دانلود مقالات ISI درباره آتروپین + ترجمه فارسی

آتروپین Atropine یک داروی آنتی کولینرژیک است. به علت تأثیر ضد اسپاسمی آن و شل کردن دیوار ماهیچه روده، برای برطرف کردن کرامپ های شکمی در سندروم روده تحریک ناپذیر مورد مصرف قرار می گیرد. این دارو همراه با دیفنوکسیلات که یک داروی ضداسهال است نیز تجویز می شود. اثرات نامطلوب آن در دوز بالا کمک می‌کند تا مصرف اضافی دیفنوکسیلات که یک داروی وابسته ساز است پیشگیری به عمل آید این ترکیب در صورت مصرف زیاد در اطفال خطرناک می باشد. از قطره های چشمی آتروپین برای گشادکردن مردمک هنگام معاینات چشم و درمان التهاب عنبیه، جسم مژگانی و شبکیه استفاده می شود. همچنین به عنوان بخشی از پیش مداوا قبل از بیهوشی عمومی معمولاً به بیمار داده می شود و گاهی آن را برای حفظ ضربان طبیعی قلب در بلوک قلبی تزریق می‌کنند. مکانیسم‌ اثر: این‌ دارو اثر استیل‌ کولین‌ برگیرنده‌های‌ موسکارینی‌ را مهار می‌کند و بنابراین‌ می‌تواند روی‌ عضلات‌ صاف‌، گیرنده‌های‌ پس‌ عقده‌ای‌ میوکارد، گره‌ سینوسی‌ و دهلیزی‌ و دهلیزی‌ ـ بطنی‌، غدد مترشحه‌ برون‌ ریز، حرکت‌ دستگاه‌ گوارش‌ و تنوس‌ میزنای‌ و مثانه‌ تاثیر بگذارد. با همین‌ مکانیسم‌ به‌ عنوان‌ پادزهر به‌ کار می‌رود. اثر ضد سرگیجه‌ حقیقی‌ و پارکینسون‌ آن‌ نیز بدلیل‌ همین‌ اثر در مغز می‌باشد. در مجموع‌، مقادیر کم‌ آتروپین‌ موجب‌ مهار ترشحات‌ بزاق‌ و برونش‌ و تعریق‌ می‌شود در حالی‌ که‌ تجمع‌ دارو موجب‌ گشاد شدن‌ مردمک‌ها و افزایش‌ سرعت‌ ضربانات‌ قلب‌ می‌گردد. فارماکوکینتیک اتروپین: آتروپین به را حتی از دستگاه گوارش جذب می گردد و در کبد متا بو لیسم آنزیمی می شود این دارو در تمام بدن انتشار می یابد و به راحتی از سد خونی - مغزی عبور می کند. طول مدت اثر ان بسیار کوتاه است و 30-50در صد دارو از راه کلیه ها دفع می گردد. نیمه عمر حذف آترو پین از بدن 2/5 ساعت می باشد. عوارض جانبی اتروپین: از عوارض شایع این دارو می توان از یبوست، خشکی دهان، بینی، گلو یا پوست و اشکال در بلع، گشادن مرد مک ها، دو بینی، برادیکاری و سپس تاکیکاردی و کاهش تعرق نام برد. تداخلات دارویی اتروپین: مصرف همزمان این دارو با گلوکوکورتیکوید ها و هالو پریدول می تواند فشار داخل چشم را افزایش دهد. در صورت مصرف همزمان با داروهای آنتی هیستامین و سایر داروهای ضد موسکارینی، دیسوپیرامید، فنوتیازین ها و داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای اثرات آنتی موسکارینی تشدید می شود. در صورت مصرف همزمان با داروهای ضد میاستنی سبب کاهش هر چه بیشتر تحرک روده می شود.