دانلود مقالات ISI درباره هپاتیت سی + ترجمه فارسی

هپاتیت سی (به انگلیسی: Hepatitis C) نوعی عفونت است که عمدتاً کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهد. ویروس هپاتیت سی (HCV)علت این بیماری است. هپاتیت سی اغلب هیچ علائمی ندارد، اما عفونت مزمن موجب زخم شدن کبد می‌شود، و پس از چند سال به سیروز کبد می‌انجامد. در بعضی موارد، افراد مبتلا به سیروز کبد همچنین دارای نارسایی کبد، سرطان کبد، یا عروق بسیار متورم مری و معده می‌باشند که این مورد آخر می‌تواند منجر به خونریزی تا حد مرگ شود بیماری هپاتیت C که توسط ویروس هپاتیت (HCV)Cایجاد می شود دراکثر موارد به صورت التهاب مزمن کبدی نمایان می شود ودر طولانی مدت می تواند به سیروز و یا سرطان کبد منتهی شود. تقریباً حدود 175 میلیون نفر در سراسر جهان آلوده به HCV می باشند که 4-3 میلیون نفر از این افراد، موارد ابتلا جدید در سال هستند. 70درصد افراد مبتلا به سمت هپاتیت مزمن C پیشرفت می کنند و از میان آنها، 20درصد در طول 20 سال پس از زمان ابتلا با خطر بروز سیروز مواجه می باشند. شیوع HCV، در نقاط مختلف جهان متنوع بوده و بالاترین میزان شیوع در قاره آفریقا و کشور مصر گزارش شده، در حالیکه کشورهای اروپایی شمالی، استرالیا و آمریکا از شیوع نسبتاً پایین تری برخوردارند. ایران با شیوع نیم درصدی هپاتیت C پایین‌ترین میزان شیوع هپاتیت را در میان کشورهای منطقه داراست. پاکستان با شیوع بالای 5 درصد، افغانستان با شیوع بالای 6 درصد، آذربایجان با شیوع بالای 7 درصد و عراق و کویت نیز با شیوع بالای 4 درصدی هپاتیت C مواجه هستند. علت پایین بودن آمار هپاتیت C در ایران رعایت مسائل بهداشتی و سالم بودن خون‌های اهدایی است. راه انتقال ویروس هپاتیت C عمدتا از طریق تماس خونی است. راههای اصلی انتقال این ویروس در مناطق مختلف جهان متفاوت می باشد. در کشورهای توسعه یافته، راه اصلی انتقال، استفاده مشترک از سرنگ آلوده در معتادان تزریقی می باشد، در حالیکه در کشورهای در حال توسعه، تزریقات غیر استریل، استفاده مشترک از سرنگ ها، استفاده از لوازم و مواد استریل نشده در کلینیک های دندانپزشکی از شایعترین راههای انتقال ویروس می باشند. احتمال ابتلا از طریق تماس جنسی زیاد نیست وبیشتر در مواردی به چشم می خورد که روابط جنسی ناسالم با افراد متعدد وجود داشته باشد. طبق تحقیقات انجام شده،ابتلا به هپاتیت C در صورت وجود بیماریهای مقاربتی بیشتر میشود. زیرا ویروس هپاتیت C میتواند توسط ویروسهای دیگر مانند سوزاک،هرپس و سفلیس حمل شود. درحال حاضر مهم‌ترین راه انتقال هپاتیت C در ایران تزریق مشترک در میان معتادان است. بنابراین لازم است همسران و فرزندان افراد مبتلا به اعتیاد باید نکات بهداشتی را رعایت کنند و به هیچ وجه از وسایل شخصی این افراد در منزل استفاده نکنند. اینترفرون و ریباویرین داروهای استاندارد برای HCV هستند. بین ۵۰٪ تا ۸۰٪ افرادی که با این داروها تحت معالجه قرار می‌گیرند، درمان می‌شوند. کسانی که به سیروز یا سرطان کبد دچار می‌شوند، ممکن است به پیوند کبد نیاز پیدا کنند، ولی ویروس اغلب پس از پیوند مجدداً عود می‌کند. هیچ واکسنی برای هپاتیت سی وجود ندارد. علائم بیماری در افراد مختلف متفاوت است در برخی علائمی بروز نمی کند ودر بعضی افراد علائم متعددی دیده می شود. این علائم می توانند به طور متناوب بروز کرده ویا به صورت موقتی باشند. ویروس هپاتیت C می‌تواند مراحل مختلفی را طی کرده و از یک التهاب خفیف شروع و در نهایت به فیبروز کبدی و سپس سیروز کبدی بیانجامد. متاسفانه یکی از مشکلات بزرگ در هپاتیت C، بی‌علامت بودن آن است. ممکن است ویروس 10 تا 15 سال در بدن یک فرد زندگی کند، اما زمانی تظاهر کند که بیماری به مراحل پیشرفته‌اش رسیده باشد. بیماران علامتدار با علائم غیراختصاصی مانندکاهش اشتها، تهوع واستفراغ،درد عضلانی ومفاصل، تحریک پذیری در ناحیه شکمی وکاهش وزن مشخص می شوند. خستگی متداول ترین علامت است. در موارد پیشرفته علائم نارسایی کبدی بروز می کند که شامل تورم شکم و اندامها، یرقان، خونریزیهای گوارشی است. منگی و خواب آلودگی در مراحل بسیار پیشرفته دیده می‏شود. بیماران ممکن است خارش داشته باشند.