دانلود مقالات ISI درباره بوپروپیون + ترجمه فارسی

بوپروپیون Bupropion با نام تجاری ولبوترین، زیبان و ولبان یک داروی ضدافسردگی و آرامبخش آتیپیک است که به‌عنوان داروی کمک به کاهش میل و اثرات ترک نیکوتین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد. از ابتدای کشف این دارو به‌عنوان ضدافسردگی، از آن به‌عنوان دارویی مؤثر در ترک سیگار (به صورت غیر مستقیم) نیز نام برده شده است. بیش از ۲۰ میلیون از این دارو در سال ۲۰۰۷ فروش رفته و پس از سرترالین، سیتالوپرام و فلوکستین چهارمین ضدافسردگی است که در آمریکا تجویز می‌شود. فرم خوراکی آن به صورت هیدروکلراید است. برای به حداقل رساندن عوارضی چون بی قراری، اضطراب و بیخوابی که در مراحل شروع درمان دیده می شود و نیز برای کاهش خطر تشنج بایستی افزایش دوز تجویزی باشد. مجموع دوز روزانه بایستی به صورت منقسم در مقدارهای برابر تجویز شود و از میزان حداکثر دوز تعیین شده در هر وعده و نیز میزان دوز بتنهایی نباید فراتر رفت. بیخوابی در شروع درمان را می توان با حذف دوز شبانه دارو، کاهش داد. در بیماران دچار اختلال کبدی و کلیوی نیز بایستی دوز را کاهش داد. هشدار ها: 1-به دلیل افزایش ریسک خودکشی در بیماران افسرده، استفاده از این دارو در مراحل اولیه درمان تا زمان بهبودی بایستی با نظارت دقیق بیمار باشد. 2- بوپروپیون می‌تواند باعث افزایش تیک در کودکانی که دچار ADHD و سندرم توره هستند، شود. 3- در مصرف همزمان فرآورده‌های حاوی نیکوتین برای ترک سیگار می‌تواند باعث افزایش فشار خون شود. 4- با مصرف دارو اگر بیمار در معرض آفتاب قرار بگیرد، ممکن است حساسیت به نور افزایش یابد. 5- به دلیل افزایش ریسک عوارض جانبی خطرناک در نوزاد، شیر دادن حین درمان توصیه نمی‌شود. 6- داروهای ضدافسردگی ریسک خودکشی را در کودکان، نوجوانان و جوانان (24-18 سال) ‌مبتلا به افسردگی و یا سایر اختلالات سایکوتیک افزایش می‌دهند. بیماران باید از این لحاظ به طور مرتب تحت نظر باشند. عوارض جانبی: اعصاب مرکزی: بی‌قراری، آکینزی، اضطراب، گیجی، توهم، سرگیجه، سرخوشی، خستگی، تب، سردرد، پرخاشگری، تغییر کیفیت خواب، بی‌خوابی، خواب آلودگی، تشنج، سنکوپ، لرزش. قلبی ـ عروقی: آریتمی، افزایش فشار خون، کاهش فشار خون، افزایش ضربان نبض، تاکیکاردی. چشم، گوش: اختلالات شنوایی، تاری دید. دستگاه گوارش: بی‌اشتهایی، یبوست، اسهال، خشکی دهان، سوءهاضمه، افزایش اشتها، تهوع، تغییر حس چشایی، استفراغ. ادراری- تناسلی: ناتوانی جنسی، تغییرات قاعدگی، تکرر ادرار، احتباس ادرار. متابولیک: هیپرگلیسمی، تغییرات وزن. عضلانی ـ اسکلتی: آرتریت. پوست: تغییرات دمای پوست، بثورات جلدی، خارش.