دانلود مقالات ISI درباره بیماری هیرشپرونگ + ترجمه فارسی

بیماری هیرشپرونگ یک اختلال عصبی - عملکردی در ناحیه شکمی بوده که طی آن تمام یا بخشی از روده بزرگ یا قسمت‌های ابتدایی دستگاه گوارش فاقد اعصاب و در نتیجه دچار اختلال عملکردی می‌شوند. بدلیل عدم وجود بافت عصبی کامل درانتهای روده، این قسمت تحرک کافی نداشته و در نتیجه مدفوع در پشت قسمتی که اعصاب کامل ندارد تجمع پیدا می‌کند و این قسمت بطور مزمن گشاد و بزرگ می‌شود. نشانه های بیماری هیرشپرونگ با توجه به شدت بیماری متفاوت خواهند بود. معمولا نشانه ها طی مدت کوتاهی پس از تولد بروز می کنند، اما گاهی نیز تا اواخر زندگی ظاهر نمی شوند. معمولا رایج ترین نشانه مربوط به بیماری هیرشپرونگ این است که تا 48 ساعت پس از تولد نوزاد روده های وی حرکتی ندارند. دیگر نشانه های بیماری در نوزادان تازه متولد شده عبارتند از: 1- التهاب شکم 2- استفراغ، نوزاد ماده ای به رنگ سبز یا قهوه ای بالا می آورد. 3- یبوست یا گاز معده که باعث بدخلقی نوزاد می شود. 4- اسهال. در کودکان با سنین بالا علائم بیماری عبارتند از: 1- التهاب شکم. 2- یبوست مزمن 3- گاز معده 4- اختلال رشد 5- خستگی شدید. علل: علت بروز بیماری هیرشپرونگ هنوز دقیق مشخص نیست. این بیماری گاهی حالت موروثی دارد و در برخی موارد ممکن است مربوط به یک جهش ژنتیکی باشد. بیماری هیرشپرونگ زمانی بروز می کند که سلول های عصبی در روده بزرگ به طور کامل شکل نمی گیرند. سلول های عصبی در روده کنترل کننده انقباضات عضلات هستند که باعث حرکت غذا در روده می شوند. بدون این انقباضات مدفوع در داخل روده بزرگ باقی می ماند. تشخیص: برای تشخیص بیماری هیرشپرونگ، پزشکان اغلب آزمایشی به نام "باریوم انما" (barium enema) انجام می دهند. باریوم رنگی است که با کمک تنقیه به قولون فرستاده می شود. باریوم در عکس های اشعه ایکس خودش را بهتر نشان می دهد و پزشکان می توانند تصویر واضح تری از قولون داشته باشند. در کودکانی که به این بیماری مبتلا هستند، روده معمولاً در قسمتی که سلول عصبی وجود ندارد، باریک تر دیده می شود. در بعضی موارد، پزشک ممکن است بیوپسی ساکشن مقعدی انجام دهد. این آزمایش که معمولاً در مطب نیز قابل اجرا است، عبارتست از استفاده از دستگاه ساکشن برای برداشتن سلول هایی از دیواره مخاطی قولون. این آزمایش مشخص می کند که آیا قولون سلول عصبی دارد یا خیر و در نتیجه به تشخیص بیماری هیرشپرونگ کمک می کند. درمان: جراحی مؤثرترین درمان برای بیماری هیرشپرونگ است. این درمان به صورت یک یا دومرحله ای انجام می شود که بستگی به حدت بیماری دارد. کودکانی که در زمان جراحی بسیار بیمار هستند (به علت ورم قولون یا سوءتغذیه) ممکن است جراحی دومرحله ای داشته باشند. رایج ترین جراحی برای درمان این بیماری شامل برداشتن بخشی از قولون بدون اعصاب و وصل کردن بخش باقیمانده قولون به راست روده می شود. این جراحی اغلب به صورت جراحی لاپاروسکوپیک است.