دانلود مقالات ISI درباره استئوسارکوما + ترجمه فارسی

استئوسارکوما یا (به انگلیسی: Osteosarcoma)به نوعی از رشد نئوپلاسم بدخیم بافت استخوانی اشاره می‌کند. منشا این نوع سرطان سلولهای مزانشیمال استخوان هستند لذا سارکوم نامیده میشود. علائم استئوسارکوم شایعترین علامت این تومور استخوانی درد اندام است. درد در هنگام فشار دادن استخوان بیشتر میشود. ممکن است تورم و برجستگی و حتی قرمزی پوست در قسمتی از اندام احساس شود. لنگش و محدودیت حرکت مفصل ممکن است از دیگر علائم تومور باشد. ممکن است بدنبال فعالیت تومور، استخوان به قدری ضعیف شود که بشکند. تشخیص تومور استئوسارکوم ممکن است تومور در یک عکس ساده رادیولوژی دیده شود. پزشک ارتوپد ممکن است از دیگر روش های تصویربرداری مثل اسکن رادیوایزوتوپ، سی تی اسکن و ام آر آی هم برای کمک به تشخیص و بررسی وسعت درگیری استفاده کند. تشخیص قطعی این بیماری با بدست آوردن قسمتی از بافت تومور توسط بیوپسی ( توسط سوزن های مخصوص یا با جراحی باز) است. متخصص پاتولوژی ( پاتولوژیست) بافت را به دقت زیر میکروسکوپ بررسی کرده و نوع آن را تعیین میکند. درمان تومور استئوسارکوم مهمترین روش های درمانی استئوسارکوم عبارتند از: شیمی درمانی: معمولاً قبل از جراحی به بیمار داده میشود تا اندازه تومور را کوچکتر کرده و انجام جراحی راحت تر و بهتر شود. بعد از جراحی هم شیمی درمانی ادامه میابد رادیوتراپی: استئوسارکوم معمولا به رادیوتراپی پاسخ خوبی نمیدهد ولی در بیمارانیکه تحت عمل جراحی قرار میگیرند ممکن است برای از بین بردن باقیمانده های احتمالی تومور از رادیوتراپی استفاده میشود. وقتی بدنبال ابتلا به استئوسارکوم استخوان دچار شکستگی میشود ممکن است سلول های سرطانی از استخوان به بافت های اطراف پراکنده شوند برای مبارزه با این سلول ها هم گاهی از رادیوتراپی استفاده میشود. جراحی: در حین جراحی بافت سرطانی با مقداری از استخوان سالم اطرافش برداشته میشود. محل خالی شده یا با یک فلز که به جای استخوان گذاشته میشود جایگزین میشود ( مثلاً استفاده از مفصل مصنوعی وقتی تومور در نزدیک مفصل بوده است) و یا از پیوند استخوان برای جایگزین شدن استخوان از دست رفته استفاده میشود. گاهی اوقات وسعت رشد تومور آنقدر زیاد است که به مناطق زیادی از اندام منتشر شده است و یا عروق و اعصاب اندام را به شدت آسیب زده است. در این موارد ممکن است بهترین راه برای بیمار قطع عضو باشد. بیماریزایی استئوسارکوم در دهه‌های دوم و سوم زندگی رخ میدهد و در مردان شایعتر است. شایعترین ناحیه درگیر اطراف زانو (ابتدای درشت نی و انتهای استخوان ران) است، سپس اطراف مفصل ران و شانه (استخوان بازو). این سارکوم بدخیم‌تر از کندروسارکوم است. یافته‌های رادیوگرافی عبارتند از تخریب استخوان و کلسیفیکاسیون مجدد با زاویهٔ ۹۰ درجه نسبت به کورتکس استخوان، که در رادیوگرافی به‌صورت نمای شاخص 'طلوع خورشید' (sun-burst) دیده میشود. متاستاز از راه خون به ریه شایع است.