دانلود مقالات ISI درباره نوار مغزی، الکتروانسفالوگرافی + ترجمه فارسی

نوار مغز موارد غیرطبیعی را در امواج مغزی یا فعالیت الکتریکی این عضو آشکار می‌سازد. در زمان گرفتن نوار، الکترودها که از صفحات کوچک فلزی تشکیل شده و به سیم‌های باریکی متصل هستند، روی پوست سر قرار داده می‌شوند. این الکترودها شارژهای الکتریکی کوچکی را که در اثر فعالیت سلول‌های مغزی تشکیل می‌شوند، آشکار می‌کنند. این شارژهای الکتریکی توسط دستگاه تقویت شده و سپس به صورت منحنی‌هایی روی صفحه نمایشگر یا روی نوارهای کاغذی به نمایش در می‌آیند. پزشک سپس این منحنی‌ها را تفسیر می‌کند. فرآیندهای دیگری که ممکن است همزمان با انجام الکتروانسفالوگرافی انجام شوند، بررسی پتانسیل‌های برانگیخته هستند. این بررسی‌ها برای اندازه‌گیری فعالیت الکتریکی مغز در پاسخ به محرک‌های بینایی، شنوایی یا لامسه هستند. دلایل استفاده از نوار مغزی: اندازه‌گیری‌های ارائه شده توسط نوار مغز به منظور تایید یا رد شرایط مختلف از جمله موارد زیر مورد استفاده قرار می‌گیرند: اختلالات تشنج (مانند صرع) در کودکان یا بزرگسالان، ضربه به سر، انسفالیت (التهاب مغز)، تومور مغزی‌، انسفالوپاتی (بیماری که موجب اختلال در عملکرد مغز می‌شود)، مشکلات حافظه، اختلالات خواب، سکته مغزی، زوال عقل یا دمانس، آبسه مغزی، اختلالات دژنراتیو (آلزایمر یا پارکینسون)، سردرد، فلج مغزی، در صورتی که شخصی در کما باشد، ممکن است نوار مغز جهت تعیین میزان فعالیت مغز وی انجام شود. این آزمایش را همچنین می‌توان برای نظارت بر فعالیت در حین جراحی مغز مورد استفاده قرار داد. تفسیر نوار مغز و اختلالات آن: تفسیر این نوارها کار مشکلی است و تنها از عهده متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب برمی‌آید. الگوی امواجی که ثبت می شود در حالات مختلف با یکدیگر متفاوت است. به طور مثال، دامنه و ارتفاع امواج الکتریکی در حالت خواب با حالت بیداری متفاوت است. در ضمن در صورت بروز تشنج، برحسب نوع آن، امواج خاصی بر روی نوار مغز ظاهر می‌شوند که از روی فرکانس و دامنه آنها می‌توان تا حدودی نوع تشنج را مشخص کرد. البته به طور معمول، فرد هنگام گرفتن نوار مغز تشنج ندارد اما پزشکان گاهی با تحریک بیمار به تنفس‌های عمیق یا با تجویز برخی داروها و مواد خاص، بروز فعالیت‌های غیرعادی در مغز را تحریک می‌کنند تا با شناسایی و ثبت امواج الکتریکی غیرعادی حاصل از آن، نوع تشنج و بیماری زمینه‌ای فرد را تشخیص دهند. نحوه گرفتن نوار مغز: معمولا برای گرفتن نوار مغز از بیمار خواسته می‌شود روی یک صندلی راحت نشسته یا روی تخت دراز بکشد. سپس 16 تا 25 الکترود با استفاده از خمیری مخصوص به پوست سر شما چسبانده می‌شوند یا کلاه خاصی که تمام الکترودها به آن وصل هستند روی سر شما قرار داده می‌شود. از شما خواسته می‌شود که چشم‌های خود را ببندید و کاملا راحت و بی‌حرکت در جای خود ثابت بمانید. هنگامیکه ثبت نوار آغاز شد، نباید حتی حرکتی مانند فرودادن آب دهان یا برهم زدن پلک‌ها داشته باشید. با دادن وقفه‌هایی در زمان ثبت نوار به شما این امکان داده خواهد شد که کمی استراحت کرده و در جای خود کمی جابجا شوید. وقتی که ثبت نوار در حالت استراحت به پایان رسید، با وارد کردن محرک‌های مختلف فعالیت مغزی در شما بر انگیخته می‌شود. مثلا ممکن است از شما خواسته شود که به مدت سه دقیقه نفس‌های عمیق و سریع بکشید یا نور درخشانی به چشمان شما تابانده شود. این آزمایش معمولا توسط تکنسین‌های آموزش‌دیده انجام شده و حدودا 45 دقیقه تا 2 ساعت به طول می‌انجامد. در صورتی‌که برای بررسی اختلالات خواب مورد آزمایش قرار می‌گیرید، ممکن است آزمایش شما هنگامی که به خواب رفته‌اید انجام شود.