دانلود مقالات ISI درباره منوراژی + ترجمه فارسی

منوراژی (به انگلیسی: menorrhagia) به خونریزی بیش از 80 میلی لیتر در هر دوره از قاعدگی گفته می شود. اندازه گیری میزان خون از دست رفته تقریبا غیر عملی است اما با این حال، پزشک برای اندازه گیری خون از دست رفته به حرف ها و توضیحات بیمار استناد می کند. پریود زمانی شدید در نظر گرفته می شود که: خونریزی بیش از 8 تا 10 روز طول بکشد و به ویژه اگر این حالت چند ماه پشت سر هم اتفاق بیافتد. خونریزی پریود به حدی باشد که فرد نتواند به کار های روزمره خود بپردازد. این گونه افراد معمولا به شکلی برنامه ریزی می کنند که پریود شدن با تعطیلات و یا مرخصی آنها همزمان شود. خونریزی به صورت مداوم باشد و به حدی شدید باشد که فرد دچار کم خونی شود. جاری شدن خون به صورت ناگهانی و شروع غیر منتظره دوره قاعدگی همانند باز کردن شیر آب نیز نشانه ای از قاعدگی سنگین می باشد. علائم و نشانه های منوراژی شامل: ◊ جریان خونی که یک یا چند تامپون یا پد بهداشتی را در طی یک ساعت خیس کند و این امر برای چند ساعت متوالی ادامه داشته باشد. ◊ زمانی که برای کنترل خونریزی نیاز به 2 تامپون همزمان باشد. ◊ دوران خونریزی بیش از 7 روز طول بکشد. ◊ لخته های بزرگ خونی در خونریزی مشاهده شود. ◊ خونریزی بسیار شدید بوده و در انجام فعالیت های روزمره شما اختلال ایجاد کند. ◊ خستگی، کوفتگی، سستی و تنفس کوتاه (علائم کم خونی). عوامل خطر ساز: چاقی عدم تخمک گذاری تجویز استروژن(بدون پروژسترون ها) درمان قبلی با داروهای پروژسترونی یا قرص های خوراکی جلوگیری از بارداری سبب افزایش احتمال آتروفی آندومترمی شود ولی از احتمال هیپرپلازی یا نئوپلازی آندومتر می کاهد. درمان: اگرشدت خونروی کم باشد، تنها کاری که باید کرد تحقیق درعلت زمینه یی و اطمینان خاطر دادن به بیماراست. اگر به علت خونروی ها، کم خونی ایجاد شده باشد برای کمک به طبیعی شدن هموگلوبین باید از قرص آهن استفاده نمود. این حالت غالباً باهورمون تحت درمان واقع می شود، به خصوص آنکه خونروی ناشی از سوء کاررحم معمولاً درسال های اول وآخرقاعدگی ها بروز می کند، یعنی زمانی که شخص درجستجوی راهی برای جلوگیری از بارداری است. معمولاً در این موارد به مدت چند ماه از قرص های ترکیبی خوراکی جلوگیری از بارداری ویا ازقرص هایی استفاده می شود که فقط پروژسترون دارند ولی درموارد درمان دراز مدت می توان از داروی تزریقی DepoProvera به عنوان جانشین استفاده کرد ویا اخیراً ازسیستم درون رحمی Intra Uterine Syst یا IUS استفاده می شود که پروژسترون دررحم آزاد می کند. درمان هورمونی بر فیبروئید ها تاثیر می گذارد ولی درصورت عدم تاثیر برای برداشتن فیبرئید باید ازجراحی استفاده کرد. درمان قطعی منوراژی، انجام هیسترکتومی hysterectomyیا برداشتن رحم با عمل جراحی است. با اقداماتی که جهت کاهش خطر ترومبوزوریدعمقی بعدازجراحی انجام می شود وتغییر رویه از رویکرد جبهه ی شکم به رویکرد واژینال خطرات ناشی از جراحی کاسته شده وناراحتی وزمان ترمیم در بیماربه حداقل رسیده است. امّا وجود فیبروئیدهای بزرگ ممکن است رحم را آنقدر بزرگ کرده باشند که برداشت آن از راه واژن امکان پذیر نباشد. فیبروئیدهای کوچک رامی توان درموضع برداشت(میومکتومی myomectomy ) یک راه وتکنیک دیگر جراحی تخریب یا آبلیشن ablation آندومتربا استفاده از گرما است