دانلود مقالات ISI درباره نوزاد + ترجمه فارسی

نوزاد (به انگلیسی: Neonates) فرزند تازه زاده شده انسانها و جانوران است. به فرزند انسان که تازه زاییده شده باشد، عموماً در ساعت‌ها، روزها یا هفته‌های اول نوزاد می‌گویند. در پزشکی، نوزاد به شیرخواری گفته می‌شود که در ۲۸ روز اول زندگی (از بدو تولد تا ۴ هفته پس از تولد، کمتر از یک ماهه) باشد. کلمه "نوزاد" شامل نوزاد زودرس، نوزادان دیررس (از ۱ هفتگی تا ۹ ماهگی) و نوزاد کامل تازه به دنیا آمده میشود. واژهٔ نوزاد از واژه‌های «نو» و «زاد» گرفته شده که «نو» به معنای جدید و «زاد» به معنی زاده شده میباشد. نوزاد در بدو تولد باوجود زیبایی منحصر به فردش ظاهر متغیری دارد و مدام در حال تغییر شکل است؛ شاید نتواند به‌خاطر پف زیاد پلک‌ها، چشمانش را در روزهای اول به‌طور کامل باز کند یا اینکه با بدن پوشیده از کرک و مویش شما را متعجب کند، اما هر کدام از این موارد طبیعی می‌تواند برای تازه پدر و مادرها نگران‌کننده به‌نظر برسد و ذهن‌شان را درگیر کند. با اینکه نوزادان بیشتر مواقع خواب هستند اما تحقیقات نشان می دهد آنها بیشتر از آنچه تصور می شود، می فهمند. به طور مثال، نوزاد از همان ابتدای تولد می تواند صدای مادر خود را تشخیص دهد. به این معنی که آنها از زمانی که داخل رحم هستند صدای مادر را می شناسند و پس از تولد نیز آن را به خاطر دارند. یا به زبان ساده تر، آنها مدت ها پیش از تولد مکالمات مادر را گوش می کنند. همچنین به خوبی بوهای خوب را از بد تشخیص می دهند و می توانند مزه های تلخ و شیرین را از هم تمیز دهند. نوزادان چهره انسان ها را به خوبی درک می کنند و آن را به تماشای عروسک و موارد دیگر ترجیح می دهند. نوزادان به خوبی تفاوت انسان از عروسک را تشخیص می دهند. یا در برخی موارد می توانند تشخیص دهند آنها نیز انسان هستند و تشابهاتی با اطرافیان دارند. نوزادان گریه می‌کنند. خیلی زیاد هم این کار را می‌کنند و اینکه فقط با آنها حرف بزنید احتمالا گریه‌ی آنها را بند نخواهد آورد. صدای مادر آوای موسیقی او در شکم مادر بوده است، بنابراین به طور عمومی صدای مادر باید توجه‌ی او را به خود جلب کند. جنیفر شو (Jennifer Shu) که پزشک کودکان و نویسنده‌ی کتاب «پیش به سوی خانه با نوزادی در آغوش» است، می‌گوید: «نوزاد شما عادت به خانه‌ای تنگ و کوچک دارد و صدای شما بخش مهمی از تجربه‌ای است که او از زندگی در داخل رحِم داشته است، بنابراین پس از تولد هم شنیدن صدای مادر قنداق شدن، راه بردنش همراه خودتان و احساس گرمای بدن مادر همگی دوران آرام رحِمی را برای او تداعی می‌کند. » اولین قدم نوزاد برای برقراری پیوند با مادر این است که با حضور مادر آرام می‌شود و این حالت نشانه‌ای واضح از این نکته است که او به لحاظ عاطفی و هیجانی، در حال رشد است.