دانلود مقالات ISI درباره لووفلوکساسین + ترجمه فارسی

داروی لووفلوکساسین برای درمان عفونت های باکتریایی ایجاد شده در نقاط مختلف بدن استفاده می شود. همچنین برای جلوگیری از عفونت سیاه زخم زمانی که فرد در معرض سیاه زخم است و در درمان و جلوگیری از طاعون (از جمله سینه پهلو و گند خونی ناشی از طاعون) تجویز می شود. لووفلوکساسین متعلق به گروه دارویی آنتی بیوتیک کینولون است. عملکر این داروها به این شکل است که با کشتن باکتری ها و یا جلوگیری از رشد آنها، عفونت باکتریایی را از بین می برد و یا از به وجود آمدن آن جلوگیری می کند. با این حال، این دارو در درمان سرماخوردگی، آنفولانزا یا عفونتهای ویروس بی تاثیر است. موارد مصرف: لووفلوکساسین ضد باکتری وسیع الطیف از نسل سوم فلوروکینولونها است که بر روی باکتری‌های گرم مثبت و گرم منفی هوازی و برخی بی هوازی های حساس به دارو مؤثر است. همچنین در درمان استافیلوکوک، استرپتوکوک حساس به دارو، سینوزیت، هموفیلوس آنفلوآنزا، برونشیت، کلبسیلا پنومونیه، کلامیدیا پنومونیه، مایکوپلاسما پنومونیه، لژیونلا پنومونیه، عفونت های پوستی بدون عارضه تا خفیف، پیلونفریت حاد خفیف تا متوسط، عفونت های دستگاه ادراری عارضه دار خفیف تا متوسط ناشی از انتروکوک فاسیالیس، اشرشیاکلی، پسدوموناس آئروژینوزا، کلبسیلا پنومونیه، پروتئوس میرابیلیس و پروستاتیت باکتریال حاد و مزمن کاربرد دارد. لووفلوکساسین یک ترکیب باکتریسید است که از طریق مهار آنزیم توپوایزومراز II ( یا DNA ژیراز) و توپوایزومراز IV، همانندسازی، ترمیم DNA را مهار می کند. لووفلوکساسین پس از مصرف خوراکی، بسرعت و بخوبی از دستگاه گوارش جذب می شود و بطور گسترده ای در بافت های بدن توزیع می شود. مقادیر کمی از لووفلوکساسین متابولیزه شده و عمدتا بصورت تغییر نیافته از طریق ادرار دفع می شود. هشدارها: 1-در حین مصرف لووفلوکساسین درصورت بروز درد، ورم یا التهاب تاندون یا ضعف یا عدم توانایی در استفاده از مفاصل، اجتناب و دوری کردن از ورزش، مصرف را قطع کرده و پزشک معالج خود را آگاه کنید. احتمال بروز ناهنجاری های تاندون در افراد مسن معمولا بالای 60 سال، بیماران مصرف کننده داروهای کورتیکواستروئید، بیماران دارای پیوند قلب، کلیه و ریه بیشتر است. 2- فلوروکینولون ها از جمله لووفلوکساسین دارای فعالیت مسدود کننده نورو ماسکولار و در نتیجه بدتر شدن ضعف عضلانی در بیماران دارای میاستنی گراویس می باشد. نکات قابل توصیه: 1- داروهای ضد باکتری از جمله لووفلوکساسین باید فقط برای درمان عفونت های باکتریال استفاده شوند. برای درمان عفونت های ویروسی نباید استفاده شود. 2- لووفلوکساسین باید یک ساعت قبل یا دو ساعت بعد از غذا مصرف شود و هر روز سر ساعت معینی استفاده شود. 3- لووفلوکساسین باید با مقدار کافی مایعات مصرف شودو در طول درمان نیز بیمار به اندازه کافی مایعات بنوشد. همچنین از قلیایی کردن بیش از حد ادرار باید پرهیز کرد چرا که خطر پیدایش کریستال در ادرار وجود دارد. 4- لووفلوکساسین را 3 ساعت قبل یا 2 ساعت بعد از مصرف داروهایی نظیر سوکرالفیت، آنتی اسید های حاوی منیزیم یا آلومینیم، قرصهای جویدنی بافری دیدانوزین، پودرهای مخصوص کودکان و یا دیگر محصولات حاوی آهن یا زینک، مصرف نمایید.