دانلود مقالات ISI درباره زئونوزها + ترجمه فارسی

زئونوزها (Zoonosis) گروهی از بیماریهای عفونی هستند که بطور طبیعی بین حیوانات مهره دار و انسانها قابل انتقال هستند. بیشترین خطر انتقال این بیماریها به انسان در زمان تماس مستقیم و یا غیر مستقیم انسان با حیوانات، محصولات آنها و یا محیط زندگی آنها می باشد. بیشتر از 60 درصد عوامل عفونی تازه شناخته شده که در دهه های گذشته انسانها را تحت تاثیر قرار داده است دارای منشاء حیوانی بوده اند. 70 درصد از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوان از حیات وحش نشات گرفته است. اغلب این واژه به طور اختصاصی برای بیماری‌هایی که از دیگر گونه‌های حیوانات منشا می‌گیرند و به انسان منتقل می‌شوند به کار می‌رود. منشا این بیماری‌ها ممکن است جانوران اهلی یا وحشی، ازجمله حشره‌ها، پستانداران، خزندگان و پرندگان باشند. در برخی زئونوزها، انسان عفونت را به جانوران دیگر منتقل می‌کند که این حالت زئونوسیس معکوس خوانده میشود. زئونوسیس مستقیم، عامل عفونی تنها نیاز به یک میزبان برای تکمیل چرخه زندگی خود دارد و طی انتقال، دچار تغییر چشمگیری نمی‌شود. بسیاری از سوش‌های آنفلوآنزا از این دسته‌اند. زئونوزیس مستقیم همچنین ممکن است به انتقال عامل عفونی بین میزبان‌های گوناگون، به شکل انتقال مستقیم بیماری از یک حیوان به حیوان دیگر اطلاق شود. از سوی دیگر، زئونوزیس غیر مستقیم به معنی انتقال از طریق یک میزبان حدواسط است که در این صورت میزبان واسط ممکن است همه نشانه‌های بیماری را بروز ندهد. حیوانی که بیماری را به این شکل انتقال می‌دهد ناقل خوانده می‌شود. بسیاری از اپیدمی‌های خطرناک، زئونوزهایی هستند که از حیوانات منشا می‌گیرند، ازجمله هاری، بیماری ویروس ابولا و آنفلوآنزا. در یک بررسی روشن شد که از بین ۱۴۱۵ عامل بیماری‌زا برای انسان، ۶۱ درصد زئونوز هستند. بعضی از بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان از طریق غذا( تب مالت، سل)، برخی بوسیله گزیده شدن بوسیله پستانداران (هاری) و یا گزش حشرات( تب دره ریفت) و گروهی از طریق آلودگی محیط زیست (هیداتیدوزیس) قابل انتقال هستند. در کشور ما برخی از بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان بصورت بومی وجود دارند که مهمترین این بیماریها عبارتند از: هاری، سالک جلدی و احشایی، تب مالت، تب خونریزی دهنده کریمه کنگو و لپتوسپیروز. علاوه بر این برخی بیماریها مثل بیماری دنگی که قبلا در کشور ما وجود نداشت و یا از اهمیت کمتری برخوردار بود در سالهای اخیر بعنوان یک تهدید روزافزون در نظر گرفته می شود. گزارش های موجود در کشور نشان می دهد، فرآورده های لبنی و گوشت آلوده، شایع ترین مواد غذایی هستند که موجب ابتلا انسان به این بیماری ها نظیر تب مالت، سیاه زخم، بیماری های انگلی و. . . می شوند. بیماریهای قابل انتقال بین انسان و حیوان هنوز هم یک تهدید مهم برای بهداشت عمومی هستند اما بسیاری از آنها مورد غفلت قرار گرفته اند و به عبارت دیگر بوسیله سیستم بهداشتی برخی کشورها در سطوح ملی و بین المللی در اولویت قرار نگرفته اند و بنابراین با وجود اینکه این بیماریها قابل پیشگیری هستند سالانه صدها هزار انسان را در تمام جهان بخصوص در کشورهای در حال توسعه تحت تاثیر قرار می دهد.