دانلود مقالات ISI درباره آنژیوپلاستی + ترجمه فارسی

آنژیوپلاستی (به انگلیسی: angioplasty) روشی است که از آن برای باز کردن شریان های بسته قلب استفاده می شود. در آنژیوپلاستی یک بالون کوچک به صورت موقت در ناحیه بسته شریان جایگذاری می شود تا به عریض نمودن آن کمک کند. آنژیوپلاستی اغلب با جایگذاری دائمی یک لوله توری سیمی به نام استنت همراه است تا به باز ماندن شریان کمک کند و شانس تنگ شدن مجدد را کاهش دهد. برخی استنت ها با لایه ای از دارو پوشیده شده اند تا به باز ماندن رگ کمک کنند(استنت های آغشته به دارو)و برخی دیگر فاقد پوشش دارویی هستند(استنت های فلزی خالص). آنزیوپلاستی می تواند برخب از علائم گرفتگی عروق مثل درد قفسه سینه و تنگی نفس را بهبود بخشد. آنژیوپلاستی همچنین می تواند طی حمله قلبی به منظور باز کردن سریع رگ و کاهش میزان آسیب به قلب به کار گرفته شود. آنژیوپلاستی برای درمان تصلب شرایین (آترواسکلروز) استفاده می شود. آترواسکلروز تشکیل تدریجی پلاک های چربی در عروق خونی قلب شما می باشد. زمانی که دارودرمانی یا تغییرات شیوه زندگی برای بهبود سلامت قلب کافی نباشد، یا اگر فرد سکته قلبی، درد قفسه سینه شدید(آنژین) یا سایر علایم را داشته باشد، پزشک ممکن است آنژیوپلاستی را به عنوان یک گزینه درمانی پیشنهاد کند. آنژیوپلاستی برای همه افراد کاربرد ندارد. اگر شریان اصلی که به سمت چپ قلب شما خون رسانی می کند مسدود شده باشد، ماهیچه قلبتان ضعیف شده باشد یا مبتلا به بیماری های عروق خونی کوچک باشید، جراحی بای پس شریان کرونر روش درمانی مناسب تری برای شما می باشد. در جراحی بای پس شریان کرونر، قسمت مسدود شده شریان شما با استفاده از ورید قسمت دیگری از بدنتان بای پس می شود. علاوه بر این، اگر شما مبتلا به دیابت باشید یا تعداد زیادی از رگ هایتان مسدود شده باشد، پزشکتان ممکن است انجام جراحی بای پس شریان کرونر را به شما پیشنهاد کند. تصمیم گیری در خصوص انتخاب جراحی بای پس یا آنژیوپلاستی برای درمان شما بستگی به شدت بیماری قلبی شما و وضعیت کلی پزشکی و سلامتتان داردمعمولا یک آنژیوپلاستی بین ۴۵ دقیقه تا بیش از ۲ ساعت طول می‌کشد. بعد از اتمام آنژیوپلاستی و برداشتن کاتتر، پزشکان یا پرستاران با اعمال فشاردستی (و یا استفاده از دستگاه‌های مخصوص اعمال فشار) به مدت بیست دقیقه یا بیشتر در محل ورود کاتتر جلوی خونریزی را می‌گیرند و سپس محل را بانداژ می‌کنند. ممکن است تا زمانی‌که داروی آرام‌بخش در بدن‌تان وجود دارد، احساس خواب‌آلودگی نمایید. ممکن است از شما خواسته شود که پس از آنژیوپلاستی درحدود ۸ ساعت در کمال آرامش دراز بکشید. یک پرستار مرتب قلب و فشارخونتان را بررسی کرده و نیز محل ورود کاتتر را به طور مرتب از نظر نشانه‌های خونریزی بیش از حد و نیز صدمه به خون‌رسانی سرخرگ کنترل می‌کند. ممکن است پس از آنژیوپلاستی یک تا دو روز در بیمارستان بستری شوید. باید با یکی از دوستان یا اعضای خانواده‌تان هماهنگ کنید تا شما را پس از آنژیوپلاستی به خانه برساند. شما تا چند روز پس از آنژیوپلاستی نباید خودتان رانندگی کنید تا زخم‌ها کاملا خوب شوند. پزشک به شما خواهد گفت که حداقل تا دو روز پس از آنژیوپلاستی حمام نکنید و یا برای مدت زمان طولانی سر پا نایستید و قدم نزنید. پس از بازگشت به خانه در صورت وقوع خونریزی یا تورم در محل ورود کاتتر یا تب که ممکن است علامتی از وجود عفونت باشد، بلافاصله مراتب را به پزشک خود اطلاع دهید. در صورت جاگذاری استنت در بدن، باید از ورزش‌های شدید به مدت ۳۰ روز دوری کنید. با این‌حال در بسیاری از موارد افراد خیلی زودتر از این مدت به ورزش و کار خود برگشته‌اند. از پزشکتان بپرسید که بهترین زمان برگشت به کار و ورزش چه موقعی می‌باشد؟ پزشکتان ممکن است داروهایی مانند نیتروگلیسرین را برای شل کردن سرخرگ‌های کرونری، مهارکننده‌های کانال کلسیم را برای محافظت در برابر اسپاسم‌های سرخرگ کرونری یا آسپیرین و سایر داروهای ضدپلاکتی را برای پیشگیری از تشکیل لخته‌های خونی در محل انسداد تجویز نماید. اگر در بدن‌تان استنت وجود دارد، باید از رقیق‌کننده‌خون مانند آسپیرین استفاده کنید. همچنین باید یک داروی ضدپلاکتی مانند کلوپیدوگرل را حداقل تا یک ماه بعد از جاگذاری استنت لخت فلزی در سرخرگ کرونری و دو سال یا بیشتر پس از جاگذاری استنت دارویی در سرخرگ کرونری مصرف کنید. به علت وجود استنت فلزی، نباید حداقل تا ۴ هفته پس از استنت‌گذاری بدون ارزیابی ابتدایی پزشکتان، MRI انجام دهید. اما می‌توانید از میان دستگاه فلزیاب فرودگاه رد بشوید، بدون اینکه مشکلی برایتان بوجود بیاید. اگرچه آنژیوپلاستی یک روش کم تهاجم باز نمودن شریان های بسته عروق است ولی ممکن است خطرهایی نیز داشته باشد.