دانلود مقالات ISI درباره الانزاپین + ترجمه فارسی

الانزاپین برای درمان تظاهرات اختلالات روانی از جمله اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنی در بزرگسالان و کودکان با حداقل سن 13 سال استفاده می شود. الانزاپین در برخی موارد همراه دیگر داروهای ضد سایکوتیک و ضد افسردگی استفاده می شود. مکانیسم اثر الانزاپین همانند دیگر داروهای موثر بر اسکیزوفرنی هنوز شناخته شده نمی باشد. هرچند کارایی الانزاپین در اسکیزوفرنی با واسطه ترکیبی از آنتاگونیسم دوپامین و سروتونین تیپ 2 (5HT2) مطرح شده است. مکانیسم اثر الانزاپین در درمان مانیک حاد یا اپیزودهای مخلوط ناشی از اختلالات دوقطبی هنوز ناشناخته است. الانزاپین پس از مصرف خوراکی بخوبی جذب شده و تقریبا پس از شش ساعت به حداکثر غلظت پلاسمایی خود می رسد. الانزاپین بصورت گسترده ای تحت متابولیسم عبور اول کبدی قرار می گیرد. تقریبا 40% مقدار مصرفی قبل از رسیدن به گردش خون سیستمیک متابولیزه می گردد. غذا تاثیری بر روی سرعت یا مقدار جذب الانزاپین ندارد. دفع الانزاپین از طریق ادرار(7% تغییر نیافته و 57% متابولیت) و مدفوع(30%) صورت می پذیرد. قبل و در حین مصرف الانزاپین، باید آزمایش قند و چربیهای خون تجویز و وزن مرتبا چک شود. در صورت بروز علائم افزایش قند خون که شامل مواردی مثل: احساس تشنگی مفرط، تکرر ادرار، گرسنگی بیش ازحد، خستگی یا ضعف مفرط، تهوع، احساس گیجی یا بوی میوه دادن بازدم می شود. این دسته داروها ممکن است در بعضی افراد باعث حرکات غیر معمول (اساسا در صورت و زبان) گردد. بسیار به ندرت ممکن است داروهای این دسته باعث ایجاد ترکیبی از علائم: تب، تندی تنفس، تعریق، کوفتگی و سفتی عضلانی و خواب آلودگی، گیجی، تغییر در ضربان قلب و فشارخون شوند. درطول مصرف الانزاپین ریسک بروز احساس خواب آلودگی وجود دارد لذا درصورت بروز این حالت از رانندگی یا کارکردن با ابزارها یا ماشین آلات خودداری شود. هرگز به دلیل احساس بهبود یافتن یا بهتر شدن مصرف دارو را قطع نشود قطع ناگهانی مصرف این دارو میتواند باعث بروز عوارض گردد. دربیمارانی که مشکل پارکینسون دارند، مصرف الانزاپین ممکن است علائم بیماری را بدتر نماید. عوارض با شیوع بالا (یک در ده نفر): افزایش وزن، خواب آلودگی، افزایش سطح هورمون پرولاکتین خون. عوارض شایع (یک تا ده در یکصد نفر): تغییرات در سطح و غلظت بعضی از سلولهای خونی و چربی های موجود در جریان خون، افزایش قند در خون و ادرار، احساس گرسنگی بیش از حد و افزایش اشتها، سرگیجه، بی قراری، لرزش، گرفتگی یا اسپاسم عضلات (شامل حرکات چشم)، اختلال در تکلم، حرکات نامعمول (مخصوصا در صورت یا زبان)، یبوست، خشکی دهان، جوش پوستی، از دست دادن قوا، خستگی مفرط، تجمع آب که منجر به باد کردن دستها یا زانوها یا پاها می شود، در بعضی افراد در مراحل اولیه درمان ممکن است احساس گیجی یا از حال رفتن (همراه ضربان آهسته قلب) مخصوصا هنگام برخواستن از وضعیت نشسته یا خوابیده، پیش بیاید که معمولا این حالت خودش برطرف می گردد، نقص در عملکرد جنسی مثل کاهش میل جنسی در مردان و زنان یا اشکال در نعوظ در مردان، تغییر رفتار.