دانلود مقالات ISI درباره اندومتاسین + ترجمه فارسی

اندومتاسین(به انگلیسی: Indomethacin) جزو داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی(NSAID) میباشد و بنابراین دارویی مسکن و ضدالتهاب است. ایندومتاسین مسکنی بسیار قوی است که معمولاً برای کاهش دردهای مفصلی برای سالخوردگان تجویز می‌شود. قدرت ضد درد بودن این مسکن از پیروکسیکام بیشتر است. ایندومتاسین‌ یک‌ مسکن‌ غیرمخدر است‌ که‌ برای‌ تسکین‌ آرتریت‌های‌ متوسط‌ تا شدید استفاده‌ می‌شود. به‌ سبب‌ خواص‌ ضدالتهابی‌اش‌، در درمان‌ بیماری‌های‌ مثل‌ آرتریت‌ روماتوئید، اسپوندیلیت‌ آنکیلوزان‌، استئوآرتریت‌ (آرتروز)، آرتریت‌ نقرسی‌، بورسیت‌ (التهاب‌ بورس‌ مفصل‌)، و تاندونیت‌ (التهاب‌ تاندون‌) بسیار مؤثراست‌. ایندومتاسین‌ از داروهای‌ ضد التهابی‌ غیراستروئیدی‌ است‌. ایندومتاسین یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است. عوارض ناخواسته ناشی از این دارو در 60-30 درصد مصرف کنندگان آن مشاهده می شود. اغلب عوارض ناخواسته ناشی از این دارو وابسته به دوز می باشد. هنگام‌ مصرف‌ ایندومتاسین‌ نبایدبیش‌ از مقدار تجویزشده‌ از آن‌ مصرف‌ کنید. این‌ دارو ممکن‌ است‌ موجب‌ کبودی‌ یا خونریزی‌ شدید شود. نوشیدنی‌های‌ الکلی‌ مصرف‌ کنید. در اینصورت‌ مشکلات‌ معدی‌ بیشتر رخ‌ می‌دهند. شکل‌ مایع‌ دارو را با آنتی‌اسیدها یا دیگر مایعات‌ با خواص‌ بازی‌ (مثل‌ شیر) مخلوط‌ کنید، این‌ کار اثر دارو را کاهش‌ داد. تا پیش‌ از مشخص‌شدن‌ پاسخ‌ بدنتان‌ نسبت‌ به‌ دارو رانندگی‌ کنید یا در فعالیت‌های‌ پرخطر شرکت‌ کنید؛ این‌ دارو در برخی‌ افراد موجب‌ گیجی‌، سرگیجه‌، یا خواب‌ آلودگی‌ می‌شود. مسمومیت‌ در اثر مصرف‌ بیش‌ از حددر صورت‌ شک‌ به‌ چنین‌ مسمومیتی‌ فوراً تقاضای‌ کمک‌ پزشکی‌ اورژانس‌ کنید. علایم‌ این‌ مسمومیت‌ عبارتند از: خستگی‌ یا خواب‌آلودگی‌ شدید، کبودی‌ یا خونریزی‌ غیر عادی‌، ادرار تیره‌ یا عدم‌ تولید ادرار، تشنج‌، یا اغماء. بزرگسالان: ابتدا ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم، دو تا سه بار در روز. سپس یک هفته درمیان به میزان ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم در هر نوبت افزایش می‌یابد. مقدار مصرف روزانه حداکثر ۲۰۰ میلیگرم می‌باشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایین‌ترین دوز کاهش می‌یابد. کودکان: ۱/۵ تا ۲/۵ میلیگرم به ازای هر کیلو وزن بدن بطور روزانه در سه یا چهار نوبت. حداکثر مقدار مجاز ۴ میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن می‌باشد. پس از گرفتن نتیجه مقدار مصرف به پایین‌ترین حد که علائم بیماری را کنترل کند کاهش می‌یابد. نکات ذیل در مصرف ایندومتاسین باید مورد توجه قرار گیرد: 1-احتمال بروز خطرات شدید گوارشی در مصرف کنندگان ایندومتاسین، به خصوص در دوره طولانی مدت را باید در نظر گرفت. این دارو در بیماران با ضایعات فعال دستگاه گوارش و تاریخچه عود آن نباید مصرف شود. 2-ایندومتاسین در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی، پرفشار خونی و مشکلات احتباس آب، باید با احتیاط مصرف شود. زیرا احتمال تشدید احتباس آب وجود دارد. 3-مصرف ایندومتاسین در سالمندان به علت احتمال بالای بروز حوادث سایکوتیک و اثرات سوء گوارشی باید با احتیاط صورت گیرد. 4-این دارو در بیماران با سابقه ابتلا به افسردگی، اختلالات روانی، صرع و سندرم پارکینسون باید با احتیاط شدید مصرف شود، زیرا ممکن است باعث تشدید موارد فوق گردد. 5-NSAIDs از جمله ایندومتاسین ممکن است باعث پنهان ماندن علائم عفونت گردند. بنابراین در فرد مبتلا به عفونت، باید با احتیاط کامل مورد مصرف قرار گیرند. 6-به علت اثرات هپاتوتوکسیسیته شدید و کشنده ناشی از مصرف ایندومتاسین، در صورت مشاهده هرگونه علائم واکنشهای شدید کبدی دارو درمانی باید قطع شود. 7-مصرف کورتیکوستروئیدها به همراه ایندومتاسین به دلیل افزایش احتمال بروز عوارض گوارشی با احتیاط باید صورت گیرد.