دانلود مقالات ISI درباره قلب + ترجمه فارسی

قلب (heart) در واقع یک عضله است. قلب کمی به سمت چپ در میانه قفسه سینه قرار دارد، و تقریبا به اندازه مشت بسته است. عضلات زیادی در نقاط مختلف بدن قرار دارند اما عضله قلب یک عضله خاص است، و این خاص‌بودن به خاطر کاری است که انجام می‌دهد. قلب خون را به همه بدن می‌فرستد و وزن آن حدودا سیصد گرم است. خون اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز بدن را فراهم می‌کند و مواد زائد را خارج می‌کند. قلب مانند یک تلمبه است یا در واقع دو تلمبه درون یک تلمبه. طرف راست قلب خون را از بدن دریافت می‌کند و به ریه‌ها می فرستد و طرف چپ قلب برعکس خون را از ریه‌ها دریافت می‌کند و به بدن تلمبه می‌کند. قلب در لغت به معنی دگرگونی است. نام این عضو به علت اینکه باعث دگرگونی خون و تبدیل خون کثیف به خون تمیز می‌شود قلب نام گذاری شده است. حدود دو سوم قلب در سمت چپ بدن قرار دارد. ماهیچه ی قدرتمند قلب به طور مداوم منقبض می ‌شود و خون را از قلب به دیگر قسمت‌های بدن می ‌راند. این نوع خاص ماهیچه هیچ ‌گاه خسته نمی ‌شود و فقط در قلب وجود دارد. قلب انسان به طور متوسط حدود ۷۰ بار در دقیقه می‌تپد. هر ضربان قلب حدود هشت دهم ثانیه زمان می‌خواهد که این زمان شامل یک دهم ثانیه انقباض دهلیزها، سه دهم ثانیه انقباض بطن‌ها و چهار دهم ثانیه استراحت قلب می‌باشد. بافت قلب نیز همچون دیگر بافت‌های بدن نیاز به تغذیه دارد که تغذیهٔ قلب برعهدهٔ عروق کرونری (تاجی) می‌باشد. قلب توسط یک دیواره عضلانی عمودی به دو نیمه راست و چپ تقسیم می‌شود. نیمه راست مربوط به خون سیاهرگی و نیمه چپ مربوط به خون سرخرگی است. هر یک از دو نیمه راست و چپ نیز مجددا بوسیله یک تیغه عضلانی افقی نازکتر به دو حفره فرعی تقسیم می‌شوند. حفره های بالایی که کوچکتر و نازکتر هستند بنام دهلیز موسوم بوده و دریافت کننده خون می‌باشند. حفره‌های پایینی که بزرگتر و ضخیم‌ترند بطن های قلبی هستند و خون دریافتی را به سایر اعضاء بدن پمپ می‌کنند. پس قلب متشکل از چهار حفره است: دو حفره کوچک در بالا (دهلیزهای راست و چپ ) و دو حفره بزرگ در پایین (بطنهای راست و چپ). وقتی عضله قلب منقبض می‌شود، فشار آن به قدری زیاد می‌شود که اجازه عبور خون به عضله قلب را نمی‌دهد، به همین دلیل قلب دارای شبکه موثری از رگهای باریک خونی است که تمام نیازهای غذایی و اکسیژن رسانی آن را به خوبی برآورده می‌کند. در بیماران کرونری قلب، شریانهای کرونری تنگ و باریک می‌شوند و عضلات قلب از رسیدن خون و اکسیژن به اندازه کافی محروم می‌گردند. (مانند هنگامی که که یک لوله آب به دلایل مختلفی تنگ شود و نتواند به خوبی آبرسانی کند).