دانلود مقالات ISI درباره پزشکی ترمیمی + ترجمه فارسی

پزشکی ترمیمی (به انگلیسی: Regenerative medicine) شاخه‌ای از علم نوین پزشکی است که هدف آن ترمیم و احیا بافت یا اندام آسیب دیده یا از دست رفته می‌باشد که باتوجه به نوع رویکرد و روش درمانی به انواع گوناگونی شاخه بندی می‌گردد آینده پزشکی ترمیمی به چه سمتی است؟ آیا پزشکی ترمیمی به یک واقعیت تبدیل شده است، محققین بر محیطی که سلول های بنیادی برای رشد و تغییر شکل نیاز دارندتمرکز کرده اند. به گزارش"انجمن آرپی، لبر و اشتارگات در ایران" به نقل ازmedicalnewstoday، در درمان های با مبنای سلول های بنیادی، بافت آسیب دیده مانند خاکی است که برای کشت دادن سلول های بنیادی روی آن، آماده سازی آن امری ضروری است. یکی از نکاتی که باید به آن توجه کرد پاسخ ایمنی بدن به بافت آسیب دیده است. اگرچه یک واکشن ایمنی مختل شده می تواند ایجاد التهاب های مزمن و جراحت کند. بنابراین سیستم ایمنی التهاب را کنترل می کند، روی سلول های بنیادی اثر می گذارد و ریز محیط ماتریکسی را برای آماده سازی خاک تحریک می کند. یک پاسخ ایمنی متعادل بسیار ضروری است و اجازه می دهد که درمان های ترمیمی پتانسیل بالایی را در بافت های بالغ نشان دهند. این مطالعه پیشرفت های اخیر در درک سلول های بنیادی و توان آن ها برای درمان بافت های آسیب دیده و یا از دست رفته را توصیف می کند. درک این معیارها می تواند به ایجاد درمان های متفاوت تر و موثرتر برای بیماری های تحلیل برنده کمک کند. استفاده از سلول های بنیادی در پیوندهای مغز استخوان، برای جایگزینی و یا احیا عملکرد خون طبیعی یکی از کلاسیک ترین مثال های پزشکی ترمیمی است اما برای موفقیت بیشتر ما احتیاج به درک بیشتر ارتباط بین سلول های بنیادی، ماتریکس خارج سلولی و پاسخ ایمنی در آسیب بافت جامد داریم تا بتوانیم طیف وسیع تری از بیماری ها را درمان کنیم. انواع مختلف پزشکی ترمیمی سلول درمانی درمان با استفاده از سلول‌های خود بیمار درمان با استفاده از سلول‌های دهنده غیرخودی درمان با عوامل رشد استفاده از پروتئین‌های نوترکیب استفاده از مولکول‌های کوچک مهندسی بافت ژن درمانی پیشینه نمایی از خورده شدن جگر پرومدیوس توسط عقاب به فرمان زئوس در افسانه‌های یونانی پرومدیوس مناسب ترین نمونه سمبلیک برای پزشکی ترمیمی می‌باشد. دراین افسانه زئوس برای تنبیه پرومدیوس دستور داد تا او را بر تخته سنگی به زنجیر بکشند وسپس عقابی را فرستاد تا پاره‌ای از جگر او را هر روز بخورد اما در کمال تعجب سلولهای کبدی پرومدیوس قادر به ترمیم کبد او بودند و او توانست زنده بماند. امروزه جستجو گران علمی و پزشکان امیدوارند که بتوانند بواسطه روشهای متفاوت درمانی به ترمیم و باز سازی اندام‌های از دست رفته یاصدمه دیده بپردازند بطوریکه این افسانه را به واقعیت پیوند دهند