دانلود مقالات ISI درباره بیمارستان + ترجمه فارسی

بیمارستان یا به فارسی افغانستان شفاخانه نهادی است برای تیمارداری و درمان بیماران که در آن انجام مراقبت و درمان از سوی پزشکان، جراحان، پرستاران، متخصصان و دیگر افراد انجام می‌گیرد. بیمارستان مهمترین واحد ارائه دهنده خدمات درمانی است و بنابر تعریفی که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ارائه می دهد، بیمارستان واحدی است که حداقل دارای 15 تخت با تجهیزات خدمات عمومی پزشکی لازم حداقل دو بخش داخلی و جراحی هر دو با گروه پزشکان متخصص باشد. بیمارستان، ساختمانی است که توسط یک مؤسسه دولتی یا خصوصی تأسیس می‌شود تا بیماران، مجروحان و افراد ناتوان مراجعه‌کننده به آن، درمان شوند. بیمارستان‌ها به کمک پزشکانی با تخصص‌های مختلف، خدمات متنوعی را در طول شبانه‌روز از تشخیص‌های پزشکی تا مراقبت‌های ویژه ارائه می‌دهند. به طور مختصر می‌توان گفت تمام قابلیت‌های پزشکی با طیف‌های مختلف در این مکان و در زیر یک سقف وجود دارد. البته بیمارستان به همان اندازه که دارای نقش مثبت می‌باشد، ممکن است در برگیرنده خطرات و موانعی نیز باشد. یک بیمارستان باید از خدمات به اصطلاح هتل‌داری نیز برخوردار باشد که منظور از آن کلیه خدمات پرستاری و مراقبتی از بیمار می‌باشد که خود هزینه بالایی را به خود اختصاص می‌دهد. طراحی بیمارستان: در اکثر کشورها، مراقبت های بیمارستانی سهم عمده ای از بوجه بهداشت و درمان را به خود اختصاص داده اند. بخش قابل توجهی از نیروی انسانی شاغل در بهداشت و درمان به بیمارستان ها اختصاص داده می شود. با توجه به هزینه گزاف تجهیزات و تسهیلات بیمارستانی و همچنین هزینه‌های مرتبط با آموزش و تربیت کارکنان تخصصی، هماهنگی تسهیلات درمانی با نیازهای واقعی جامعه بسیار ضروری می باشد. در برنامه ریزی احداث بیمارستان باید شاخص های اجتماعی، محیطی، سودمندی، کارایی و اثربخشی مورد توجه قرار گیرد. شاخص های اجتماعی: مرتبط با محیط های اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی است که مردم در آن به دنیا می آیند، زندگی می کنند، کار می‌کنند و می میرند. این شاخص ها شامل اندازه گیری میزان سطح آموزش مردم، کافی بودن تغذیه، مسائل ارتباطات و حمل و نقل، اسکان، تخلف، جنایت،بهره‌وری، رفاه اقتصادی، اجتماعی و غیره می باشد. این شاخص‌ها مرتبط با مسائل بهداشتی و غیر بهداشتی مردم می‌باشند. شاخص های محیطی: بیانگر محیط فیزیکی و بیولوژیکی هستند که در آن بیماری به وجود می آید و بیمار باید در آن زندگی کند این شاخص ها شامل اندازه گیری میزان آلودگی آب، هوا و غذا توسط فاضلاب، اشعه، صدا، مواد سمی و زباله می باشند. این عوامل به صورت منفرد یا به صورت سینرژیک موجب تهدید سلامت جسمی و روانی افراد می گردد. شاخص های سودمندی: بیانگر میزان سودمندی مداخلات انجام گرفته توسط سیستم های بهداشتی و درمانی هستند این شاخص ها شامل اندازه گیری میزان دسترسی به اهداف و مقایسه شکل های قدیم و جدید پیشگیری، تشخیص و درمان می باشند. شاخص های فوق از لحاظ تحقیقات بیوپزشکی و توسعه تکنولوژی باید مورد توجه سیاستگذاران بهداشت و درمان قرار گیرند، با این دیدگاه که چه چیزی باید تقویت شود توسعه یابد، آزمون شود، به کار گرفته شود و یا تامین اعتبار گردد. شاخص های اثر بخشی و کارایی: بیانگر وظایف سیستم های بهداشتی و درمانی هستند. این شاخص ها شامل اندازه گیری بیماری، ناتوانی، معلولیت و فشارهای روانی مرتبط با آن ها می باشند. در مورد ابتلا به اندازه گیری شدت، پیچیدگی و عوارض بیماری ها می باشد. این اندازه گیری ها برای استفاده از خدمات بهداشتی و درمانی، تاثیر بیمه در رفع نیازهای مردم و همچنین اهداف مداخلات بهداشتی و درمانی جهت اثر بخشی و کارایی سیستم ضروری است. معماری بیمارستان شکل یک بیمارستان به شدت از چگونگی دسترسی به آن و مسیرهای رفت و آمد متأثر است؛ بنابراین، در این مورد تصمیم‌گیری شود که یک شکل مانند ستون فقرات با شعبات انتخاب شود یا مسیرهای رفت و آمد از یک هسته مرکزی به شکل شعاع‌ها خارج شوند. تنظیم ارتباطاتات عمودی در داخل یک بیمارستان باید طوری طراحی شود که قسمت‌های عملکردی، مراقبت، درمان، تأمین، دسترسی به بیماران ممنوع الملاقات، حیاط سرویس به صورت کارامد به هم مرتبط و در دسترس باشند. [۳] بخش‌های بیمارستان بیمارستانها بر حسب مأموریت و وسعت آنها به سطح‌بندی‌های مختلفی تقسیم گشته‌اند. اما مهمترین بخشها شامل: داخلی جراحی ICU اورژانس CCU زنان فیزیوتراپی (این نام استاندارد بین‌المللی است که در ایران گاهی از نامهایی دیگر مانند توان‌بخشی یا طب فیزیکی بصورت غیر علمی استفاده می‌گردد). اطفال عفونی سوختگی روانی