود دارند (لیگاند) که روی گیرنده های خاص( رسپتور) متصل می شوند و آن را فعال می کنند. هر دارویی که از خارج وارد بدن شود و اثر آن لیگاند داخلی راتقلیدکندآگونیست می نامیم. بر عکس، هر دارویی که مانع اثر آن لیگاند داخلی یا مقلد آن (آگونیست ها) شود را آنتاگونیست می نامیم. عموما" وقتی مقدار داروهای آگونیست بیشتر شود،اثرات آن نیز افزایش می یابد تا به حداکثر اثر برسد. اما میزان دارویی که حداکثر تاثیر را بگذارد،بسیار بالاست(آگونیستهای خالص از این دسته اند مانند متادون) برخی از داروهای آگونیست،آگونیست نسبی هستند مانند بوپرنورفین. آنها یک گیرنده را اشغال کرده و آن را فعال می کنند اما حتی در مقدار بالا نیز تاثیری همانند داروهای آگونیست کامل ندارند،بنابراین به آنها "آگونیست نسبی"گفته می شوند. این داروها گاهی اثرات آگونیست و گاهی اثرات آنتی آگونیست داشته و نسبت به آگونیستها ایمن تر هستند،چرا که در دوزهای پایین تر به حداکثراثر می رسند. شکل دیگری از داروهایی که می توانند یک گیرنده مخدری را اشغال کنند،آنتی آگونیستها هستند،اما این داروها گیرنده هارا فعال نمی کند و بر عکس،این داروها می توانند جلوی تاثیر داروهای آگونیست را بگیرند(مانند نالترکسون). در شخص غیر وابسته،آنتی آگونیستها،اثر خاصی ندارند ولی در افراد وابسته به مواد مخدر،مصرف دوز کافی آنتی آگونیستها می تواند اثرات داروهای مخدر را ازبین برده و در بیمار علائم محرومیت ایجاد کند. انواع مختلفی از آگونیست وجود دارد: • سوپر آگونیست: آگونیستی می باشد که پاسخ بیشتری از یک گیرنده را نسبت به یک آگونیست برونزاد تولید کرده و درصد اثربخشی آن بالای 100 درصد می باشد. • آگونیست کامل: آگونیستی می باشد که با چسبیدن و فعالسازی یک گیرنده، دارای اثربخشی کامل بر روی آن گیرنده می باشد. • آگونیست جزئی: آگونیستی می باشد که با چسبیدن و فعالسازی یک گیرنده، دارای اثربخشی جزئی بر روی آن گیرنده می باشد. هنگامی‌که در مورد آگونیست یا آنتاگونیست بر روی گیرنده‌ها سخن گفته می‌شود باید به یاد داشته باشیم که خود گیرنده‌ها دارای انواعی مختلف (مانند آلفا یک و آلفا دو و غیره) هستند. اگر یک دارو پس از ورود به بدن تمامی گیرنده‌های هم‌نام (مثلا آلفا) را به‌کار بیاندازد یک آگونیست (یا آنتاگونیست) غیرانتخابی، و اگر با ورود به بدن تنها یک رده ویژه از یک گیرنده (مثلا آلفا دو) را تحریک کند، آن آگونیست (و یا آنتاگونیست) انتخابی (اختصاصی) نام دارد. در فارماکولوژی این دو مبحث انتخابی و غیر انتخابی بسیار مهم هستند. چراکه گاهی یک داروی راه انداز گیرنده یا بلوک کننده آن به صورت غیر انتخابی می‌تواند با تأثیر مثبت بر یک سلول یا اندام همزمان بر گیرنده مشابه در سلول یا اندام دیگر اثری منفی ایجاد کند.