دانلود مقالات ISI درباره هیدروکسیدهای لایه‌ای دوگا‌نه + ترجمه فارسی

هیدروکسیدهای لایه‌ای دوگا‌نه با علامت اختصاری (LDH) نشان داده می‌شوند. این ساختارها دارای ویژگی تبادل‌کننده آنیون هستند. بارزترین و عمده‌ترین سنگ معدن آن‌ها هیدروتالسیت است؛ به همین دلیل، به این ساختارها ترکیبات هیدروتالسیت‌ مانند هم گفته می‌شود. ساختارهای هیدروکسیدهای لایه‌ای دوگانه نوع خاصی از ترکیبات هستند که ساختمان بلوری آن‌ها از کنار هم قرار گرفتن واحدهای دوبعدی به‌وسیله‌ نیروهای ضعیف ساخته شده است. مثال‌های ساده و شناخته‌شده این ترکیبات عبارت‌اند از: گرافیت، هیدروکسیدهای فلزات قلیایی خاکی، و فلزات واسطه. در سال‌های اخیر، این ساختارها توجه تعداد زیادی از محققان را در زمینه‌های مختلف به ‌خود جلب کرده‌اند. سنتز LDHها در آزمایشگاه و صنعت ساده و ارزان است. بعضی روش‌ها اجازه تهیه موادی با خواص شیمیایی و فیزیکی مفید را برای بعضی کاربردها می‌دهند. بازسازی ساختمان: اولین بار بازسازی ساختمان اصلی LDH به‌وسیله آبدار شدن LDH کلسینه‌شده انجام شد. این پدیده به یک حافظه ساختمانی نسبت داده می‌شود که می‌تواند به‌عنوان یک روش عمومی برای تهیه این مواد استفاده شود. در مرحله اول،LDH حاوی یک آنیون فرار در مخلوط اکسیدها کلسینه می‌شود و سپس برای دوباره آبدار شدن در یک محلول آبی شامل آنیون قرار می‌گیرد. شرایط کلسینه شدن - مثل حرارت، سرعت، و زمان - پارامترهای مهم و تعیین‌کننده ساختمان بازسازی ‌شده‌اند. کاربردهای پزشکی: به‌دلیل خصوصیت بافری طولانی‌مدت و قابلیت اتصال به کیسه‌صفرا،LDH می‌تواند به‌عنوان یک ضداسید برای درمان زخم اثنی‌عشر و زخم معده استفاده شود. برخلاف بی‌کربنات سدیم، LDH در درمان زخم‌های التهابی معده هم تاثیرگذار است. اثربخشی LDH در درمان زخم معده با اثربخشی ساختارهای رانیتیدین برای درمان زخم معده قابل مقایسه است، به‌طوری که درصد بهبودی برای بیماران در صورت استفاده از LDH به میزان ۸۱٪ و در صورت استفاده از داروهای حاوی ساختارهای رانیتیدین به میزان ۷۹٪ گزارش شده است. LDH، صرف‌نظر از استفاده به‌عنوان ضداسید، به‌عنوان چسب فسفات‌ها هم استفاده می‌شود. بر اثر بیماری هایپر فسفاتا میا (که یک نوع نارسایی کلیه است) و همچنین بر اثر تیروئید پرکار جذب فسفات‌های معدنی به‌خوبی انجام نمی‌شود؛ در این شرایط،LDH به‌صورت چسب فسفات به جذب کمک می‌کند. LDHها می‌توانند مواد سمی و آلوده‌کننده مختلفی را از طریق تبادل آنیون، بازسازی، و جذب مستقیم از محیط جذب کنند. فسفات که یک عامل موثر در انباشتگی آلودگی‌ها بر روی سطح آب است از طریق تبادل با یون‌های کلرید یا نیترات LDH جذب می‌شود.