دانلود مقالات ISI درباره کارسینوم آندومتر + ترجمه فارسی

شایع ترین بدخیمی دستگاه تناسلی زنان است. دومین کانسر شایع دستگاه تناسلی، پس از کانسر تخمدان است. در انگلستان، سالیانه 5100 نفر به این کانسر مبتلا می شوند، ریسک آن در طول زندگی در حدود 1 درصد است. بیشترین شیوع، در حدود 60 سالگی دیده می شوند (5 درصد از موارد در زیر 40 سالگی). عمدتاً در دوران بعد از یائسگی رخ می دهد و بیماری زائی آن با افزایش سن افزایش می یابد. هر عاملی که تماس با استروژن بلامنازع را افزایش دهد، بر خطر سرطان آندومتر می افزاید. انواع کارسینوم آندومتر: نوع اول: ۷۵-۸۵٪از موارد بیماری را شامل می شود. در زنان جوانتر و واقع در حول و حوش یائسگی که دارای سابقه تماس با استروژن های بلامنازع درونزا یا برونزا هستند،رخ می دهد. تومور به صورت آندومتر هیپر پلاستیک شروع می شود و به طرف کارسینوم پیشرفت می کند. پیش آگهی بهتری نسبت به تومورهایی که فاقد ارتباط با هیپر استروژنیسم هستند، دارد. نوع دوم: در زنان مسن تر،لاغر تر و در دوران بعد از یائسگی رخ می دهد. با هیپر پلازی آندمتر همراه نیست،اما ممکن است در زمینه آندومتر آتروفیک رخ دهند. در زنان آفریقایی-آمریکایی و آسیایی شایع تر است. پیش آگهی آن از تومور های وابسته به استروژن بدتر است. تشخیص بیماری: ماکروسکوپی: ضایعات، به صورت نواحی سخت برآمده در هیسترسکوپی دیده می شوند. انتشار به صورت موضعی و از طریق غدد لنفاوی صورت می گیرد (انتشار خونی، در مراحل دیررس و انتهایی دیده می شود). مرحله‌1: محدود به رحم: a: در اندومتر، b: تهاجم به کمتر از نصف میومتر، c: درگیری بیش از نیمی از اندومتر. مرحله2: محدود به رحم و سرویکس. A: درگیری غده‌ء اندوسرویکس، b: درگیری استروما. مرحله3: درگیری فراتر از رحم، محدود به لگن. مرحله‌4: درگیری فراتر از لگن. a: درگیری روده یا مثانه، b: متاستاز دوردست. میکروسکوپی: در 80 درصد از موارد از نوع آدنوکارسینوم (مشابه با فاز پرولیفراتیو اندومتر) است، در 20 درصد از موارد آدنواسکواموس (بافت غده‌ای و سنگفرشی بدخیم) و یا سایر انواع است، نظیر کارسینوم سلول شفاف. هیپرپلازی غیر طبیعی و آتیپیک اندومتر، ممکن است به سمت کانسر گسترش یابد. درمان: حمایت روانی و مشاوره. مراحل1و2: لاپاراتومی همراه با هیسترکتومی کامل شکمی، سالپنگواووفور کتومی دو طرفه و برداشتن قسمت فوقانی واژن. پیگیری: رادیوتراپی والت واژن در برخی زنان (در موارد مراحل Ia رادیوتراپی انجام نمی شود)، برای کاهش ریسک عود در والت واژن. رادیوتراپی با اشعه خارجی، در بیماران با ریسک بالا از نظر درگیری گره‌های لنفاوی (درگیری عمقی میومتر، تمایز ضعیف، درگیری استرومای سرویکس). مراحل3و4: مراقبت‌های ویژه. درمان طبی: رادیوتراپی، شیمی درمانی، درمان با پروژسترون، مراقبت‌های اختصاصی، در صورت عدم پاسخ به درمان. عوارض: گسترش متاستاتیک، سبب انسداد روده و ایجاد علایم ادراری می شود، عوارض روانی، عود، عوارض ناشی از درمان.