دانلود مقالات ISI درباره نارسایی میترال + ترجمه فارسی

نارسایی میترال(به انگلیسی: Mitral regurgitation) دریچه نمی تواند بخوبی بسته شود ودر نتیجه خون دوباره به دهلیز برگشت می کند. این وضعیت باعث می شود که فشار در ورید های ریوی که به دهلیز چپ میریزند بالا برود که موجب احتقان ریوی و تنگی نفس می شود. همچنین بخاطر برگشت قسمتی از خون پمپ شده توسط بطن چپ به دهلیز چپ، سمت چپ قلب مجبور است که حجم بیشتری خون پمپ کند تا گردش خون بدن را تامین کند ودر نهایت هم بعلت فعالیت زیاد، نارسایی قلبی مزمن و تپش قلب و تنگی نفس پدید می آید. با بزرگ شدن دهلیز چپ، احتمال آریتمی های قلبی مثل AF نیز وجود دارد. گاهی بوی‍‍‍ژه در موارد درگیری روماتیسمی دریچه های قلب، نارسایی میترال می تواند همراه با تنگی میترال همزمان دیده شود. دریچه میترال بین حفرات سمت چپ قلب یعنی دهلیز چپ و بطن چپ قرار دارد. در بزرگسالان به دو دلیل ایجاد می‌گردد. یکی از این دلایل عوارض تب رماتیسمی است. علت دیگر در برخی بیماران٬ پاره شدن طناب‌های عضلانی که به دریچه‌های متصل است (یکی از عوارض حمله ایسکمیک قلبی)، ایجاد می‌شود. علائم آن تپش قلب و نارسائی قلب است. نارسایی دریچۀ میترال ممکن است به طور ناگهانی در نتیجۀ یک عفونت باکتریایی دریچه، یا به دلیل آسیب به دریچه یا ساختارهای حمایتی آن، ایجاد شود. دریچه یا ساختارهای حمایتی آن می‌‏توانند با یک حملۀ قلبی، بیماری عروق کرونر، ضعف در بافت‏‌های این ساختارها (دژنراسیون میکزوماتوز) آسیب ببیند. با این حال، در اغلب موارد، نارسایی میترال در نتیجۀ زوال تدریجی دریچه (ناشی از پرولاپس دریچۀ میترال یا بیماری روماتیسمی قلب) یا بزرگ شدن بطن چپ، که دریچه از هم جدا کرده و از بسته‏ شدن کامل آن جلوگیری می‌کند، به آرامی پیشرفت می‏‌کند. این بزرگ‏‌شدن در اثر یک حملۀ قلبی یا اختلال دیگری که عضلۀ قلب را ضعیف می‏‌کند (مانند کاردیومیوپاتی) ایجاد می‌‏شود. بیماران مبتلا به نارسایی‌ دریچه میترال‌ MVP که پس زدن را تجربه می کنند در معرض سه تا هشت برابر خطر بیشتر بروز اندوکاردیت عفونی قرار دارند. از آن جایی که اندوکاردیت با شیوع فراوان ناتوانی و مرگ و میر همراه است، به بیماران مبتلا به نارسایی دریچه میترال به همراه MVPP توصیه می شود که پیش از انجام اعمال دندان پزشکی و برخی انواع جراحی آنتی بیوتیکک مصرف کنند. با آنتی بیوتیک درمانی پیشگیرانه، احتمال ابتلای بیماران به اندوکاردیت عفونی کمتر است. در بیمار مبتلا به MVP و بدونن پس زدن، شیوع اندوکاردیت عفونی مشابه جمعیت عامه مردم است و بنابراین پیشگیری با آنتی بیوتیک لازم نیست.