دانلود مقالات ISI درباره سرطان مهبل، سرطان واژن، سرطان فرج + ترجمه فارسی

سرطان مهبل یا سرطان واژن Vulvar cancer عبارت است از رشد بدون کنترل سلول های بدخیم در مهبل یا فرج. سرطان مهبل بر روی سطح بیرونی آن است. سرطانی نادر است که بیشتر زنان مسن تر را تحت تاثیر قرار می دهد. سلول های غیر طبیعی می تواند برای یک دوره زمانی طولانی به آرامی توسعه یابد و در نهایت تشکیل توده یا زخم کنند. این سلول ها باید از نظر بدخیمی های فرج شود تست شود. در برخی از موارد، آن ها یک وضعیت پیش سرطانی شناخته شده به عنوان نئوپلازی داخل فرج (VIN) و یا دیسپلازی می باشند. علایم شایع: خارش وولو، خونریزی غیرطبیعی مهبل، ناراحتی یا خونریزی با مقاربت، ضایعات کوچک یا بزرگ، سفت، زخمی و بدون درد وولو. ناراحتی در ادرار کردن در صورت گسترش سرطان به مثانه، خونریزی مقعد در صورت گسترش به مقعد. علل بیماری: ناشناخته مگر در مورد مواجهه داخل رحمی با دی‌اتیل استیل بسترول که دارویی است که [تا سال ۱۳۵۰] برای کنترل لکه‌بینی یا خونریزی در زنان باردار تجویز می‌شد. ممکن است ارتباطی با مواجهه با پاپیلوماویروس انسانی که علت زگیل‌های مقاربتی است، وجود داشته باشد. آزمایش برای شناسایی سرطان ولوو: آزمون استاندارد برای تشخیص سرطان مهبل وجود ندارد. اگر فرد به سرطان مهبل مشکوک باشد، معاینه لگنی کامل باید انجام شود. اگر هر رشد و یا اختلالات مشکوک یافت گردد، بیوپسی (نمونه برداری) ممکن است جهت شناسایی و وجود سلول های غیرطبیعی انجام شود. از آنجا که آزمون استاندارد برای سرطان فرج وجود ندارد، برای زنان بسیار مهم است که سالانه آزمایش لگنی توسط فرد متخصص انجام دهند تا هر گونه اختلال که می تواند در نهایت موجب ایجاد این بیماری گردد شناسایی و درمان صورت پذیرد. درمان: آزمون‌های تشخیصی متعددند که ابتدا برای تشخیص و سپس برای مشخص کردن گسترش به سایر اعضای بدن (مرحله‌بندی) انجام می‌پذیرند. این آزمون‌ها می‌توانند شامل بررسی‌های آزمایشگاهی خون، پاپ‌اسمیر، رادیوگرافی قفسه سینه، سی‌تی‌اسکن، ماموگرافی، تنقیه باریوم، سیستوسکوپی، کولپوسکوپی با بیوپسی یا سیگموئیدوسکوپی باشند (۳ مورد آخر از یک ابزار تلسکوپی با فیبر نوری برای تشخیص استفاده می‌کنند). درمان (جراحی، پرتوتابی، شیمی‌درمانی) به محل و وسعت بیماری و سن و وضعیت فیزیکی بیمار بستگی دارد. جراحی (معمولاً) ممکن است شامل وولوکتومی، واژینکتومی، هیسترکتومی مقعدی و برداشتن غدد لنفاوی باشد. از سوزاندن با لیزر غالباً برای درمان برخی سرطان‌های وولو استفاده می‌گردد. پرتودرمانی (گاهی). پرتوتابی خارجی، تومور اولیه را کوچک می‌کند. پرتوتابی داخلی (ایمپلنت‌ها) به سرطان هایی اثر می‌گذارد که به بافت های مجاور گسترش یافته باشند.