دانلود مقالات ISI درباره مقاومت ضد میکروبی + ترجمه فارسی

مقاومت ضد میکروبی(به انگلیسی: Antimicrobial resistance)، مقاومت میکرواگرانیسم به داروی ضد میکروبی است که قبلاً نسبت به آن حساس بوده است. ارگانیسمهای مقاوم (از جمله باکتری، ویروس، برخی انگل ها) قادرند تا در برابر حمله داروهای ضد میکروبی، از جمله آنتی بیوتیک ها، آنتی ویروس ها و ضد مالاریاها و در نتیجه درمان های استاندارد بی اثر بوده و عفونتها باقی مانده و ممکن است به دیگران سرایت کنند. AMR نتیجه استفاده نادرست، از داروهای ضد میکروبی است و هنگامی که میکروارگانیسمی جهش یافته یا ژن مقاومی را کسب می کند به وجود می آید. به طور کلی مقاومت ضد میکروبی یا مقاومت به دارو به معنای مقاومت میکروارگانیسم های بدن به یک داروی ضد میکروبی است که در اصل برای درمان عفونت های ناشی از آن میکروب تجویز شده است. در این فرآیند میکروارگانیسم ها از جمله باکتری ها، قارچ ها، ویروس ها و انگل ها از خود مقاومت نشان داده و حمله های داروهای ضد میکروبی مانند داروهای ضد باکتری (به عنوان مثال آنتی بیوتیک)، ضد قارچ، ضد ویروس، و داروهای ضد مالاریا، به عامل میکروب را خنثی می کند. به این ترتیب درمان استاندارد بی اثر شده و عفونت همچنان در بدن باقی خواهد ماند و عاملی برای گسترش میکروب و انتقال آن به دیگران خواهد شد. میکروارگانیسم موجودات ریزی هستند که بدن زندگی می کنند و برای حیات لازم هستند. تکامل گونه های مقاوم، یک پدیده طبیعی است و هنگامی رخ می دهد که میکروارگانیسم ها به اشتباه خود را تکثیر کرده و یا صفات مقاوم در آن ها رد و بدل می شود. استفاده مکرر از داروهای ضد میکروبی و تجویز داروهایی بی مورد باعث تسریع در پیدایش زنجیره مقاومت می شود. به طوری که CDC گزارش می دهد تجویز ۵۰ درصد از آنتی بیوتکی ها بی مورد بوده و ۸۰ درصد از بیماران دوره درمان خود را کامل سپری نکرده اند. از دیگر عوامل ایجاد کننده مقاومت ضد میکروبی و گسترش آن را می توان به صورت زیر بیان کرد: شیوه های ضعیف در کنترل عفونت ها شرایط نامناسب بهداشتی در محیط شرایط نامناسب در حمل و نقل صنایع غذایی علل مقاومت ضد میکروبی مصرف نامتناسب و بیش از اندازه داروها شرایط مطلوبی را برای ظهور و گسترش میکروارگانیسم های مقاوم فراهم می کند. برای مثال، هنگامی که بیماری دوره ی درمان با داروی ضد میکروبی تجویز شده را کامل نمی کند یا داروهای نامرغوب استفاده می کند، میکروارگانیسم های مقاوم پدید آمده و منتشر می شوند. فاکتورهای زمینه ای که باعث AMR می شوند عبارتند از: • تعهد ناکافی نسبت به واکنش هماهنگ و یکدست، مسؤولیت پذیری بد تعریف شده و درگیر شدن ناکافی جوامع • ضعف یا نداشتن نظام های کنترل و بقا • ناکافی بودن نظام ها و سیستم های تضمین کننده کیفیت و تأمین بی وقفه دارو • مصرف بیش از اندازه و نامتناسب داروها که شامل حیوانات مفید در کشاورزی نیز می شوند. • ضعف در پیشگیری و کنترل عفونت ها •ضعف ابزار تشخیص، داروها و واکسن ها و نیز تحقیقات ناکافی و عدم پیشرفت در تولید محصولات جدید با مقاومت دارویی مبارزه کنید. اگر امروز کاری نکنید، فردا درمانی نخواهد بود. فوریت AMR یک مشکل پیچیده با عوامل به هم مربوط متعدد است. مداخلات انحصاری و مجزا اثرات کمی خواهد داشت. برای مبارزه با این معضل جهانی، نیاز به واکنش چند جانبه ملی و جهانی می باشد. سازمان جهانی بهداشت موضوع مبارزه با مقاومت ضد میکروبی را به عنوان موضوع مورد بحث روز جهانی بهداشت 2011 برگزیده است. همه ی دست اندرکاران(WHO)، تصمیم گیران، طراحان و برنامه ریزان، عامه مردم، بیماران، پزشکان، داروسازان، مصرف کنندگان کارخانه های دارویی را به مسؤولیت پذیری و اقدام در جهت مبارزه با مقاومت ضدمیکروبی فرا می-خواند. چرا مقاومت ضد میکروبی یک تهدید است؟ مقاومت در برابر دارو می تواند عاملی باشد برای گسترش میکروب ها. سازمان بهداشت جهانی گزارش می دهد که: مقاومت به یکی از پر استفاده ترین داروهای ضد باکتری برای درمان عفونت های دهان و دندان، فلوروکینولون، عفونت های دستگاه ادراری ناشی از باکتری E. coli را بسیار گسترده کرده است. مقاومت به اولین داروی درمانی برای عفونت ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس، به یک علت شایع عفونت های شدید مبدل شده است و مقاومت به درمان عفونت های تهدید کننده ناشی از باکتری های روده، آنتی بیوتیک کرباپنم، به ابزار کلیدی برای مقاومت آنتی بیوتیکی تبدیل شده است.