دانلود مقالات ISI درباره انتروکولیت نکروزان + ترجمه فارسی

انتروکولیت نکروزان (به انگلیسی: Necrotizing enterocolitis) یکی از شایع‌ترین اورژانس‌های جراحی ـ پزشکی دستگاه گوارش در نوزادان است. یک بیماری حاد التهابی با فاکتورها و علل بحث برانگیز، شرایطی که با درجات متفاوتی ازآسیب، شامل تنها آسیب مخاطی، نکروز تمام ضخامت و پارگی روده همراه است. انتروکولیت نکروزان یک مشکل بالینی جدی است که در ۱۰ درصد از نوزادان با وزن زیر ۱۵۰۰ گرم اتفاق می‌افتد و میزان مرگ‌ومیر ۵۰ درصد یا بیشتر است. اگرچه این بیماری بیشتر در نوزادان نارس رخ می‌دهد اما این شرایط در نوزادان رسیده نیز دیده شده‌است. شایعترین علائم NEC: نفخ شکم، احتباس غذا درمعده، خون در مدفوع. علائم غیراختصاصی: لتارژی، تغذیه خفیف، کاهش فشارخون، آپنه، استفراغ با رگه های صفرا، کاهش بازده ادراری، هیپوترمی. علائم بین روزهای 10-4 شروع تغذیه ایجاد می شود اما بروز علائم 4 ساعت الی دیرتر از 30 روزگی مشخص می شود. در نوزاد ترم طی 10 روز اول رخ می دهد. در رادیوگرافی یک اتساع شبه سوسیسی در روده دیده می شود که با پیشرفت، سبب نفخ شدید شده و مشخصه پنوماتوز روده ای (نمای کف صابونی) را ایجاد کند. یافته های آزمایشگاهی احتمالی: آنمی،لکوپنی، لکوسیتوز، اسیدوزمتابولیک،عدم تعادل الکترولیت. درموارد شدید، DIC یا ترومبوسیتوپنی رخ می دهد. انجام کشت خون برای شناسایی ارگانیسم های موجود. مشاهده از نظر اندیکاسیون اولیه آنتروکولیت نکروزان عبارتست ازمعاینه مکرر شکم از نظر وجود نفخ (اندازه گیری محیط شکم، کنترل حجم باقیمانده محتویات معده قبل از تغذیه مجدد و سمع صداهای روده) و انجام تمامی بررسی های متداول در نوزادان پرخطر است. کنترل VS(خصوصاًBP) در راستای ارزیابی تغییراتی در اثر پرفوراسیون روده، سپتی سمی، شوک قلبی عروقی رخ می دهد. خودداری از کنترل حرارت از راه مقعد(افزایش خطر پرفوراسیون روده). برای اجتناب از فشار روی شکم نفاخ، در وضع خوابیده به پشت یا پهلو قرار گیرد. توجه دقیق به نیازهای تغذیه ای و مایع رسانی- تجویز آنتی بیوتیک طبق دستور پزشک. اولین تغذیه با آب استریل یا محلول الکترولیت و متعاقباً شیررقیق شده مادر یا شیر رژیمی(پروژستمیل). توجه به سپتی سمی،DIC،هیپوگلیسمی،تغییرات متابولیکی. انتروکولیت نکروزان بیشتر قسمت انتهایی دراز روده (ایلئوم) وابتدایی کولون بالارونده را درگیر می‌کند ولی می‌تواند هر قسمتی از روده باریک یا کولون را درگیر کند. انتروکولیت نکروزان در هفته‌های دوم تا سوم زندگی نوزادی که نارس است و با شیر خشک تغذیه می‌شود رخ می‌دهد. انتروکولیت نکروزان در دستگاه گوارش رخ می‌دهد و در موارد شدید می‌تواند سایر اعضای بدن را تحت تأثیر قرار دهد. انجام مطالعات رادیولوژیک برای تشخیص انتروکولیت نکروزان الزامی است زودرس‌ترین یافته ایلئوس روده‌است که خود را بصورت ضخیم شدن قوس‌های روده و سطح مایع هوا نشان می‌دهد. پنوماتوز روده‌ای که به علت تولید گاز هیدروژن به وسیله باکتری‌های بیماری‌زا در جدار روده ایجاد می‌شود یک یافته تشخیصی برای انتروکولیت نوزادان است. سایر یافته شامل اتساع قوس‌های روده‌ای، وجود گاز در ورید کبدی، وجود گاز در درون شکم در صورت پارگی روده‌ است.