دانلود مقالات ISI درباره کاردیوورتر-دفیبریلاتور قابل کاشت + ترجمه فارسی

دستگاه الکتروشوک یکی از تجهیزات اتاق‌های عمل به شمار می‌آید. از این دستگاه برای اعمال یک شوک الکتریکی بسیار قوی به بیمارانی که قلب آن‌ها به هر دلیلی ازکارافتاده باشد به کار می‌رود. شوک الکتریکی اعمال‌شده به قلب در برخی موارد باعث بازگشت ریتم قلبی به حالت اولیه می‌شود. دفیبریلاتور به چه معناست؟ دفیبریلاسیون Defibrillation درواقع تشکیل‌شده از دو کلمه De (به معنی خنثی کردن) و Fibrillate (به معنای انقباضات ناهماهنگ و نامتعادل و غیرمتناسب قلبی) است و اگر بخواهیم تعریفی از دفیبرلاسیون ارائه دهیم باید بگوییم دفیبرلاسیون درواقع درمانی برای آریتمی های تهدیدکننده حیات در قلب، مثل فیبرلاسیون بطنی یا دهلیزی و بـی نبضی است. دفیبرلاتورها می‌توانند، خارجی، انتقالی یـا کاشتنی باشند که نوع آن بر اساس کاربرد دستگاه تعیین خواهد شد. بعضی از دفیبرلاتورهای خارجی بانامAED) Automated External Defibrillator) شناخته می‌شوند که به‌صورت خودکار روند درمان را انجام میدهند. یعنی ناظر و مریض می‌توانند از آن بدون نیاز به آموزش و یادگیری استفاده کنند. به‌طورکلی می‌توان دفیبریلاتور ها را به پنج گروه اصلی تقسیم نمود. 1. دفیبریلاتور دستی خارج از بدن (Manual external) 2. دفیبریلاتور دستی داخلی (Manual internal) 3. دفیبریلاتور خارجی اتوماتیک (Automated external AED) 4. کاردیوورتر-دفیبریلاتور قابل کاشت (Implantable cardioverter-defibrillator ICD) 5. دفیبریلاتور (Wearable cardiac) عملکرد الکتروشوک سلول‌های درون ماهیچه قلبی جریان الکتروشیمیایی را جهت تولید تحریک‌های الکتریکی و ایجاد انقباض و انبساط مناسب برقرار می‌سازند. سلول‌های ایجاد ضربان در قلب به‌طور مرتب توسط سازوکاری که در آن‌ها وجود دارد باردار می‌شود و با تخلیه این بار به روی دیگر سلول‌ها باعث باردارشدن منظم آن‌ها و درنتیجه ایجاد جریان الکتریکی در مسیری ویژه‌ و در یک امتداد درون ماهیچه قلب می‌شود. این الگوی الکتریکی منظم، باعث ایجاد ضربان‌های منظم قلبی و درنتیجه پمپاژ خون و ایجاد فشار مناسب خون در تمامی رگ‌های بدن می شود. زمانی که این الگوی الکتریکی به‌صورت نامنظم کار کند و یا زمانی که قلب از کار می‌ایستد، برای شروع مجدد ضربان قلب لازم است تا به نحوی ضربان مصنوعی برای قلب ایجاد کنیم. دفیبریلاتور از یک منبع تغذیه و یا یک باطری داخلی برای شارژ نمودن خازنی حجیم بین مقادیر 5 تا 400 ژول استفاده می‌کند. الکترودها به دفیبریلاتور متصل هستند و بر روی هر دو طرف سینه بیمار قرار می‌گیرند. انرژی ذخیره شدن در درون خازن از یک الکترود به الکترود دیگر از میان سینه بیمارآزاد می‌گردد که درنتیجه این شوک به قلب منتقل‌شده و ضربان‌ منظم مجدداً به قلب بازمی‌گردد. دفیبریلاتورها یک مانیتور مربوط به ECG و ثبت‌کننده الکتروکاردیوگرام دارند که به‌صورت دائمی شکل موج ECG را نمایش می‌دهد. اجزای دستگاه الکتروشوک همان‌طور که گفته شد، دستگاه الکتروشوک انواع مختلفی دارد که هرکدام از آن‌ها ساختار خاصی دارند و دارای عملکرد مخصوص به خود هستند. معرفی تمامی اجزای دستگاه الکتروشوک با توجه به مدل‌های متنوعی که در بازار وجود دارد، کاری غیرممکن است؛ اما با توجه به تفاوت‌های موجود میان دستگاه‌ها، اساس کار در همه آن‌ها یکسان بوده و مراحل کار نیز تقریباً مشابه است. همه دستگاه‌های الکتروشوک دارای 4 جزء اصلی هستند که با صرف‌نظر از اجزای دیگر می‌توان گفت این 4 قسمت در همه مدل‌ها تقریباً یکسان است. انتخاب‌گر میزان انرژی الکتریکی: شما با استفاده از انتخاب‌گر دستگاه میزان انرژی لازم را تنظیم کنید. دکمه شارژر انرژی الکتریکی: انرژی الکتریکی موردنیاز به‌وسیله این دکمه به پدال‌ها منتقل می‌شود. دکمه‌های تخلیه انرژی: به کمک این دو دکمه می‌توان انرژی الکتریکی را در بدن بیمار تخلیه نمود. پدال: هر دستگاه الکتروشوک دارای دو پدال است که به‌وسیله این دو پدال انرژی به قفسه سینه بیمار منتقل می‌شود. چه وقت بیمار به شوک قلبی نیاز دارد؟ هرچه زمان بگذرد امکان موفقیت‌آمیز بودن اثر شوک الکتریکی کمتر خواهد شد. بنابراین بیمار نیاز به شوک می‌بایست در سریع‌ترین زمان شوک دریافت کند. اگر یکی از ریتم‌های تاکی کاردی بطنی بدون نبض با فیبریلاسیون بطنی را تشخیص داده‌اید و نسبت به این تشخیص مطمئن هستید، در صورت داشتن مهارت کار با دستگاه الکتروشوک، دردادن شک به بیمار لحظه‌ای تعلل نکنید چراکه هر یک دقیق تأخیر 10 درصد از امکان زنده ماندن بیمار کم می‌کند. مراحل شوک دادن به بیمار برای شروع فرآیند شوک دهی به بیمار مراحل زیر را باید انجام داد: انتخاب میزان انرژی الکتریکی برحسب ژول شارژ دستگاه الکتروشوک آماده کردن پدال‌های دستگاه قرار دادن پدال‌ها روی قفسه سینه بیمار تخلیه انرژی الکتریکی