دانلود مقالات ISI درباره اورژانس پیش‌ بیمارستانی + ترجمه فارسی

اورژانس پیش‌بیمارستانی (EMS)، به مجموعه خدمات فوریت‌های پزشکی اطلاق می‌گردد که درمان‌های اضطراری یا انتقال مصدوم در خارج از محیط بیمارستان صورت پذیرد. اورژانس پیش بیمارستانی زیر مجموعه مرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی می‌باشمرکز مدیریت حوادث و فوریت‌های پزشکی متولی مدیریت سلامت در حوادث بوده و در این راستا اورژانس پیش بیمارستانی را در اختیار دارد. وظیفه اورژانس پیش بیمارستانی رسیدگی به موارد فوریت‌های پزشکی و ارائه خدمات به مصدومین و بیماران اورژانسی می‌باشد. اجزاء اصلی یک واحد امدادی اورژانس پیش بیمارستانی: 1- پرسنل تخصصی اورژانس با مدرک دانشگاهی و در رشته های مرتبط 2- تجهیزات تخصصی (وسایل ثابت‌سازی و انتقال بیمار- وسایل باز کردن و مدیریت راه هوایی - وسایل مایع درمانی -وسایل احیا قلبی ریوی و. . . ) 3- وسیله نقلیه: این وسیله در اکثر واحدهای امدادی خودروی آمبولانس می‌باشد. وسایل نقلیه دیگر شامل بالگرد (امداد هوایی)، موتورسیکلت(امداد موتوری)، یا کشتی (امداد دریایی) می‌باشد. پرسنل آموزش دیدهEMS: پرسنل سیستم پیش بیمارستانی چهار گروه اصلی را شامل می‌شوند: تکنیسین‌های پیش بیمارستانی (EMT)، سرپرست درمانی (Medical directors)، پرسنل دیس‌پچ (مرکز هدایت رادیویی)، رانندگان آمبولانس‌ها. الف ـ تکنیسین‌های پیش بیمارستانی (EMT): به‌طور کلی آموزش تکنیسین‌ها در چهار سطح ارائه می‌شود: 1- First responder یا اولین پاسخ‌دهنده‌ها (FR): این افراد کسانی هستند که پیش از دیگران در صحنه حادثه حاضر می‌شوند و در واقع پرسنل آمبولانس نیستند. 2- تکنیسین پیش بیمارستانی پایه (EMT-Basic): این افراد پایین‌ترین رده پرسنل آمبولانس هستند. این افراد حدود 110 ساعت آموزش ابتدایی و 72 ساعت بازآموزی هر 2 سال یک بار خواهند داشت. 3- تکنیسین پیش بیمارستانی رده میانی (EMT-Intermediate): این افراد در رده بالاتری از تکنیسین ها هستند که به مدت 300 تا 400 ساعت آموزش ابتدایی و مهارت‌های بالینی را می‌گذرانند. 4- تکنیسین پیش بیمارستانی پیشرفته یا پارامدیک (EMT-Paramedic): این افراد کامل‌ترین آموزش EMS را گذرانده‌اند و گاهی از بین پزشکان یا کارشناسان پرستاری برای طی این دوره برگزیده می‌شوند. ب ـ سرپرست درمانی (Medical directors): این افراد معمولاً از بین پزشکان علاقمند و با تجربه درخصوص ارائه خدمات پیش بیمارستانی برگزیده می‌شوند. این فرد مسؤول تیم EMS و هدایت کننده ایشان در صحنه حادثه است. کنترل تیم در صحنه حادثه عموماً به دو روش صورت می‌گیرد: 1ـ در روش غیرمستقیم، پزشک مسؤول با برگزاری کلاس‌های آموزشی، تهیه پروتکل‌ها و دستورالعمل‌ها و نهایتاً با تهیه فرم‌های ارزشیابی به کنترل و هدایت تکنیسین‌ها می‌پردازد. 2ـ در روش مستقیم، که می‌تواند متمرکز (یک مرکز اصلی جهت کنترل تمام تیم‌های EMS) یا غیرمتمرکز (هر محله، منطقه یا بیمارستان تیم EMS خود را هدایت می‌کند) باشد، پزشک سرپرست تیم EMS به‌طور حضوری (حضور در صحنه)، تلفنی یا رادیویی (بی‌سیم) با پرسنل EMS در ارتباط است و براساس اطلاعات صحنه حادثه، دستورات مقتضی را صادر می‌نماید.