دانلود مقالات ISI درباره تباهی لکه زرد، دژنراسیون ماکولا + ترجمه فارسی

تباهی لکه زرد، به عنوان شایع‌ترین علت نابینایی در افراد مسن قابل درمان نیست؛ ولی راه‌هایی برای جلوگیری از ابتلا به آن و پیشرفت در بیماران مبتلا ارائه شده است. تباهی لکه زرد یا دژنراسیون ماکولا، AMD شایع‌ترین علت نابینایی در سالمندان است. ماکولا قسمت حساس به نور شبکیه و مسئول دید مستقیم و واضح است که برای کارهای دقیق مثل خواندن و رانندگی لازم است. سابقه خانوادگی یکی از عوامل افزایش دهنده احتمال ابتلا به تباهی لکه زرد است. بیماری تباهی لکه زرد به تدریج دید مرکزی را از بین می‌برد و فرد ممکن است بعد از مدتی برای خواندن، نوشتن، رانندگی یا تشخیص چهره‌های آشنا با دشواری روبرو شود. دژنراسیون ماکولا در افراد بالای ۶۵ سال شایع تر بوده و زنان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند. در اکثر موارد این بیماری با افزایش سن بوجود می آید. این بیماری می تواند عارضه بعضی از داروها نیز باشد. همچنین به نظر می رسد ارث نیز در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد. اکثر آنها یعنی حدود ۹۰% آنها تا حدی نور را درک می کنند. در کشورهای پیشرفته شایع ترین علت نابینایی دژنراسیون ماکولاست و به سن افراد بستگی دارد که در این بیماری مرکز بینایی از بین می رود و همه چیز تیره و تیره تر می شود. برای تشخیص اشیا و موانع فقط می توان از دید جانبی استفاده کرد و دیدن چهره ها و خواندن کلمات سخت می شوند. این بیماری درمان قطعی ندارد ولی درمان‌هایی برای جلوگیری از پیشرفت بیمار یا حتی بهبود دید وجود دارد. ویتامین‌ها و مواد معدنی: ویتامین‌های آنتی اکسیدان نظیر ویتامین A و ویتامین‌های C و E ممکن است ماکولا را در برابر تخریب محافظت کنند. نشان داده شده‌است که مصرف ویتامین‌های C و E، ویتامین A و روی، خطر پیشرفت بیماری را در بعضی بیماران تا ۲۸٪ کاهش می‌دهد. از این‌رو به بیماران در خطر ابتلا به AMD پیشرفته توصیه کنند آنتی‌اکسیدان و روی به مقادیر زیر مصرف کنند. درمان دارویی با ورتپورفین: ورتپورفین اولین دارویی است که برای نوع تَر بکار می‌رود. در این روش درمانی، دارو به دست بیمار تزریق شده و سپس با استفاده از یک لیزر غیر حرارتی فعال می‌شود. درمان با لیزر: فوتوکوآگولاسیون با لیزر با تخریب و عایق بندی عروق خونی جدید و جلوگیری از نشت خون و مایع باعث بهبود بیماران مبتلا به نوع تَر می‌شود. فیلتراسیون خونی: در این روش که حدود دو دهه پیش توسط ژاپنی‌ها ابداع شد جریان متفاوت خون در غشاء سبب کاهش مقدار بعضی از پروتئین‌ها و اسیدهای چرب که مقدارشان زیاد است و ممکن است مضر باشند می‌شود. تلسکوپ قابل جاگذاری: این وسیله تلسکوپی کوچک است که تصویر را بزرگ کرده و بر روی شبکیه می‌اندازد. بزرگ شدن تصویر سبب می‌شود که نسبت قسمت تخریب شده ماکولا به اندازه تصویر کم شود و در نتیجه لکه‌هایی که در دید مرکزی دیده می‌شوند کوچکتر شوند.