دانلود مقالات ISI درباره بطن چپ + ترجمه فارسی

بطن چپ قلب بخش چپ و پایینی قلب است. قطورترین و بزرگترین حفره قلب می باشد شریان آئورت با بطن چپ ارتباط دارد. نقطه حداکثر ضربه در این بطن سمع می شود. خون اشباع‌شده از اکسیژن از طریق سیاهرگ‌های ریوی به دهلیز چپ می‌رسد و در جریان فراخیدگی (دیاستول) بیشتر آن از طریق دریچه دولختی (دریچه میترال) وارد بطن چپ می‌شود. قلب نقش مهمی در گردش خون دارد و نارسایی بطن چپ قلب موجب اختلال گردش خون می‌شود نارسایی بطن چپ قلب به معنی کاهش شدید عملکرد قلب است یعنی قدرت انقباض قلب کم شده و نمی تواند آن را خوب پمپاژ‍ کند. نارسایی بطن چپ قلب ناشی از یک اختلال ساختمانی مادرزای یا اکتسابی است. در نارسایی بطن چپ قلب ما اغلب اتساع قلب، کاهش عملکرد سلولهای عضلانی قلب و احتباس آب و سدیم را داریم که نارسایی بطن چپ قلب سبب علائمی مانند تنگی نفس، خستگی، ادم و رال ریه شده و منجر به بستری شدن، کیفیت پائین زندگی و کاهش عمر فرد می شود. نارسایی بطن چپ قلب ۱۰-۶% افراد بالای ۶۵ سال را مبتلا می کند. نارسایی بطن چپ قلب در مردان کمی بیشتر از زنان است شیوع نارسایی بطن چپ قلب به دلیل آنکه طول عمر بیماران مبتلا به MI، بیماری­های دریچه­ای و آریتمی، طولانی تر شده، بیشتر شده است. در حال حاضر دو نوع نارسایی بطن چپ قلب تعریف می شود: ۱- نارسایی بطن چپ قلب با EF پایین (<40%) حتی بدون علائم بالینی یا Systolic HF. ۲- نارسایی بطن چپ قلب با EF<=40-50% و دارای علائم بالینی یا Diastolic HF. گشادی و نارسایی بطن چپ قلب به دلیل نارسایی و تنگی دریچه آئورت و بطن راست هم به دلیل نارسایی دریچه پولمونر ایجاد می شود. وقتی بطن چپ قلب نارسا و ناکارآمد دارد مجبور می شود برای غلبه بر این مشکل فعالیت بیشتری داشته باشد. فشار مضاعفی که به عضله و بطن چپ قلب وارد می شود موجب افزایش قدرت انقباض عضله قلبی شده و این فعالیت اضافه موجب می شود رشته های عضلانی قلب پس از مدتی کش بیایند. با ادامه این روند و کش آمدن عضلات و بطن چپ قلب، خاصیت انقباض طبیعی قلب افت می کند و پمپاژ خون به طور صحیح و درست صورت می گرد در نتیجه خون بیشتری در حفره قلب که دریچه اش خراب است باقی می ماند و آن حفره به مرور گشاد می شود. افرادی که بطن چپ قلبشان گشاد است، معمولا قادر به فعالیت هستند اما خیلی زود خسته شده، دچار تپش قلب و تنگی نفس می شوند و باید استراحت کنند.