دانلود مقالات ISI درباره استنت + ترجمه فارسی

استنت (به انگلیسی: Stent) در واژگان فنی پزشکی٬ لوله توری مصنوعی از جنس فلز٬ قرار داده شده در یک گذرگاه یا مجرایی طبیعی(لومن) در بدن٬ برای جلوگیری یا رویارویی با نقص ناشی از انقباض موضعی جریان درون آن مجرا است. این واژه همچنین ممکن است به یک لوله اطلاق گردد که به طور موقت مجرایی طبیعی از بدن را برای دسترسی جراح٬ باز نگه می‌دارد. استنت‌ها لوله‌های توری فلزی از جنس ویژه هستند که پیش از استفاده بصورت جمع شده و کوچک توان عبور در درون هرنوع مجرا و رگ و لومن را داشته و در زمان قرار گرفتن در محل مورد نظر قابلیت بازشدن و افزایش در حجم به ابعاد مورد نیاز پزشک را دارا می‌باشند. از استنت در باز نگه داشتن عروق کرونر٬ مجرای اورتر یا میزنای٬ میزراه یا اورترا٬ مری و غیره استفاده می‌گردد. در بیشترین کاربرد٬ استنت برای باز نگه‌داشتن سرخ‌رگ‌های کرونر پس از آنژیوپلاستی بکارمی‌رود. استنت کرونر در آنژیولوژی عروق کرونر پس از عمل نیمه تهاجمی آنژیوپلاستی (گفتار عامیانه: بادکنک رگ) توسط کاتتر درون کرونر و محل انسداد٬ در یک سوم موارد٬ رگ گشاد شده توسط آنژیوپلاستی دوباره تنگ می‌شود. در روش استنت‌گذاری پس از دیلاتاسیون و گشاد کردن رگ توسط آنژیوپلاستی٬ استنت که از قبل و در اندازه جمع شده دور بالون کاتتر قرار دارد در محل انسداد و با کمک بالون آنژیوپلاستی باز شده و در محل خود مستقر می‌گردد و چیزی شبیه داربست درون رگ گشاد شده تشکیل می دهد. استنت مجاری ادراری در مواقعی که دفع سنگ کلیه خطر ایجاد پارگی در اورتر بدنبال دارد٬ جراح با نصب استنت درون اورتر می‌تواند ریسک پاره شدن و زخم شدن اورتر را کاهش دهد. نصب استنت اورتر بطور موقت انجام می‌گیرد. در مسیر خروج ادرار از میزراه و نیز در مواقع احتباس ادرار٬ قرار دادن استنت درون اورترا یا میزراه برای باز نگه داشتن مسیر ادرار و بویژه تنگی یا انسداد مسیر توسط پروستات٬ از روش‌های بهینه درمانی است. استنت مری در پاره‌ای بیماری‌ها و در بیماری‌های مربوط به بلع و انواع دیسفاژی مربوط به انسداد مری٬ پزشک می‌تواند با استفاده از استنت٬ مسیر مری را برای انجام انواع دخالت پزشکی یا کمک به بیمار برای تغذیه با غذاهای نیمه آبکی باز نگه دارد.