دانلود مقالات ISI درباره فلوروکینولون‌ + ترجمه فارسی

فلوروکینولون‌ ها ضد باکتری‌های وسیع الطیفی هستند که بر روی باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی مؤثر هستند. فلوروکینولون به عنوان یک آنتی بیوتیک، مرگ و میر را کاهش می دهد و به طور موثری از آسیب جلوگیری می کند؛ به راحتی در دسترس است، فوق العاده قدرتمند و برای بیماران نیز مصرف آن آسان است. فلوروکینولون در مقابل بسیاری از باکتری ها از جمله بعضی از بدترین و مقاومترین آنها موثرند. آنها را می توان به صورت خوراکی یا داخل وریدی مصرف نمود. جای تعجب نیست که چرا آنها در بین پزشکان و بیماران بسیار محبوب هستند و نیز جای تعجب نیست که در بین آنتی بیوتیک ها، از همه بیشتر فلوروکینولون ها مورد استفاده قرار می گیرند. هرگز نباید تا زمانی که واقعا مورد نیاز باشد از فلوروکینولون ها استفاده کنید؛ زیرا هیچ آنتی بیوتیک خوراکی دیگری برای درمان عفونت های جدی کلیه، شکم و پروستات، یا برای درمان عفونت های ریه که در بیمارستانها و یا خانه های نگهداری از سالمندان وجود ندارد. اما هر چه بیشتر از آنها استفاده کنیم، مقاومت نسبت به آن بیشتر افزایش می یابد. ده سال پیش، فلوروکینولون ها، بیش از ۹۹ درصد باکتری ها را آلوده کردند و باعث ایجاد عفونت در خارج از بیمارستان ها شدند. حالا ۳۰-۲۰ درصد از این باکتری ها مقاوم شده اند. اگر بدن شما یک عفونت مقاوم به فلوروکینولون ایجاد کند، ممکن است مجبور شوید به مدت ۱۴-۷ روز به بیمارستان رفته و آنجا از آنتی بیوتیک داخل وریدی استفاده کنید. به علاوه تمام داروها، عوارض جانبی بالقوه خطرناکی دارند و فلوروکینولون ها نیز از این قاعده مستثنی نیستند. آنها بسیار قدرتمند هستند، آنقدر که می توانند بسیاری از باکتری های خوب، باکتری های مفید داخل روده ما را نیز از بین ببرند. این باعث فعال شدن یک عفونت جدی به نام C می شود. این عفونت می تواند بارها و بارها رخ دهد و می تواند ناتوان کننده و مرگبار باشد. فلوروکینولون ها در میان سایر آنتی بیوتیک ها، بیشترین خطر را برای عفونت C دارند؛ دچار شدن به عفونت کولیت. فلوروکینولون ها همچنین می توانند باعث پارگی تاندون ها (مثل تاندون پاشنه پا) شوند. پارگی تاندون می تواند بسیار ناتوان کننده باشد؛ ممکن است نیاز به جراحی و ماه ها فیزیوتراپی داشته باشید. عوارض مصرف: در سال ۲۰۱۳، FDA هشدار جعبه سیاه را برای افزودن سایر عوارض جانبی این دارو به روز کرد. این هشدار شامل: آسیب عصبی، توهم، اضطراب، افسردگی، بیخوابی، سردرد شدید، سردرگمی بوده و باعث بدتر شدن بیماری نادری به نام میاستنی گراویس می شود.