دانلود مقالات ISI درباره نانوذرات طلا + ترجمه فارسی

نانوذرات طلا(به انگلیسی: Gold nanoparticles) به عنوان یکی از مواد پرکاربرد در حوزه هایی نظیر حسگری، کاتالیست و رهاسازی دارویی شناخته می شود. چالش هایی در مسیر اطلاع از ساختار اتمی و درک بنیادین از خواص فیزیکی و شیمیایی این نانوذرات وجود دارد. از کاربردهای مورد انتظار نانوذرات طلا می توان به ایجاد سامانه های دارورسانی بسیار دقیق و عوامل تصویربرداری تشخیصی اشاره کرد. طلا غیرسمی بوده و می توان آن را به شکل ها و اندازه های مختلفی درآورد. این فلز به‌خودی خود فعالیت زیستی بالایی ندارد، اما می توان آن را به‌عنوان مثال با مولکول های دارویی یا عوامل هدفگیر، عامل دار کرد تا بتوانند در نواحی اطراف تومور سرطانی جمع شوند. نانو ذرات طلا به‌طور معمول روکش‌دهی می شوند تا از توده‌ای شدن آن ها و دفع سریع توسط سامانه ایمنی بدن جلوگیری شود. ترکیب، چگالی و پایداری این روکش تأثیر بسیار زیادی بر زیست‌ سازگاری و ایمنی این نانومواد داشته و کارایی آن ها به‌عنوان سامانه رسانشی تعیین می کند. درک این عوامل از طریق تعیین مشخصات نانوذرات می تواند به محققان در طراحی و تولید نانو مواد بهتر کمک کند. انو ذرات طلا در یک مایع توسط کاهش اسید کلروآریک H[AuCl4] تولید می شود. پس از حل شدن اسید ،در حال اضافه کردن عامل کاهنده، محلول به سرعت هم زده می شود. اینکار باعث احیای یونهای Au3+ به یونهای Au+ می شود. سپس واکنش تسهیم نا متانسب رخ داده وبه موجب آن سه یون Au+ به Au3+ و دو اتم Au0 تبدیل می شود. برای جلوگیری از فرآیند تجمع، برخی از عوامل تثبیت کننده که به سطح نانوذرات می چسبند به محلول اضافه می شود. در روش turkevich، در ابتدا سیترات به عنوان عامل کاهنده عمل کرده و در نهایت به عنوان عامل پوشش عمل میکند که نانوذرات طلا را از طریق تعامل الکتروستاتیک بین جفت الکترونهای تنها ی موجود بر روی اکسیژن و سطح فلز تثبیت و پایدار میکند. طلای کلوییدی را میتوان بدون نیاز به تثبیت کننده و توسط فرسایش لیزر در مایع نیز تولید کرد. این روش ابتدا توسط J. Turkevich در سال 1951مورد استفاده قرار گرفت و در سال 1970 توسط G. Frens اصلاح شد. این روش یکی از ساده ترین روشهای موجود است. به طور کلی این روش برای تولید نانوذرات کروی معلق در آب با قطر 10 تا 20 نانومتر مورد استفاده قرار میگیرد. در این روش مقدار کمی از اسید کلرواوریک داغ با مقدار کمی از محلول سدیم سیترات واکنش داده می شود. طلای کلوییدی به خاطر وجود یونها ی سیترات و عملکرد آن به عنوان عامل کاهنده و پوشش دهنده تشکیل خواهد شد. اخیرا، تکامل نانوذرات طلای کروی در واکنش Turkevich روشنتر شده است. جالب است توجه داشته باشید که شبکه ی گسترده ای از نانوسیم های طلا به عنوان یک واسط گذرا تشکیل می شود. این نانوسیم ها مسئول ظاهر سیاه محلول واکنش قبل از تبدیل آن به رنگ قرمز آجری هستند. برای تولید ذرات بزرگتر، مقدار کمتری از سدیم سیترات باید اضافه شود (احتمالا پایین تر از 0. 05 درصد). کاهش در مقدار سدیم سیترات اضافه شده، باعث کاهش مقدار یونهای سیترات موجود برای پایدار کردن ذرات می شود. این موضوع منجر به تجمع یونهای کوچکتر برای تشکیل یونهای بزرگتر می گردد. خواص نوری و الکترونیکی نانو ذرات طلا تعامل نانو ذرات طلا با نور به شدت تحت تاثیر محیط، اندازه و ابعاد فیزیکی است. نوسان موج الکتریکی یک اشعه نوری که نزدیک یک نانو ذره کلوئیدی منتشر می شود با الکترون های آزاد تعامل پیدا می کند و یک نوسان هماهنگ بار الکترون ایجاد می کند که با فرکانس نور مرئی تشدید می شود (رزونانس می کند). این نوسانات رزونانس به نام سطح پلاسمون شناخته شده اند. برای نانو ذرات طلای مونو دیسپرس کوچک (30nm) پدیده تشدید پلاسمون سطح باعث جذب نور در بخش سبز-آبی از طیف نور (450nm) می شود در حالی که نور قرمز (700nm) بازتاب می شود در یک رنگ قرمز سیر ایجاد می شود.