آشنایی با موضوع
سیپروفلوکساسین چیست؟
سیپروفلوکساسین (Ciprofloxacin) یک داروی ضدمیکروبی رایج است که در درمان عفونت‌های گوناگون از قبیل عفونت پوست و بافت‌های نرم، برونشیت، سینه‌پهلو (پنومونی)، عفونت‌های دستگاه ادراری، گاستروانتریت (اسهال شدید)، و نیز عفونت‌های کلامیدیایی و گنوره‌ای (مثل سوزاک ) به‌کار می‌رود.
شکل‌های دارویی سیپروفلوکساسین
قرص‌های ۲۵۰، ۵۰۰ و ۷۵۰ میلی‌گرمی. آمپول (۵٪ و ۱۰٪ در ۱۰۰ میلی‌لیتر) قطره‌های چشمی و گوشی
موارد مصرف سیپروفلوکساسین
به‌عنوان آنتی‌بیوتیک در درمان: عفونت‌های ادراری (به‌عنوان نخستین درمان آنتی‌بیوتیکی پیشنهاد نمی‌شود) عفونت مثانه (سیستیت) در بانوان پروستاتیت باکتریایی مزمن (به‌عنوان نخستین درمان آنتی‌بیوتیکی پیشنهاد نمی‌شود) عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی (به‌عنوان نخستین درمان آنتی‌بیوتیکی پیشنهاد نمی‌شود) سینوزیت حاد (به‌عنوان نخستین درمان آنتی‌بیوتیکی پیشنهاد نمی‌شود) عفونت‌های پوستی عفونت‌های استخوان و مفصل تب تیفوئید به علت Salmonella typhi اسهال عفونی
مکانیسم اثر سیپروفلوکساسین
سیپروفلوکساسین پس از نفوذ به غشای سلول باکتری، سنتز دی‌ان‌ای را با جلوگیری از اثر دی‌ان‌ای‌جیراز در باکتری متوقف می‌کند. دی‌ان‌ای‌جیراز آنزیم بازپیچانندهٔ مارپیچ دی‌ان‌ای از هم باز شده‌است. در نتیجه هنگامی‌که دی‌ان‌ای برای همانندسازی باز می‌شود٬ فاقد آنزیم لازم برای چرخیدن و پیچ خوردن دوباره خواهد بود و از بین می‌رود.
چگونگی مصرف سیپروفلوکساسین
این دارو را می‌توان با شکم خالی همراه یک لیوان پر از آب مصرف کرد. اگر معده‌تان را ناراحت کرد آن را با غذا بخورید. بهتر است این دارو در طی شبانه‌روز در نوبت‌هایی با فواصل برابر مصرف شود تا سطح دارو در خون یکسان باقی بماند. مثلاً، اگر قرار است روزی 2 بار آن را مصرف کنید، هر 12 ساعت باید بخورید. اگر این زمانبندی با برنامه کار یا خواب شما تداخل داشت از پزشکتان بخواهید در تعیین یک برنامه مناسب‌تر به شما کمک کند. مهم است که دارو را سر وقت و به‌طور کامل مصرف کنید، حتی اگر احساس بهبودی می‌کنید. اگر پیش از اتمام سیپروفلوکساسین مصرفش را قطع کنید، علایمتان ممکن است عود کند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، به مجردی که به یاد آوردید مصرفش کنید. البته، اگر تقریباً موقع نوبت بعدی رسیده است، نوبت فراموش شده را رها کرده، به برنامه دارویی معمولتان بازگردید. مقدار دارو را دوبرابر نکنید.
هشدارها و عوارض جانبی
در صورت بروز هریک از علایم زیر با پزشکتان تماس بگیرید: اضطراب، گیجی، لرزش دست، توهم، رفتارهای غیرمنطقی، بثورات جلدی یا خارش، کمردرد، ادرار خونی یا کدر، تب، یا تورم پاها یا ساق پا. علایم دیگری هم ممکن است مشاهده شوند ولی فقط در صورتی که مشکل‌ساز شوند باید با پزشک در میان گذاشته شوند، اینها عبارتند از: سرگیجه، خواب‌آلودگی، سیاهی رفتن چشم، سردرد، بی‌خوابی، درد شکمی (دل‌پیچه)، تهوع و استفراغ، اسهال، یا افزایش حساسیت به نور خورشید.
در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.