دانلود مقالات ISI درباره تست ورزش + ترجمه فارسی

تست ورزش که به آن تست تردمیل هم می گویند نحوه ی عملکرد قلب را در هنگام فعالیت و ورزش نشان می دهد. هنگامی که بدن سخت تر کار می کند به اکسیژن بیشتری نیاز دارد و در نتیجه قلب باید خون بیشتری را پمپ کند با تست ورزش نشان داده می شود که آیا خون رسانی در سرخرگ های تغذیه کننده قلب کاهش یافته است یا خیر. همچنین تست ورزش، نوع و میزان ورزش و فعالیت بدنی مناسب برای بیمار قلبی را تعیین می کند. در تست ورزش پس از وصل کردن چند الکترود بر روی سینه، فرد مورد آزمایش بر روی یک نوار متحرک (تردمیل ) راه می رود و یا بر روی دوچرخه ثابتی پا می زند و به طور همزمان منحنی های الکتریکی ضربان قلب بر روی مانیتور نشان داده و بر روی نوار قلبی ثبت می شوند. با اضافه شدن سرعت تردمیل در تست ورزش تغییرات حاصله در ضربان قلب به ثبت می رسند. در تست ورزش ممکن است از فرد خواسته شود به مدت ۲ دقیقه در داخل یک لوله نفس بکشد. در هر زمان که لازم بود می توان آزمایش و تست ورزش را متوقف کرد. قبل از تست ورزش ضربان قلب و فشار خون بیمار کنترل می شود و پس از پایان تست ورزش نیز بیمار می نشیند یا دراز می کشد و در این حالت نیز ضربان قلب و فشار خون کنترل می شود. کاربرد تست ورزش: در مجموع تست ورزشی آزمونی است که می‌تواند تنگی‌های عروق کرونری قلب (تنگی های تا حد بیشتر از ۶۰%) را نشان دهد و پزشک را در تصمیم‌گیری برای انجام دادن یا ندادن اقدامات تهاجمی‌تر (مانند آنژیوگرافی) راهنمایی کند. از کاربردهای دیگر این تست در مورد ارزیابی قدرت عملکردی (تحمل فعالیتهای بدنی) افرادی است که‌دچار سکته‌های قلبی شده اند یا دچار نارسایی قلبی هستند تا بتوان میزان فعالیت مجاز را برای ایشان مشخص کرد. ایراد های تست ورزش: گاهی موارد (بر اساس رگ درگیر) تست ورزش میتواند تا ۲۵% موارد بطور کاذب منفی(یعنی گزارش منفی علارغم انسداد کرونری) باشد. و بلعکس گاهی تست ورزش بطور کاذب مثبت میشود (یعنی گزارش مثبت در فرد سالم). همچنین تست ورزش نمی تواند تنگی های خفیف آترواسکلروتیک را تشخیص دهد. هرچند این پلاک های آترواسکلروتیک اهمیت بالینی کمتری دارند، اما گاهی شکافته شده موجب حمله قلبی می شوند.