دانلود مقالات ISI درباره پیشگیری + ترجمه فارسی

در فرهنگ معین، «پیش گیری (prevention ) در لغت به معنای جلوگیری، دفع، منع سرایت مرض از پیش، تقدم بحفظ، صیانت، حفظ صحت، جلو مرض گرفتن» آمده است از نظر ریشه شناسی، کلمه پیش گیری دارای دو بعد است: 1- به معنی «پیش دستی کردن، پیشی گرفتن و به جلوی چیزی رفتن؛ و 2- به معنی «آگاه کردن، خبر چیزی را دادن و هشدار دادن» است. پیشگیری در پزشکی (به عنوان مثال که رایج ترین استفاده را نیز دارد) به معنی جلوگیری از بروز بیماریها (سطح اول)، کاهش پیامدهای شدیدتر بیماری ( سطح دوم) و جلوگیری از بروز نقص عضو حاصله ویا خسارات روحی حاصل از این پیامد ها (سطح سوم) می‌باشد. به عبارتی بهتر، روشن تر و دقیق تر میتوان اینگونه بیان کرد که پیشگیری دارای سه سطح اصلی ( پیشگیری اولیه، ثانویه و ثالثیه) و یک سطح جانبی( پیشگیری مقدماتی ویا نخستین) است. این سطوح پیشگیری تنها جهت جلوگیری از ابتلا بیماری های واگیر ویا بیماری های مزمن کاربرد ندارند بلکه مربوط به تمامی موارد مربوط به سلامت مردم ( طبق تعریف WHO ( سازمان بهداشت جهانی) از این واژه) اعم از مسائل اجتماعی، روحی و. . . می باشد که ابتلا به بیماری ها یکی از این موارد است. پیشگیری پزشکی علاوه بر پزشکی در مطالعات و علم اپیدمیولوژی کاربرد فراوان دارد. در پیشگیری اولیه تلاش بر آن است که از ابتلا به یک بیماری در یک جامعه ی مشخص جلوگیری شود که مهمترین کار در رسیدن به این هدف آموزش بهداشت می باشد. پیشگیری دارویی و واکسیناسیون نیز در این سطح از پیشگیری قرار دارد. در پیشگیری دومین یا ثانویه زمانی که فرد به بیماری مبتلا شده و پیشگیری اولیه پاسخ نداده است یا انجام نشده است انجام می شود و تلاش بر آن است تا از شدت یافتن یک بیماری، اپیدمی شدن آن، ویا به جای گذاشتن اثری بر روی بیمار جلوگیری شود. درواقع درمان اولیه (درمان دارویی که سطح دوم پیشگیری دارویی محسوب میشود) جهت جلوگیری از بروز ویا شدت یافتن عفونت حاصل از یک بیماری با عامل عفونی است. در پیشگیری سومین یا ثالثیه زمانی که دوسطح پیشگیری قبل پاسخگو نبوده یا به طور صحیح و موثری انجام نشده است انجام میشود و تلاش بر آن است تا از عوارض یا بازماندن آثار غیر قابل جبران بر فرد می باشد که توانبخشی ها در این دسته از سطوح پیشگیری قرار میگیرد. در پیشگیری مقدماتی یا نخستین پا فراتر از این موارد گذاشته میشود و این سطح قبل از سطوح دیگر در مواردی اجرا می شود. در پیشگیری مقدماتی هدف آن است که از عملکرد عوامل خطر زا برای افراد جامعه جلوگیری شود. به این معنا که سطحی از پیشگیری عملی شود که نیاز به دیگر سطوح را کاهش دهد. در حالت کلی برای پیش گیری در معنای عام چهار معیار در نظر گرفته شده است: 1. . اقدامی پیش گیرنده تلقی می شود که هدف اصلی آن تضمین پیش گیری از بزهکاری یا «انحرافات جرم گونه» باشد، یعنی اقدام موثر علیه عوامل یا فرآیند هایی که در بروز بزهکاری و انحراف، نقش تعیین کننده و قاطع ایفا می کنند. 2. . تدابیر یا اقدام های پیش گیرنده جنبه جمعی دارد، یعنی مخاطب آن، کل جمعیت یا گروه یا بخش معینی از آن است. 3. . زمانی که هدف اجتناب از انتخاب رفتار های مجرمانه یا منحرفانه است، اقدام ها یا تدابیری پیش گیرانه خوانده می شود که قبل از ارتکاب اعمال بزهکارانه یا کج روانه و نه بعد از آن اعمال شوند. 4. . و بالاخره، اگر پیش گیری شامل اعمال تدابیر یا اقدام هایی قبل از ارتکاب هر جرم کیفری یا پیش از انتخاب هر رفتار منحرفانه است، در آن صورت، این تدابیر یا اقدام ها نمی توانند مستقیماً قهرآمیز و سرکوب گر باشند، زیرا اعمال سرکوبی کیفری مستلزم آن است که جرمی قبلاً ارتکاب یافته باشد.