دانلود مقالات ISI درباره مننژیوم + ترجمه فارسی

مننژیوم(به انگلیسی: Meningioma) به توموری که از لایه های محافظ مغز منشاء می گیرد، مننژیوم گفته می شود. این تومورها اغلب خوش خیم بوده و اگر خیلی بزرگ نشده باشند مغز را درگیر نمی کنند. مننژیوم شایع‌ترین تومور مغزی است و 33 درصد افراد که در آنها تشخیص تومور مغزی داده می‌شود، به این نوع تومور مبتلا هستند. مننژیوم بیشتر در زنان دیده می شود. در مردان و بخصوص در کودکان بسیار کمتر رخ می دهد. مغز انسان حدود ۱۵۰۰ گرم وزن دارد، و جنس آن نرم و بیشتر از چربی می باشد، لذا بسیار آسیب پذیر است، به همین دلیل روی آنرا پرده ای از جنس سفت پوشانده که اصطلاحا پرده مننژ گفته می شود، و بعد از آن کل مغز داخل جمجمه استخوانی سخت محافظت می شود. خود مغز سلولهای مختلفی دارد که در صورت تکثیر بی رویه هر کدام ازین سلولها منجر به ایجاد تومور مغزی می گردد، همچنین در صورت تکثیر بی رویه سلولهای پرده مننژ منجر به ایجاد تومور مغزی تحت عنوان مننژیوم می گردد. بیشتر مننژیوم ها سرطانی نیستند، اما این تومورها همچنان که رشد می کنند و روی بخش های مهم مغز یا طناب نخاعی فشار می آورند، می توانند باعث ایجاد مشکلاتی شوند. علت به وجود آمدن مننژیوم به خوبی دانسته نشده اما ممکن است شامل هردو عامل ژنتیک (ارث) و محیط باشد. مننژیوم ها می توانند در هر قسمت از آستر (جدار) روی مغز یا نخاع رخ دهند. حدود 90 درصد مننژیوم ها در سر اتفاق می افتد: درون جمجمه، در قاعده جمجمه یا درست بالای نخاع (ساقه مغز). مننژیوم ها همچنین می توانند اطراف نخاع یا در ناحیه ای به نام غلاف عصب بینایی (optic nerve sheath) رخ دهند. غلاف عصب بینایی از عصبی که چشم را به مغز متصل می کند محافظت می کند. مننژیوم ها را می توان با تحت نظر گرفتن، جراحی و یا پرتو درمانی (رادیوتراپی) اداره کرد. در بعضی موارد مداخله فعال ممکن است به تأخیر بیفتد و فقط اگر تومور شروع به رشد کرد، مداخله فعال شروع می شود. یافتن بهترین درمان برای مننژیوم به اندازه تومور، به این که با چه سرعتی در حال گسترش است، در کجا قرار گرفته است و سن و سلامتی فرد بستگی دارد. وقتی بیمار در حال تصمیم گیری درباره بهترین درمان است، هم بیمار و هم پزشک می بایست فواید بالقوه درمان (مثل کم کردن نشانه ها و پیشگیری از رشد بیشتر تومور) و عوارض جانبی بالقوه و خطرات درمان را نیز در نظر بگیرند. مننژیوم ها بسته به این که تومور چقدر سریع در حال رشد است و چقدر احتمال دارد که بعد از درمان برگردد به سه گروه تقسیم می شوند: مننژیوم گرید (درجه) یک یا خوش خیم: مننژیوم های خوش خیم (غیرسرطانی) تومورهایی با رشد آهسته اند که اغلب بافت طبیعی مغز که در نزدیکی شان قرار دارد را تحت تأثیر قرار نمی دهند. مننژیوم های خوش خیم شایع ترین نوع هستند و 70 تا 80 درصد از همه مننژیوم ها را شامل می شوند. بسیاری از مننژیوم های خوش خیم هیچ درمانی نمی خواهند. بیشتر مننژیوم های خوش خیم که درمان شده اند بعد از درمان برنمی گردند.