دانلود مقالات ISI درباره روش اجزاء محدود یا روش المان محدود + ترجمه فارسی
Finite Element Model
آشنایی با موضوع
روش اجزاء محدود یا روش المان محدود (به انگلیسی: Finite Element Method) که به اختصار (FEM) نامیده میشود، روشی است عددی برای حل تقریبی معادلات دیفرانسیل جزئی و نیز حل معادلههای انتگرالی. (کاربرد عملی اجزای محدود معمولاً با نام تحلیل اجزا محدود (FEA) خوانده میشود) اساس کار این روش حذف کامل معادلات دیفرانسیل یا سادهسازی آنها به معادلات دیفرانسیل معمولی، که با روشهای عددی مانند اویلر حل میشوند، میباشد. در حل معادلات دیفرانسیل جزئی مسئله مهم این است که به معادله سادهای که از نظر عددی پایداراست -به این معنا که خطا در دادههای اولیه و در حین حل به حدی نباشد که به نتایج نامفهوم منتهی شود- برسیم. روشهایی با مزایا و معایب مختلف برای این امر وجود دارد، که روش اجزاء محدود یکی از بهترین آنهاست. این روش درحل معادلات دیفرانسیل جزئی روی دامنههای پیچیده (مانند وسایل نقلیه و لولههای انتقال نفت)، یا هنگامی که دامنه متغیر است، یا وقتی که دقت بالا در همه جای دامنه الزامی نیست یا اگر نتایج همبستگی و یکنواختی کافی را ندارند، بسیار مفید میباشد. به عنوان مثال در شبیهسازی یک تصادف در قسمت جلوی خودرو، نیازی به دقت بالای نتایج در عقب خودرو نیست. همچنین در شبیهسازی و پیش بینی هوا روی کره زمین، هوای روی خشکی اهمیت بیشتری نسبت به هوای روی دریا دارد. تقسیم ناحیه به نواحی کوچکتر دارای مزایای زیادی است از جمله: نمایش دقیق هندسه پیچیده، گنجایش ویژگیهای متفاوت جسم، درک ویژگیهای موضعی جسم.
تاریخچه روش اجزاء محدود
روش اجزاء محدود (Finite Element Method) بهصورت شناخته شده امروزی، ابتدا در سال 1956 توسط سه نفر از پژوهشگران به نامهای کلوق، تاپ ترنر و مارتین ارائه شد. این مقاله، کاربرد روش اجزاء محدود را در خرپاها و ورق مثلثی با بار خوابیده نشان میدهد و به عنوان یکی از پیشرفتهای کلیدی در توسعه روش اجزای محدود در نظر گرفته میشود. در حقیقت، روش اجزای محدودی که این پژوهشگران ارائه نمودند همان روشی است که امروزه تحت عنوان روش ماتریسی برای حل سازهها مورد استفاده قرار میگیرد. روش فوقالذکر همراه با توسعه روزافزون رایانههای دیجیتالی با سرعتهای بالا، موجب گسترش کاربرد روش اجزای محدود گردید و راه را برای حل مسائل پیچیدهتر از جمله مسائل تحلیل ارتجاعی ورق هموار ساخت. پس از انتشار نتایج این مقاله، مهندسین به سرعت به قابلیتهای روش اجزای محدود پی بردند. سیر تحولات روش اجزای محدود در سال های اولیه ظهور آن را میتوان در مقالهای که توسط کلوق در سال 1980 انتشار یافت مورد مطالعه قرار داد. پس از آنکه زینکویچ و چیونگ در سال 1965 اعلام نمودند که روش اجزای محدود را در بسیاری از مسائل میدانی نظیر انتقال حرارت، سیالات و غیره میتوان بهکار گرفت، فصل نوینی در کاربرد این روش گشوده شد.
در اواخر دهه 60 و اوایل دهه هفتاد میلادی و در حالیکه ریاضیدانان سرگرم ارائه نظریات خویش در باب موضوعاتی از قبیل خطا، حدود همگرائی در روش اجزای محدود بودند، مهندسان و دیگر کاربران این روش نیز در حال مطالعه موضوعات مشابهی در زمینه مکانیک جامدات بودند. از سال 1960 به بعد روش اجزای محدود مقبولیت بسیار گسترده ای در زمینه مهندسی کسب نمود و سیر مقالات و کتب مرجع در این حوزه روز به روز در حال افزایش است.
در این صفحه تعداد 892 مقاله تخصصی درباره روش اجزاء محدود یا روش المان محدود که در نشریه های معتبر علمی و پایگاه ساینس دایرکت (Science Direct) منتشر شده، نمایش داده شده است. برخی از این مقالات، پیش تر به زبان فارسی ترجمه شده اند که با مراجعه به هر یک از آنها، می توانید متن کامل مقاله انگلیسی همراه با ترجمه فارسی آن را دریافت فرمایید. در صورتی که مقاله مورد نظر شما هنوز به فارسی ترجمه نشده باشد، مترجمان با تجربه ما آمادگی دارند آن را در اسرع وقت برای شما ترجمه نمایند.
مقالات ISI روش اجزاء محدود یا روش المان محدود (ترجمه نشده)
مقالات زیر هنوز به فارسی ترجمه نشده اند. در صورتی که به ترجمه آماده هر یک از مقالات زیر نیاز داشته باشید، می توانید سفارش دهید تا مترجمان با تجربه این مجموعه در اسرع وقت آن را برای شما ترجمه نمایند.
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Pipelines; Corrosion defect; Long-term growth; Finite element model; Mechano-electrochemical interaction;
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Concrete-filled circular steel tube; High strength steel; Axial compression test; Bearing capacity; Finite element model;
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; numerical method; finite element model; high-rise building; strength; stability; monitoring; actual position of structural members;
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Biaxial wheel fatigue test; Finite element model; Numerical simulation; Wheel camber; Damage analysis; Stress fatigue theory
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Four types of separator; Uniaxial and biaxial tests; Through-thickness compression test; Finite element model;
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Steel and concrete composite structures; Rubber-sleeved stud; Shear stiffness; Push-out test; Finite element model; ‘Beam on elastic foundation’ theory
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Laminated glass beam; Interface stresses; Hyper elastic behavior; Shear-lag effect; Finite element model; Cohesive crack model
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Longwall mining; Finite element model; Powered support; Setting load model; Web cut model; Longwall index;
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Hybrid steel trussed-concrete beams; Shear behavior; Finite element model; Cohesive steel-concrete interface; Concrete damaged plasticity model
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Geopolymer concrete; Modulus elasticity; Poisson’s ratio; Stress–strain relation; Indirect tensile strength; Finite element model; Elastic theory
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Partial interaction; Composite shear wall; Thin steel plate shear wall; Out-of-plane resistance; Buckling; Finite element model
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Finite element model; Model updating; Simulated annealing; Unscented Kalman filter; Parameter estimation; Global optimization;
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Fracture behavior; Elastic strain energy density; Ductile damage; Stress-state parameters; Finite element model
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Dielectric elastomer; Electroactive polymer; Finite element model; Viscoelastic; Electrostatic; Hyperelastic
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Full scale testing; System identification; Modal testing; Bridge; Eccentric mass shaker; Amplitude dependent modal parameters; Finite element model
Keywords: روش اجزاء محدود یا روش المان محدود ; Composite box joint; Tensile performances; Finite element model; Progressive damage model; Resin transfer moulding (RTM);