دانلود مقالات ISI درباره عضله اسکلتی + ترجمه فارسی

عضله اسکلتی(به انگلیسی: Skeletal muscle) گروهی از عضلات بدن هستند که اصطلاحاً حرکات ارادی را انجام می‌دهند. عضله‌های اسکلتی از هزاران تار ماهیچه‌ای انقباض‌پذیر تشکیل شده‌است که بصورت موازی در کنار یکدیگر قرار گرفته و توسط غلافی از بافت همبند احاطه شده‌است. این عضلات حدود دو سوم وزن بدن را تشکیل می دهند عضلات اسکلتی با عمل انقباضی خود، دستگاه اسکلتی (استخوان ها و مفاصل) را تحت تاثیر قرار داده، باعث تحرک، ثبات و اعمال حرکتی گوناگون موجودات می گردند. عضلات اسکلتی توسط نورون های حرکتی (آلفا موتور نورون ها) تحریک می شوند. این نورون ها از شاخ قدامی نخاع یا هسته های حرکتی اعصاب مغزی به عضلات اسکلتی می روند. هر عضله اسکلتی از دو قسمت تشکیل شده است: -بافت عضلانی که خاصیت انقباضی داشته و بیشتر شامل فیلامان های اکتین و میوزین است. بافت عضلانی از فیبرهای عضلانی تشکیل می گردد. هر فیبر عضلانی یک سلول عضلانی است. -بافت همبند (یعنی اپی میزیوم،پری میزیوم و اندومیزیوم) که به صورت غلاف هایی بافت عضلانی را احاطه می کنند. این غلاف ها در ترتیب های متنوعی ترکیب شده و تاندون را می سازند که عضله اسکلتی را به استخوان متصل می کند. ناحیه ای که در آن یک ترمینال آکسونی با یک فیبر عضلانی، ارتباط سیناپسی ایجاد می کند، محل تماس عصبی-عضلانی نامیده می شود. عضلات اسکلتی را می توان به گروه های زیر تقسیم کرد: *عضلات اندام فوقانی مانند عضله دوسر بازویی *عضلات اندام تحتانی مانند عضله چهارسر رانی *عضلات تنه *عضلات سر و گردن عواملی مانند قطع عصب، نرسیدن مواد غذایی و التهاب موضعی می‌توانند باعث لاغری و یا مرگ سلول عضلانی شوند. سلولهای عضله مخطط غیر قابل تقسیم هستند و قادر به ترمیم سلولهای از بین رفته نمی‌باشند. در نتیجه عمده سلولهای از بین رفته، بوسیله بافت همبند و چربی جایگزین می‌گردد. با وجود این ترمیم محدود بافت عضلانی در اثر تکثیر و تمایز سلولهایی به نام سلولهای قمری امکان پذیر است. حدود ٧٠٠ عضله اسکلتی در بدن انسان هست که اغلب بیشترشان با داشتن زردپی به استخوان متصل و باعث کشیده شدن و حرکت استخوان می شوند ولی بعضی در حرکت استخوان نقش ندارند مانند اسفنکتر های مخطط که ارادی هستند مانند اسفنکتر مجرای ادراری، دفعی به استخوان متصل نیستند و زردپی نیز ندارند یا ماهیچه اسکلتی چشم که چشم را باز و بسته می کند و یا ماهیچه های صورت که موجب تغییر قیافه می شوند. ماهیچ زبان نیز از این نوع ماهیچه ها هستند. این عضله مشهورترین نوع عضله است. عضلات اسکلتی، مطابقِ نامش، متصل به اسکلت استخوانی بدن است. حرکاتِ آن ارادی و تحت فرمان دستگاه عصبی است. حرکتِ عضلۀ اسکلتی سریع و دقیق است. تارهای عضلانی این نوع عضله از هم از جهت الکتریکی از هم جدا هستند و به همین دلیل امکانِ این که هر یک از این اجزاء را به طور جداگانه تحریک کرد وجود دارد. در حالی که مثلاً در عضلۀ قلبی به این دلیل که سلول‌های عضلانیِ آن به هم راه دارند و از هم عایق نشده‌اند تحریک یک قسمت از این عضله، ناگزیر به همۀ آن سرایت می‌کند. برخلاف بسیاری از بافتها، عضلۀ اسکلتی از سلول‌های مجزا ساخته نشده است. بلکه از تارهای بسیار بزرگ چند سلولی ساخته شده است. این سولها نتیجۀ جوش خوردن تعداد زیادی سلول جنینی هستندئ که میوبلاست خوانده می‌شوند. در دیگر بافتها تکثیر سلولی موجب رشد در بافت می‌شود. در بافت عضلانی رشد به واسطۀ تکثیر هسته های موجود در تارها انجام می‌شود. اگر چه تار عضلانی از جوش خوردن چندین سلول جنینی به وجود آمده و دارای تعداد بسیار زیادی هسته است اما معمولاً آن را سلول می‌خوانند؛ هرچند به واقع یک سلول نیست. قطر سلول عضلانی تقریباً در سراسرِ طولِ آن یکسان است و یک تار عضلانی معمولاً سرتاسرِ عضله‌ای را که در آن قرار دارد را طی می‌کند. به این ترتیب تار عضلانی یک استوانۀ بسیار طولانی تا حد چندین سانتیمتر و قطر حدود 50 می‌کرومتر است.