دانلود مقالات ISI درباره سندرم خستگی مزمن، سندروم خستگی مفرط + ترجمه فارسی

سندروم خستگی مفرط یا CFS، یک بیماری جدی است که به تشخیص درست نیاز دارد. CFS در واقع نوعی بیماری جسمانی است، ولی هنوز کاملاً درک نشده است. حداقل یک میلیون نفر در ایالات متحده CFS دارند و ده ها میلیون نفر دیگر شرایطی شبیه به آن دارند. آنچه که از مفهوم سندرم خستگی مزمن(Chronic fatigue syndrome) می توان فهمید، خستگی است. اما این خستگی بعد از کار زیاد، اضطراب یا بی خوابی رخ نمی دهد، بلکه این خستگی از نوع شدید و خطرناک می باشد و با استراحت و داشتن فعالیت بدنی و ذهنی از بین نمی رود. این خستگی تمام بدن را احاطه کرده و فعالیت بدنی و توان فرد را کم می کند. علائم و نشانه ها: بیماران مبتلا، مدت 6 ماه یا بیشتر، خستگی کشیده اند. علاوه بر این، نشانه های دیگری نیز دارد، از جمله: 1- ناتوانی در تمرکز و عدم حافظه 2- عدم توانایی فعالیت بدنی و یا مغزی 3- سرحال نبودن 4- درد مفصل (بدون قرمزی و تورم) 5- درد عضلانی مزمن 6- سردرد بسیار شدید 7- حساس شدن گره های لنفاوی گردن و زیربغل 8- سرفه. علائم و نشانه های گفته شده در تمام بیماران مبتلا به این سندرم دیده شده است. علل ایجاد سندرم خستگی مزمن: خستگی مزمن اکنون می تواند با پیگیری الگویی از علائم خاص جسمی و مغزی، تشخیص داده شود. اما علت این بیماری هنوز یک راز باقی مانده است. علل احتمالی این بیماری شامل نقص سیستم ایمنی بدن، کمبود در تغذیه، و یا یک عفونت ویروسی می باشند که به نحوی آغازگر CFS هستند. دانشمندان در حال بررسی ارتباط احتمالی اختلالات خواب، کم خونی، فشار خون پایین و یا دیگر اختلالات سوخت و ساز بدن با این بیماری هستند. بیش از یک میلیون از افراد مبتلا به سندرم خستگی مزمن هستند. زنان چهار برابر بیشتر از مردان احتمال دارد دچار این بیماری شوند. اگر چه افراد در هر سنی می توانند دچار CFS شوند، اما این بیماری اغلب در افراد بین سنین چهل تا پنجاه سال رخ می دهد. ممکن است یک مولفه ژنتیکی وجود داشته باشد، اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد سندرم خستگی مزمن مسری است. هیچ درمانی برای سندرم خستگی مزمن وجود ندارد اما بسیاری از علائم آن می تواند درمان شود. برای این منظور داشتن یک رابطه خوب با پزشکتان بسیار مهم است. همکاری کردن با پزشکتان برای پیدا کردن ترکیبی از دارو و یا تغییرات رفتاری که به شما کمک می کنند، بسیار مهم است. درمان ثابت و مشترکی برای تمام بیماران وجود ندارد، لذا ممکن است پزشک برای پیدا کردن بهترین روش درمانی از سعی و خطا استفاده کند.