دانلود مقالات ISI درباره لوتیراستام + ترجمه فارسی

قرص لوتیراستام یک دارو ضد صرع است که معمولا برای درمان تشنج‌های جزئی، تشنج‌های میوکلونیک و تشنج‌های تونیک کلونیک تعمیم یافته استفاده می‌شود. توجه داشته باشید که این دارو صرع را درمان نمی‌کند و تا زمانی که به مصرف آن ادامه بدهید تشنج را کنترل می‌کند. تشنج یک حمله عصبی ناشی از اختلال در فعالیت الکتریکی مغز می‌باشد و بصورت حرکات غیر ارادی در بدن، چشم‌ها و بخش‌های مختلف بدن بروز می‌کند. این علایم می‌تواند عوارضی در پی داشته باشد و منجر به تغییرات در رفتار، احساسات، هوشیاری و سایر توانایی‌های ذهنی گردد از این رو کنترل و پیشگیری از بروز این حملات در مبتلایان به صرع بسیار حائز اهمیت است. لوتیراستام با کاهش جریان الکتریکی غیر طبیعی سلول‌های مغزی به تنهایی یا همراه با سایر داروهای ضد صرع جهت کاهش حملات تشنج استفاده می‌شود. استفراغ: استفراغ در ۱۵٪ از بیماران تحت درمان با لوتیراستام در مطالعات بالینی کودکان که شامل کودکان ۴ تا ۱۶ ساله بودند گزارش شده است. ضعف: ضعف به معنی کمبود غیرطبیعی انرژی یا ضعف فیزیکی است. ضعف معمولا در طی چهار هفته اول درمان با لوتیراستام رخ می دهد. در ۱۵٪ از بیماران بزرگسال مصرف کننده لوتیراستام نیز گزارش شده است. سردرد: در ۱۴ تا ۱۹ درصد از بیماران مصرف کننده لوتیراستام گزارش شده است. برای مقابله با این نوع سر درد داروهایی مانند تیلنول یا NSAID ها مانند ناپروکسن و ایبوپروفن ممکن است مفید باشد. خستگی و خواب آلودگی: در بیماران بزرگسال و کودکان مصرف کننده گزارش شده است. در مطالعات بالینی، ۸٪ از بیماران مصرف کننده لوتیراستام در مقایسه با ۳٪ بیماران مصرف کننده دارونما، از خود خستگی و خواب آلودگی را نشان دادند. عفونت ها: عفونت در حدود ۱۳٪ از بیماران مصرف کننده این دارو گزارش شده است. نمونه هایی از عفونت های ثبت شده در آزمایشات بالینی که بر اثر عوارض جانبی لوتیراستام ایجاد شده است عبارتند از: نازوفارنژیت، فارنژیت، آنفلوآنزا ناهنجاری های هماتولوژیک: در آزمایشات بالینی و بررسی های پس از بازاریابی بین مصرف کنندگان رخ داده است. اختلالات خونی شامل کاهش تعداد گلبول های قرمز (RBC)، هموگلوبین و هماتوکریت و افزایش تعداد ائوزینوفیل از این دست ناهنجاری ها می باشد. تشنج ناشی از قطع استعمال: داروهای ضد صرع باید به تدریج و به طور ناگهانی قطع شوند، زیرا قطع ناگهانی می تواند منجر به افزایش فراوانی تشنج شود. افزایش فشار خون: در یک مطالعه تصادفی کنترل شده با دارونما بر روی بیماران ۱ تا ۴ ساله، مشخص شد خطر ابتلا به افزایش فشار دیاستولیک حداقل ۱۷% است. فکر کردن به خودکشی یا انجام آن: داروهای ضد صرع، از جمله لوتیراستام، خطر ابتلا به افکار و رفتار خودکشی را افزایش می دهند. بیماران تحت درمان با این دارو باید برای ظهور و یا بدتر شدن افسردگی، افکار خودکشی و یا تغییرات غیرمعمول خلقی تحت نظارت قرار بگیرند. از آنجا که داروی لوتیراستام بر روی سیستم عصبی تاثیر دارد، توصیه می‌شود آن را مطابق دستور پزشک مصرف شود.