دانلود مقالات ISI درباره سرم + ترجمه فارسی

سرم(به انگلیسی: Serum)سرم ها اشــکال دارویی تزریقی هستند که برای جبران آب و مایعات از دســت رفته بدن یا صرفا به عنوانی واسطه ای دارورسانی مورد استفاده قرار می گیرند. ســرم ها در نظر اول چندان متفاوت به نظر نمی رسند؛ برای مثال شاید سرم قندی-نمکی با سرم یک سوم-دوسوم تفاوتی نداشته باشد، اما در عمل تفاوت های کوچک و گاهی بزرگی، سرم ها را از هم متمایز می کند که توجه به آنها برای پزشکان و داروســازان ضروری است؛ به خصوص در شرایط فعلی که کمبودهای دارویی باعث شــده است که برای مدتی یک یا چند نوع از ســرم ها در داروخانه موجود نباشند و داروساز و پزشک ناچار به انتخاب نوع دیگری از سرم بشوند. برای تهیه سرم بدین طریق عمل می شود که پس از عمل خونگیری خون را داخل لوله آزمایش ریخته و چند دقیقه صبر می کنیم تا خون لخته شود سپس با یک لوله همزن شیشه ای بدون شکستگی آن را به هم می زنیم و پس از سانتریفوژ مایع به دست آمده روئی سرم است پس سرم فاقد فیبرینوژن است چون اجازه داده ایم خون لخته شود و فیبرینوژن به فیبرین تبدیل شود وفیبرین در داخل لخته خون باقی مانده و از مایع خون جدا شده است بنا براین به مایع خون که فاقد فیبرینوژن باشد سرم گویند. سرم ها به ۳ دسته کلی تقسیم می شوند: 1- محلول های ایزوتونیــک: این محلول ها غلظت مشابه غلظت مشابه غلظت مایعات بدن دارند که غلظت اسمزی ایده آل برای محلول هــای تزریقی تامین کننده آب و الکترولیت بدن اســت. مانند رینگر، دکستروز ۵ درصد و نرمال سالین2- محلول های هایپر تونیک: این محلول ها غلظت اسمزی بیشتر از غلظت اسمزی خون داشته و باعث انتقال آب از داخل ســلول ها به خارج شــده، حجم مایعات خارج سلولی را افزایش داده و باعث کاهش ADH و خروج ادرار از دســتگاه ادراری می شوند. ایــن محلول ها در مواردی ماننــد ادم مغزی تجویز می‌شوند. مانند مانیتول ۵ درصد و ۱۰ درصد 3- محلول هــای هیپوتونیک: این محلول ها غلظت اســمزی کمتر از خون دارند که باعث حرکت آب از خارج به داخل سلول ها می شود. مانند نرمال سالین (نیم نرمال ) آب مقطر، دکستروز واتر ۲. ۵ درصد. سرم ها جز مواد دارویی هستند که دارای ترکیبات متفاوت بوده و هر کدام از آنها برای بیماری خاصی مورد استفاده قرار می گیرند. سرم ها دارای ترکیبات آمینو اسیدی، کربوهیدراتی، الکترولیتی و …هستند. ترکیب شیمیایی: محلول نمکی محلول قندی محلول قندی نمکی محلول های جایگزینی پلاسما محلول های قلیایی محلول های تغذیه ای سرم‌ها محلول‌های مایع نگهدارنده یا کریستالوئیدی حاوی الکترولیت، آب و نیازهای سلولی هستند که از طریق سیاهرگ‌ها تجویز می‌شوند. سرمها اصولاً به چهار گروه کلی تقسیم‌بندی می‌شوند: ۱. محلولهای کریستالوئید جهت جبران کاهش مایعات یا الکترولیتها مانند سرم رینگر، رینگرلاکتات، سرم نرمال سالین، سرم قندی نمکی و سرم قندی ۲. محلولهای کلوئید جایگزین پلاسما جهت جبران کاهش حجم داخل عروقی مانند دکستران و هماکسل ۳. محلولهای غذایی (جایگزینی تغذیه وریدی) مانند سرم آمینو اسیدی و سرم اینترالیپیدی ۴. محلولهای با کاربرد درمانی خاص مانند سرم مانیتول محلولهای کریستالوئید ممکن است جهت جانشین کردن الکترولیتها و آب از دست رفته از طریق اسهال و استفراغ بکار روند. مصرف بیش از حد آنها سبب تجمع سدیم و حجم آب اضافی در بدن، اِدِم ریوی و نارسایی قلب می‌شود. محلولهای هیپرتونیک در درمان مسمومیت با آب و افزایش حجم آب خالص بکار می‌روند.