دانلود مقالات ISI درباره فیبرین + ترجمه فارسی

فیبرین رشته‌هایی پلاتینی هستند که هنگام انعقاد خون در بدن ار فیبرینوژن ایجاد می‌شوند و با ایجاد شبکه تورمانند نقش مهمی در تشکیل لخته خون دارند. پلاکت ها در هنگام صدمه دیدن یا التهاب، فعال می شوند. به هم می چسبند و متصل می شوند. همچنین به کمک یک پروتئین رشته ای به نام فیبرین، به صورت لخته ای در می آیند که منجر به توقف خونریزی می شوند. انقباض لخته زمانی رخ می دهد که پلاکت ها، پروتئین هایی به نام فلوپدیا را ایجاد می کنند. سپس این فلوپدیا، به الیاف فیبرین متصل می شود. پلاکت ها، الیاف فیبرین را در محفظه های کوچک و زبری نگه می دارند. بنابراین شبکه های الیافی فیبرین را بازسازی می کنند تا متراکم تر و سفت تر شوند. عمل چرخیدن نیز پلاکت ها و گروه هایشان را به هم نزدیک تر می کند. تجزیه کامل آنزیم های فیبرین، با کاهش حجم کلی لخته ها، صورت می گیرد. ترومبین یک آنزیم پروتئینی با خواص پروتئولیتیک است. ترومبین بر روی فیبرینوژن عمل کرده و چهار پپتید با وزن مولکولی کم را از هر مولکول فیبرینوژن جدا می‌کند و یک مولکول مونومرفیبرین تشکیل می‌دهد که دارای این قدرت است که می‌تواند بطور اتوماتیک با سایر مولکولهای مونومرفیبرین پلیمریزه شود. بنابراین، تعداد زیادی مولکولهای مونومرفیبرین در ظرف چند ثانیه پلیمریزه و به رشته‌های بلند فیبرین تبدیل می‌شوند این رشته‌ها، شبکه لخته را تشکیل می‌دهند. در مراحل ابتدایی این پلیمریزاسیون، مولکولهای مونومرفیبرین توسط پیوندهای ضعیف غیر کووالانسی و هیدروژنی به یکدیگر می‌چسبند و رشته‌های تازه تشکیل شده در یکدیگر نیز فرو نمی‌روند. در نتیجه لخته حاصل بسیار ضعیف بوده و می‌توان به آسانی آن را از هم گسست. در طی چند دقیقه بعد روند دیگری بوجود می‌آید که تورینه فیبرینی را شدیدا محکم می‌سازد. این روند با دخالت ماده‌ای موسوم به فاکتور تثبیت کننده فیبرین به انجام می‌رسد که بطور طبیعی به مقادیر کم در گلوبولینهای پلاسما وجود دارد اما همچنین از پلاکتهای به دام افتاده در لخته آزاد می‌گردد. قبل از آنکه فاکتور تثبیت کننده فیبرین بتواند اثری روی رشته‌های فیبرین داشته باشد باید فعال گردد همان ترومبین که موجب تشکیل فیبرین می‌شود فاکتور تثبیت کننده فیبرین را نیز فعال می‌کند. سپس این فاکتور فعال شده به صورت آنزیمی عمل می‌کند که موجب ایجاد اتصالات دوجانبه متعدد بین رشته‌های فیبرین مجاور می‌شود و به این ترتیب به مقدار فوق‌العاده عظیمی بر استحکام سه بعدی تورینه فیبرینی می‌افزاید. دارو شناسی: داروی فیبرین ازترکیب آپروتینین، کلرید کلسیم، فیبرینوژن و ترومبیندرست شده و برای کمک به کنترل خونریزی درحین عمل جراحی درهنگامی که نمی توان روش های دیگری برای بستن زخم و یا برش، مانند بخیه، باند، و حرارت را به کاربرد، استفاده می شود. ازاین دارو همچنین برای کمک به بهبود پیوند پوست و یا عمل جراحی زیبایی استفاده می شود. این دارو نوعی فیبرین حاوی پروتئین انسانی است که برای جلوگیری ازخونریزی و کمک به لخته شدن خون ازآن استفاده می شود.